"หยุด"

น.นิรัติศัย

ฉันจะก้าวทางที่กว้างห่างความคิด
ฉันจะปิดตัวตนคนเศร้าหมอง
ฉันจะหวังเม็ดเงินตามครรลอง
ฉันจะกองสมบัติไว้ในดิน
ฉันจะเลือกเส้นทางห่างวิถี
ฉันจะหนีเมืองหลวงไกลสุดสิ้น
ฉันจะกลับบ้านเกิดด้วยถวิลย์
ก่อนจะสิ้นอายุสิ้นสุดกัน
				
comments powered by Disqus
  • เจน_จัดให้

    6 มีนาคม 2549 19:32 น. - comment id 564848

    ใจอยากหยุดความเศร้าในวันนี้
    ความเป็นไปที่มีช่างสับสน
    ทั้งเหตุการณ์ผ่านพ้นกับผู้คน
    ช่างสุดทนชีวิตคิดแล้วเซ็ง
  • MomMamSan

    7 มีนาคม 2549 13:22 น. - comment id 564946

    อ่า!!!นะ บางทีเค้าเราหยุดอยู่นิ่งๆเสียบ้างก็ดีนะ พักสมองสักหน่อยก้อดีเหมือนกัน
    
    
       บ้านแสนสุขหามีไม่ที่ไหนเหมือน
       คอยย้ำเตือนวันเก่าๆที่เคล้าสุข
       อยู่ที่บ้านใจสบายมลายทุกข์
       เป็นที่ปลุกกำลังใจให้ก้าวเดิน
    
       นึกถึงพ่อและแม่ที่แก่เฒ่า
       เลี้ยงดูเราเฝ้าถนอมพร้อมเดินเหิร
       สร้างให้เราใจแข็งแกร่งพร้อมเผชิญ
       ก้าวย่างเดินในโลกหล้ามหานคร
    
       อีกพี่น้องหมาแมวแลไม้หญ้า
       ร่วมกันมาอยู่ด้วยเหมือนช่วยสอน
       ให้เมตตาเผื่อเกื้อเอื้ออาทร
       ดั่งอาภรณ์หุ้มห่อใจให้งดงาม
    
       หากวันใดใจทดท้อชะลอคิด
       หวนตั้งจิตพินิจในดวงใจถาม
       ณ ที่หนึ่งมีรักให้ทุกโมงยาม
       ที่แห่งนั้นคือสถานแห่งบ้านเรา
    
    
    ยินดีที่ได้รุจักงับ 11.gif
  • น.นิรัติศัย

    7 มีนาคม 2549 18:33 น. - comment id 565025

    ใจอยากหยุดความเศร้าในวันนี้
    ความเป็นไปที่มีช่างสับสน
    ทั้งเหตุการณ์ผ่านพ้นกับผู้คน
    ช่างสุดทนชีวิตคิดแล้วเซ็ง 
    เจน_จัดให้ 
    
    >  
    
    ใจอยากหยุดความเศร้าในวันนี้
    ไร้ยินดีมีความเหงาเข้ามาหา
    เมื่อหยุดคิดหยุดรำพึงถึงอุรา
    เหลวแหลกล้าสุดหยุดฝืนทน(มั่วนิ)
    
    ขอบคุณๆ
  • น.นิรัติศัย

    7 มีนาคม 2549 18:37 น. - comment id 565028

    หากวันใดใจทดท้อชะลอคิด
       หวนตั้งจิตพินิจในดวงใจถาม
       ณ ที่หนึ่งมีรักให้ทุกโมงยาม
       ที่แห่งนั้นคือสถานแห่งบ้านเรา
    
    
    ยินดีที่ได้รุจักงับ  
    MomMamSan 
    
    > หากวันใดใจทดท้อชะลอคิด
    ยากยึดติดคิดสงสัย
    รักที่รู้ที่เห็นเป็นเช่นไร
    สุดวิสัยใครหน่อช่วยบอกที...
    
    ณ ที่หนึ่งมีรักให้ทุกโมงยาม
    วันที่สามตามสถานม่านฟ้าฝน
    รักที่ให้มลายสิ้นกลิ่นสาบตน
    รักล่องหนรักหล่นหายตาย(ดีกว่า) แงะๆๆ
    
    น่าหนะสิ อะไรกันเนี้ย 
    
    ขอบคุณหลายๆ ที่ได้รู้จักและยินดีเสมอที่ได้สนทนา
  • ดอกบัว

    7 มีนาคม 2549 18:56 น. - comment id 565034

    อันข้าไทยได้พึ่งเขาจึงรัก
    
    แม้ถอยศักดิ์สิ้นอำอาจวาสนา
    
    เขาหน่ายหนีมิได้อยู่คู่ชีวา
    
    แต่วิชาช่วยกายจนวายปราณ
    
    8.gif
  • น.นิรัติศัย

    9 มีนาคม 2549 20:10 น. - comment id 565324

    อันข้าไทยได้พึ่งเขาจึงรัก
    
    แม้ถอยศักดิ์สิ้นอำอาจวาสนา
    
    เขาหน่ายหนีมิได้อยู่คู่ชีวา
    
    แต่วิชาช่วยกายจนวายปราณ
    
    
    .............
    
    อันข้าน้อยด้อยวิชาในเชิงปราณ
    ไร้แตกฉานดั่งขุนเขาเหล่าพงษ์ศา
    รุกจะรับรบจะถ่อยร่อยราคา
    ล้วนได้มาจากลักจำร่ำร้องไป
    
    .........
  • MomMamSan

    10 มีนาคม 2549 19:21 น. - comment id 565513

    เอ! มีฉามวันเหรองับ งง....อิอิ 44.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน