ละอองน้อยลอยจับขยับย้าย กระชับกายใกล้ชิดสนิทฟ้า กระทบรวมร่วมกลุ่มประชุมมา กระโดดร่าเริงรื่นให้ชื่นใจ ประดังความชุ่มชื่นคืนพื้นโลก ระงับโศกโศกาไม่อาศัย เสียดายสุดมนุษย์มิเข้าใจ ฟ้าร้องไห้ทำไมใยบอกที ฟ้าไม่เคยร้องไห้ฟ้าไม่เศร้า ฟ้าไม่เหงาจันทร์ดาวเป็นเพื่อนซี้ ฟ้าไม่เบื่อมีทั้งวันทั้งราตรี ฟ้าไม่มีน้ำตาอย่ามาเดา เมฆแค่หนักรำคาญบิดขี้เกียจ ปล่อยน้ำเลียดไหลออกเจ้าบอกเศร้า แสงแค่แอบซ่อนหาหลบหน้าเรา เจ้าก็ทึกทักเอาฟ้าหนักใจ สายฟ้าวิ่งอ้อล้อละอองฟ้า เจ้าบอกว่าฟ้าโกรธพิโรธให้ สายฟ้าฟาดเล่นกันไม่ทันไร เจ้าบอกไปฟ้าคลั่งระวังตัว เมฆก็เมฆฟ้าก็ฟ้าฝนก็ฝน ไม่ใช่คนสักหน่อยอย่ามามั่ว เมฆจะลาฟ้าจะหม่นฝนจะรัว อย่ามาทำเป็นกลัวด้วยตัวเอง
Dr.FreaK 7 พ.ค. 2549 10:06 น. - ID 88984 
1145
1
0
7 พฤษภาคม 2549 12:15 น. - comment id 575375
ได้ความหมายดีครับ แฝงแง่คิด เพราะครับ จะรออ่านบทต่อไปครับ ชื่นชมครับ
7 พฤษภาคม 2549 12:50 น. - comment id 575388
นั้นดิคะ..เรนก็เรน.. ฝนก็ฝน.. อิอิอิ ....
13 พฤษภาคม 2549 18:00 น. - comment id 576886
ชอบครับ อ่านแล้วต้องมานั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
