" สายเกินไปที่จะให้เรากลับหวน รักเรรวนควรเก็บพับกลับไปหนา เหมือนแก้วร้าวบ่ดีได้เขาตีตรา เปรียบอุราแตกสลายคล้ายคลึงกัน หลากเรื่องราวที่ผ่านไปไม่ย้อนกลับ ได้เพียงรับเป็นบทเรียนยากเปลี่ยนผัน แก้ไม่หายปรับไม่ได้ไล่ไม่ทัน เพราะคืนวันลับล่วงแล้วแคล้วเพลา "