หน้าส่วนตัว
ยังมีสิงโตตัวหนึ่ง
เป็นใหญ่ที่หนึ่งในป่า
ครั้นเมื่อจับสัตว์ได้มา
ก็พาเผื่อแผ่บริวาร
วันหนึ่งบริวารปรึกษา
ว่าเนื้อที่เป็นอาหาร
รู้รสหมดสิ้นกินทาน
แต่ทานสิงโตไม่มี
ควรพยายามกินเนื้อ
ปูเสื่อกินราชสีห์
ครั้งหนึ่งได้ลองสักที
โอกาสอยู่นี่แล้วไง
พวกสัตว์ไปหาเจ้าป่า
มารยาเสียอกเสียใจ
ข้าแต่ท่านผู้เป็นใหญ่
เรามีเรื่องที่ไม่ดี
ยังมีสิงโตอีกตัว
ครอบครัวมาอยู่ที่นี่
บริวารก็มีด้วยซี
มีเหมือนท่านทุกประการ
พวกสัตว์จึงพาไปดู
มันอยู่ที่ใดไหนสถาน
บริวารบอกอีกไม่นาน
แค่ผ่านบ้านเสือนี่เอง
หมาป่าบอกถึงแล้วนั่น
สิงโตเดินพลันไม่เกรง
อยู่ในบ่อน้ำนี่เอง
จะเกรงกลัวมันไปใย
สิงโตมองไปก้นบ่อ
ก็เห็นเงาตัวเองไซร้
คิดว่าเป็นพวกอื่นไกล
กระโดดลงไปสู้มัน
พวกสัตว์บริวารพร้อมใจ
กระโดดลงไปบ่อนั้น
หมายกินเนื้อสิงโตพลัน
สุดท้ายตายกันหมดเอย...
ผกากรอง 7 เม.ย. 2549 12:33 น. - ID 88267 
4607
0
0
7 เมษายน 2549 15:29 น. - comment id 570412
แวะมาอ่านนิทานค่ะ สนุกและสอนใจได้ดีนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
