ปริญญามีค่าค้า เลิศลอย เบิกบุกรุกเร่งคอย ร่ำล้ำ พันหมื่นศาสตร์มากน้อย ค่อยค่อย เรียนนา เรียนจบกำซาบซ้ำ หมื่นล้านเกียรติศรี กระดาษใบละหมื่น จะกินกลื่นลงสู่ใจ มีแล้วใช้อะไร แขวนฝาไว้ให้บ้านมี หมามีปริญญา มีคุณค่าเกียรติศักดิ์ศรี สันดานจะชั่วดี ช่างกูสิ มีปริญญา ความมีปริญญาบัตร ชื่อสะพัดชาญวิชชา รู้หมูหมา รู้งูปลา กูมีปริญญา นะโว้ย! มึง กบมีปริญญา กะลากูก็ที่หนึ่ง โลกนี้กว้างแค่กูพึง นอกกะลา มันนอกโลก กระดาษสวยรวยเกียรติศรี ใครจะมี ต้องพึงโชค มือสะอาด ใจโสโครก เอาใจครู ไว้น่ะ......ดี
7 กุมภาพันธ์ 2549 14:17 น. - comment id 558948
แรงไปคับ สังคมไม่ว่าสมัยใด ต่างยอมรับผู้ที่ประสบความสำเร็จ ไม่ว่าจะด้านหน้าที่การงาน หรือแม้แต่การศึกษา เพราะแต่ละอย่างไม่ใช่ได้มาง่ายนัก ปริญญาแม้จะไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต แต่ก็เป็นความสำเร็จบทหนึ่งที่ยืนยันว่าคน ๆ หนึ่งได้ผ่านกระบวนการทางการศึกษามาแล้ว ส่วนพฤติกรรมนั้นเป็นเรื่องส่วนบุคคล ว่าจะมีอีโก้แค่ไหนอย่างไร ไม่อยากให้ตัดสินโลกทั้งใบด้วยการหันหน้าเข้ามองมุม ๆ เดียวคับ ยังมีอะไรให้เราพิจารณาอีกเยอะเลย กาพย์ห่อโคลงเป็นงานศิลป์อักษรที่น้อยคนจะแต่งให้ได้อ่าน ดีใจที่ได้เห็นคับ แต่เสียใจที่เนื้อในทำให้คุณค่าทางบทกวีหายไป ขอโทษถ้าการแสดงความคิดเห็นนี้รบกวนหน้ากลอนคุณนะ
7 กุมภาพันธ์ 2549 14:25 น. - comment id 558953
เขียนประชดสังคมหรือเปล่า.....
15 กุมภาพันธ์ 2549 11:56 น. - comment id 561010
สิ่งทีได้มาถึงจะมองว่าไร้ ซึ่งค่า แต่อะไรก็ตามมันย่อมมีค่าในตัวมันนะ
27 กุมภาพันธ์ 2550 22:40 น. - comment id 663661
ส ดีนะ ให้ข้อคิดดี แม้บางที่อาจไม่สัมผัส ไม่แรงหลอก ความจริงของโลก มักไม่ไพเราะนัก