...สักวันหนึ่งอยู่ที่ไหนใครบอกได้ อยู่ใกล้ๆหรือไกลสุดฟ้าเขียว อยู่ในน้ำอยู่บนฟ้าจันทร์รูปเคียว อยู่ที่เรียวไผ่โค้งโล่งสุดตา ...อันที่จริงวันนั้นอยู่แสนใกล้ อยู่ที่ใจในมือเราไม่ต้องหา อนาคตในมือนั้นปั้นขึ้นมา ใจศรัทธามุ่งมั่นฝันเป็นจริง ...อยู่คนเดียวก้อมีบ้างที่ท้อแท้ อาจอ่อนแอขาดคนที่คิดถึง หากหมดแรงตัวเราต้องคอยดึง สำคัญหนึ่งคือใจที่มั่นคง ...เราไม่รักตัวเองใครจะรัก อย่าผูกมัดกับใครไร้เหตุผล คนทุกคนมีวันหน้าทางของตน ก้าวให้พ้นขวากหนามที่เข้ามา
ภากร 26 มี.ค. 2549 15:09 น. - ID 87966 
1097
2
0
26 มีนาคม 2549 15:37 น. - comment id 568583
ต้องต่อสู้ด้วยสองมือและสองเท้า ประกอบเข้ากับใจที่แข็งแกร่ง ตัวของเราใจของเราอย่าอ่อนแรง ต้องเข้มแข็งและต้องแกร่งสู้ต่อไป
27 มีนาคม 2549 09:35 น. - comment id 568652
ที่ไหน จิตผูกมัด รัดรึงใจ ไปไม่ถึงสักที
24 เมษายน 2549 23:08 น. - comment id 573180
อยู่คนเดียวนานนานมันก้อท้อ
แต่กับการที่เรารอใครคนไหน
คิดดูแล้วไม่รู้คนนั้นเป็นใคร
และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้เจอ
อุตสาห์รอคนคนนั้นมาเป็นชาติ
แต่ก้อพลาดจนได้ไม่ใช่เหรอ
ได้แต่นั่งร้องไห้คิดถึงเธอ
อยู่คนเดียวดีกว่าเนอะ..สบายใจ %46
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
