...สุสาน... ความฝันของฉัน มันไร้ค่า ถูกทิ้งไว้ ในราวป่า ของความโศก แว่วดอกยางว่า ล้วนธรรมดาของโลก เธอไม่ได้โศก ไม่เศร้า เพียงลำพัง ฉันมองดอกยาง ถอนใจพลาง หลบตา ฉวยสัมภาระ ที่เหลือจากส่วนแหลก แบกใส่หลัง ยอมรับนะ ว่าทุกก้าว นับแต่นี้ ฉันเศร้าจัง แต่จะให้อย่างไรหละ เมื่อฉันยัง เป็นนักเดินทาง ใช่ ! ความฝัน ของฉัน มันไร้ค่า! หล่นราย ในราวป่า ของความหลัง เป็นสุสาน เป็นบ้านที่ เธอล้วนชัง งั้นปล่อยฉันเศร้า ลำพัง คนเดียวนะ ............................................................. พระอาทิตย์ที่ ๗ พฤษภาคม ๔๙ แด่ความฝันที่หล่นราย / แทนคุณแทนไท .............................................................
5 พฤษภาคม 2549 17:02 น. - comment id 575107
คำปลอบจากดอกยาง ... ถึงนักเดินทางพเนจร เธอโศกเพราะเธอแบกโศก โลกหนักเพราะแบกโลกใหญ่ นักเดินทาง จะย่างก้าว คราวใด สัมภาระอย่าหนักใจ ... คราวนั้น ณ ปัจจุบัน เธอฝัน รู้เพียงเธอฝัน มิใช่แบกฝันจนกดดัน น้ำตาตื้นตัน ... ตีบตันหนทางที่มี ฝันเรียงราย รายทาง โลกกว้าง กว่ากว้าง อย่างนี้ เธอแบกโลกทั้งใบ ล้าเต็มที วางลงซี ... ซับน้ำตาให้ล้าจาง เดินอย่างไร้สัมภาระ แม้รายทางจะมีฝันพร่าง เบา สบาย สว่าง ไสว หนทาง เป็นกำลังใจให้วาง ... สัมภาระ
5 พฤษภาคม 2549 19:11 น. - comment id 575111
ทางสายหัวใจรอใครให้ไปถึง แค่เพียงครึ่งจะถึงแล้วปลายทาง ขอใจที่มันคงทางตรงอีกไม่ห่าง ความฝันที่วางคงให้ได้สุขสม
5 พฤษภาคม 2549 20:48 น. - comment id 575122
สัมภาระ..
5 พฤษภาคม 2549 21:13 น. - comment id 575124
ชอบๆ!!
5 พฤษภาคม 2549 22:43 น. - comment id 575133
แม้ไม่สามารถทำให้เธอหายโศกเศร้า แต่ก็เป็นคงหนึ่งที่หวังให้เธอคลายเศร้าลงในไม่ช้า เป็นกำลังใจให้นะ
5 พฤษภาคม 2549 23:10 น. - comment id 575135
อาจเรียกได้ว่าเบี้ยบ้ายรายทาง หรือ ทางเสือผ่านก็ได้ ไม่ใชขนุนจำปาดะ แต่ก็ระดะมาเรี่ยราย อิอิ ก็ย่อมต้องมี ตกหล่นบ้าง อิอิ นักเดินทางซะอย่างนะครับ
6 พฤษภาคม 2549 08:37 น. - comment id 575168
เพียงพลิ้วเดินทางบ่อย ไม่รู้เอาฝันไปทิ้งไว้ที่ไหนบ้าง จำไม่ได้จริงๆค่ะ อิอิ
6 พฤษภาคม 2549 23:27 น. - comment id 575284
.. ความรักของเธอเสมอด้วยแสงสว่างในฟากฟ้า ตื่นอยู่ตลอดกาล เพื่อมาขับไล่ ความทุกข์ของป่าซึ่งแฝงเร้นอยู่เหลือล้น.. ............................. โศลกแห่งความรัก ระพินทรนาถ ฐากูร
7 พฤษภาคม 2549 10:00 น. - comment id 575354
สุสานนี้มีไว้ให้คนสิ้น ที่โบยบินวิญญาพาตักษัย แต่ตัวฉันนี้หนอขอจะไป ด้วยเหตุไร้วิญญาณผ่านห้วงรัก.แก้วประเสริฐ.
8 พฤษภาคม 2549 12:51 น. - comment id 575691
เก็บความหลังที่หล่นในราวป่า ฝันสวยงามล้ำค่าน่าถนอม เก็บส่งคืนเจ้าของอย่าหมองตรอม นักเดินทางต้องพร้อมสู้สู่ฝัน.... เดียร์ มาเที่ยวชมงาน สุสาน ที่สวยงามอ่ะค่ะ...
23 พฤษภาคม 2549 18:05 น. - comment id 579146
ความฝันที่ตกหล่นเรี่ยรายทาง อาจหล่นหายและถูกลืมเลือนไปสำหรับหลายคน แต่ส่งนั้นอาจเป็นสิ่งสูงค่าสำหรับคนมองและก้าวตาม