เพิ่งผลิตุ่มแตกตามาเป็นช่อ กลีบขาวงามหุ้มห่อเกสรสาว กลิ่นหอมกรุ่นกำจายหลายครั้งคราว สะพรั่งพราวสดใสสีสันพรรณ อวดชูดอกระยับประดับหล้า หลากสีสันสะดุดตานึกพาฝัน ช่วยแต่งแต้มเติมแต่งงามนิรันดร์ ปฐพีสรวงสวรรค์อันวิไล สยายกลีบ ครีบบางเป็นทางลาด เนื้อสะอาดหมดจดดูสดใส อวยกลิ่นหอมรอบข้างอย่างตั้งใจ ให้แมลงหมู่น้อยใหญ่ให้เชยชม หยาดน้ำค้างไหลนองผ่านร่องกลีบ น้ำตาบีบ คำเตือนเหมือนสาสม กลีบกระจายเกสรล่วงช่วงเชยชม เปลี่ยนน้ำหวานกลืนขมเมื่อจากลา ผกาแก้วแววฟ้าและป่าฝัน พรหมจรรย์ขาดวิ่นฤาสิ้นค่า แม้สมมติเพียงรูปนามตามวาจา แต่ที่ใจปรารถนานั้นเสียดาย
ธนสุวณโณ 10 ม.ค. 2545 12:28 น. - ID 8686 
911
1
0
10 มกราคม 2545 14:16 น. - comment id 29638
ขอโทษเอามากๆ ถ้าผมบอกว่ากลอนนี่คือผมอ่านผ่านตาและอ่านเต็มๆตาจากคอล้มน์กะวีกระวาดของมติชน ผมจำชื่อคนแต่งไม่ได้ แต่ถ้าผิดพลาดไปจากนี้ ผมขอโทษเอามากๆ หรือถ้าเป็นคนๆเดียวกันกับเจ้าของก็ยินดี ดีใจ
10 มกราคม 2545 21:25 น. - comment id 29731
เสียสาวเสียสวยเสียขวัญ เสียวันเสียคืนเสียอ่อนไหว เสียแล้วเสียเลยเสียไป อย่าเสียใจเสียศักด์ศรีราคีคาว เสียตัวเสียไปเพราะคนชั่ว เสียตัวล้างใจไม่อื้อฉาว เสียรักเสียรู้เสียใจร้าว เสียชั่วคราว..พบคนดี..มีเริ่มใหม่..ทำใจเป็น!
11 มกราคม 2545 12:49 น. - comment id 29812
บทนี้ถ้าใครอ่านแล้วผ่านเลย ก็น่าเสียดาย เป็นบทกวีที่ดี และมีคุณค่า และภาษาที่ใช้ ก็สวยงามเหลือเกิน
11 มกราคม 2545 15:42 น. - comment id 29862
ภาษาสวยดี..ครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
