วันคืนล่วงเคลื่อนขับเลื่อนลับผ่าน ฤดูกาลสับเปลี่ยนเวียนหน้าใหม่ ช่วงชีวิตลดสั้นทุกวันไป ลมหายใจเข้าออกบอกความเป็น ตราบใดยังมีปราณผ่านเข้าออก จะช้ำชอกแสนทุกข์ต้องขุกเข็ญ จะสู้สุดชีวาดั่งปลาเป็น แม้ลำเค็ญดิ้นไปไม่กลัวตาย จะแหวกว่ายผ่านวันและผ่านคืน ที่ขมขื่นใจแทบแตกแหลกสลาย อุปสรรคแสนยากอาจมากมาย อย่าได้หมายว่าฉันจะพรั่นพรึง จะไปได้แค่ไหนฉันไม่สน แต่จะสู้สักหนจนไปถึง เพราะเกิดมาเป็นคนแค่หนนึง ทั้งโศกซึ้งทุกข์สุขรู้รุกรับ วันคืนล่วงเคลื่อนขับเลื่อนลับผ่าน ถึงเวลาปิดม่านการสลับ ก็เพียงแค่ชีวิตปลิดย่อยยับ สิ้นวิญญาณปราณดับก็แค่นั้นฯ
12 มกราคม 2545 21:02 น. - comment id 30096
รู้มั๊ยว่าชอบอ่านกลอนภีมจังเลยนะเพราะมันสัมผัสไหลรื่นโดยตลอด และคำไม่ค่อยซ้ำกันเท่าไหร่ เก่งนะ หาคำได้เกี่ยวโยงกันดีค่ะ
13 มกราคม 2545 03:51 น. - comment id 30143
เห็นด้วยกับคุณคะน้านะ ภีมแต่งกลอนดีอ่ะนะ สักวันจะสู้ภีมให้ได้เลยล่ะนะ
13 มกราคม 2545 08:17 น. - comment id 30173
ชอบมากจ้ะ
13 มกราคม 2545 09:28 น. - comment id 30179
ภีมเคยได้ยินมั้ยปลาผิดน้ำ หลงลอยข้ามจากทะเลมาหวั่นไหว อยู่ในบึงเล็กเล็กกักขังใจ ให้หัวใจรานแยกแหลกยับกับใจคน(เมือง!) รอเวลาปลาอย่างขวัญจะคืนถิ่น เลิกถวิลเลิกรักใครใจสับสน จะคืนกลับสู่ทะเลกว้างไม่อ้างว้างกมล จะว่ายวน..กับอิสระ..นี้..กว้างไกล!
13 มกราคม 2545 10:24 น. - comment id 30190
เขียนได้ดีมากครับ ... ชอบจังที่เปรียบการแหวกว่ายชีวิต เหมือนปลาแหวกว่ายน้ำ
13 มกราคม 2545 12:20 น. - comment id 30215
เก่งจังเลยค่ะ
3 มีนาคม 2545 23:25 น. - comment id 38434
ดีจังเลยค่ะ ทำให้เห็นถึงการดิ้นรนต่อสู้ของคนเรา------->เพราะเกิดมาเป็นคนแค่หนนึง ชอบมากเลย
27 กรกฎาคม 2545 01:09 น. - comment id 63002
เก่งมาก บุษนับถือ ฝีมือกลอน และ การเปรียบเทียบของภีม นะคะ แต่งกลอนได้พริ้ว ไพเราะมากค่ะ