๏ มธุรสมดกรายหมายลองลิ้ม ได้เชยชิมชื่นจิตติดรสหวาน คราวเว้นว่างห่างพ้นก็ดลมาน เซอะซมซานเสาะหามาดื่มกิน มะนาวเปรี้ยวเคี้ยวขบคำรบหนึ่ง ก็ซ่านซึ้งซึมติดจิตถวิล ปรุงแปลกโอษฐ์โภชนารสชาชิน ช่วยชุ่มลิ้นรสรื่นชวนชื่นใจ ดังชีวิตคิดไปไม่ผิดแผก มีเปรี้ยวแทรกซึมซ่านความหวานไหว มีสุขสมระทมทุกข์คลุกเคล้าไป จะยึดไยรสชาติที่คลาดคลอน เมื่อรับหวานรู้หวานที่หวานรส เปรี้ยวปรากฏปร่าขมก็จมถอน ใช่เปรี้ยวคงทรงหวานนานแน่นอน นิรันดรคือชีวิตอนิจจัง ๚
12 มกราคม 2545 11:15 น. - comment id 30033
จะเปรี้ยว หวานเผ็ด มัน มีทุกรส เพื่อจำจดฝากไว้ก่อนจากหล้า เพื่อบทเรียนกำกับกรรมก่อนจากลา เพื่อรู้ค่าหนึ่งชีวีมีชีวา..รู้ค่าคน!
12 มกราคม 2545 13:45 น. - comment id 30060
อ่านทุกคำวรรคบทตอนด้วยใจระทึกครับ
13 มกราคม 2545 06:37 น. - comment id 30153
ทุกคำจำติดใจ ระทึกไหวในรสกลอน วฤกแนะสั่งสอน นิรันดรคืออะไร ^_^ สุดยอดค่ะ..อ่านครั้งใดก็ซึ้งใจจริงๆ
13 มกราคม 2545 07:42 น. - comment id 30159
หวานอย่างเดียว หรือเปรี้ยวอย่างเดียว ก็ไม่ใช่รสที่จะชื่นชมได้ตลอด คงเบื่อน่าดู ต้มยำที่อร่อยเพราะมีหลายรสผสมกันได้กลมกลืน กลอนเพราะที่สุดครับคุณหมอ