ตื่น...สักกี่หลับกลับไม่รู้ นี่หลับอยู่หรือตื่นในคืนฝัน จะหลับใหลไปสักกี่ตื่นกัน ยังงงงันไร้คำชอบมาตอบใจ ยามนี้...หรือฉันนั้นยังตื่น คือกลางวันหรือกลางคืน...ยากตอบได้ แสงแห่งฟ้าพร่าสลัวมัวมืดไป คล้ายสิ้นกลการณ์ใดมาไขความ ค่อยขยับเขยื้อนกายหมายจะเดิน กลับบินเหินลอยลู่สู่เวหา ปีกจากไหนสยายว่ายนภา นี่หรือว่า...จินตาพาฝันไป ตกลงแล้ว...เราคือนกที่หกเหิน หรือเพียงแค่คนเดิน...ชักสงสัย ไม่รู้เลยว่าลืมตาอีกคราใด จะเป็นนกอีกไหมหรือเพียงคน
กวีปกรณ์ 1 ก.พ. 2549 00:06 น. - ID 85941 
1180
4
0
1 กุมภาพันธ์ 2549 05:34 น. - comment id 557124
ตื่นในความเป็นไปในโลกหล้า ฝันมายาความสุขสนุกสนาน อิอิ....กลอนทั่นเพราะมากนิ
1 กุมภาพันธ์ 2549 08:26 น. - comment id 557158
เป็นนกไฟครับผม...อิอิ... ***แวะมาแอ่วหาเด้อ...
1 กุมภาพันธ์ 2549 09:49 น. - comment id 557184
ตื่นอยู่ในความหลับ ชอบคำนี้ เอ... ไม่เกี่ยวกะกลอนที่ว่า เดี๋ยวมาต่อด้วยนะ
1 กุมภาพันธ์ 2549 10:57 น. - comment id 557200
ความจริงหรือความฝัน บางครั้ง..มันก็แยกกันไม่ออกเลย..
1 กุมภาพันธ์ 2549 15:08 น. - comment id 557301
ตกลงแล้วเราดอกหญ้ามีค่าน้อย แต่ไม่ด้อยศักดิ์ศรีฤดีเน้น ยิ่งกว่านั้นเช้ากลางวันฝันถึงเย็น ก็ยังเป็นดอกหญ้าค่าเพียงดินกลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ เอาเป็นว่าใครจะเป็นอะไรก็เป็นแล้วกัน ส่วนผู้หญิงไร้เงาก็ขอเป็นดอกหญ้าเหมือนเดิม อิอิ
1 กุมภาพันธ์ 2549 16:57 น. - comment id 557392
มาแว๊วนะ อือ...เพราะดีน๊า เก่งจัง อาจงงๆนิดนึงเหมือนเค้าจับประเด็นไม่ได้ แต่ใช้คำเพราะดี เหมือนอยากสื่ออะไร แตไม่ได้บอกออกมาอ่ะ ทำได้ขนาดนี้ก็เก่งแล้ว
1 กุมภาพันธ์ 2549 21:26 น. - comment id 557458
จงดำเนินคลาไคลอย่างนัยน์เห็น ถึงจะเป็นเยี่ยงนกที่หกเหิน หรือจะเป็นคนเราที่ก้าวเดิน อย่าหลงเพลินเรื่องสติที่สำคัญ ชอบจินตนาการ จังครับ
2 กุมภาพันธ์ 2549 00:34 น. - comment id 557495
อย่าปลุกสิกร คนเขากำลังฝัน ดีเลยนะเนี่ยๆๆๆเช็ดๆๆหน่อย บางทีอยากฝันไปตลอดเลยละ ในฝันนะ มีแต่ดีๆๆทั้งนั้นเลยยย ไม่อยากตื่นหรอก จ๊ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
