..๏ ลูกไม้ที่ไกลต้น

อัลมิตรา


..๏ โยกไปย้ายมา.................ลมพาลาเคลื่อน
เพรียกพร่ำย้ำเตือน..............ให้เลื่อนล่องลอย
ลมแผ่วพัดผ่าน....................ขับขานครั่นทยอย 
หลุดขาดคลาดคล้อย............แล้วลอยโรยลา ฯ 
..๏ ลูกยางเริงลม...................ชื่นชมเพลินนภา
แผกพรรณหรรษา................มุ่งหน้าลาไกล
ลอยพ้นต้นโต......................พลิกโผพรากไพร
สู่ดินถิ่นใด..........................เป็นไม้ใหญ่งาม ฯ
..๏เสียดเสียดเบียดกัน..........หมายมั่นล้นหลาม
กิ่งก้านทะยานยาม-..............ขวบข้ามผ่านปี 
เปลือกแกร่งกระพี้กร้าว.........หาญห้าวมากมี
เป็นดงพงพี..........................เป็นที่พึ่งพา ฯ
..๏ เหล่านกน้อยใหญ่............สัตว์ไพรนานา
พักร่มพฤกษา.......................เมื่อคราอ่อนแรง
ลูกยางแยกย้าย.....................กลับกลายเปลี่ยนแปลง
มุ่งพริ้วปลิวแซง.....................ต่างแข่งคล้อยไกล ฯ
..๏ ตราบลมพัดผ่าน...............ยังทะยานผ่านไพร
เชยชมสมใจ..........................เปรียบได้ดั่งกัน
ชีวิตต้องสู้..............................ก้าวสู่สิ่งฝัน
สร้างเสริมเติมพลัน.................มุ่งมั่นฟันฝ่า ฯ
..๏ แม้นพบอุปสรรค..............จงพักสักครา
คราวร้อนอ่อนล้า...................ขออย่าอ่อนใจ
กล้าแกร่งแข็งขัน...................มุ่งมั่นทันใด
กิจการงานใด........................สมใจปรารถนา ๚ะ๛
				
comments powered by Disqus
  • พัฐฐา

    22 มกราคม 2549 22:45 น. - comment id 554816

    ทั้งเพราะและความหมายดีเลยค่ะ
    
    มาเป็นกำลังใจให้นะคะ
  • พุด

    22 มกราคม 2549 22:55 น. - comment id 554821

    16.gif29.gif
    งานงามบรรเจิดมาค่ะ
    เห็นภาพเลยค่ะ
    
    พี่พุดรักลูกยางมากค่ะ
    ไปเดินเจเจมาเก๊ต
    แล้วเห็นมีคนนำมาวางขาย
    พี่พุดเหมามาใส่ตะกร้าไว้ดู36.gif
    และ
    เกี่ยวกับลูกไม้พันธุ์ป่า
    พี่พุดจะชอบนำมาประดับบ้านค่ะ
    ว่างๆจะถ่ายภาพมาให้ดูนะคะ
    ลองไปดูงานพี่พุดล่าสุดนะคะ
    จะเห็นต้นหญ้าริมนา..งามซะอะนะ
    ในงานโอท๊อบค่ะ
    เลยซื้อมาใส่โอ่งดินใบใหญ่
    วางกลางบ้านเลยค่ะอิอิ
    
    รักคิดถึงค่ะ36.gif
  • ผู้หญิงไร้เงา

    22 มกราคม 2549 23:19 น. - comment id 554838

    แม้มีอุปสรรค
    มากมายนักหนา
    แต่เชื่อเถอะว่า
    หากกล้าฝ่าฟัน
    
    คงจะสำเร็จ
    เสร็จสมดั่งฝัน
    มุ่งหน้าก้าวมั่น
    เพื่อวัน...ถึงเส้นชัย
    
    11.gifแต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ11.gif
  • เล็บมังกร

    22 มกราคม 2549 23:25 น. - comment id 554841

    แวะเวียนมาอ่าน  กลอนดีดีครับ
  • ก่อพงษ์

    23 มกราคม 2549 02:15 น. - comment id 554857

    ผมเห็นภาพรวมกวีนิพนธ์ของคุณอัลมิตรา
    วางบนแผง
    
    และขายดี
    
    พิมพ์ซ้ำแล้วซ้ำอีก
    
    
    สวัสดีตอนดึก ๆนะครับ
    --------------------------------
    ภาระทางการเรียนมีมากกว่าที่ผมคิด
    ไม่ได้เขียนก็จะแวะมาอ่านนะครับ
  • แวะมาชม

    23 มกราคม 2549 12:02 น. - comment id 554898

    ใครไปบ้างครับไปเที่ยวแพ
    น่าสนใจ....
    ลูกไม้ บางครั้งเพราะมันตกโดนกิ่งโดนก้าน เลยถูกดีดไปไกล ก็ได้
  • เจ้าพานทอง

    23 มกราคม 2549 13:07 น. - comment id 554907

    3.gif
    
    มาทักทายจ้า
  • บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

    23 มกราคม 2549 15:41 น. - comment id 554934

    ยกมาจากบทต้น :-
    ..๏ แม้นพบอุปสรรค..............จงพักสักครา
    คราวร้อนอ่อนล้า...................ขออย่าอ่อนใจ
    กล้าแกร่งแข็งขัน...................มุ่งมั่นทันใด
    กิจการงานใด........................สมใจปรารถนา ๚ะ๛
    
    ขอด้นต่อกลอน :-
    ...๏ ฟังคำพร่ำเอ่ย.........ชื่นเชยใฝ่หา
    สายลมพัดพา.........วาจาทวนลม
    คิดถึงคำสอน.........สุนทรเหตุสม
    พ่อแม่อบรม.........เพียงลมปราณมี
    
    ...๏ รับพรใครเขา.........ตัวเราหน่ายหนี
    รอฤกษ์งามดี.........ราศีไม่ทัน
    ต้องหมั่นศึกษา.........เกิดมาต้องหมั่น
    มิใช่คาดคั้น.........ป้องกันไว้ก่อน
    
    ...๏ พ่อแม่ไม่อยู่.........ต้องรู้คำสอน
    เพียงคำขอพร.........เว้าวอนรำพัน
    ไม่สร้างด้วยคน.........จะหม่นใจหวั่น
    ใครเล่าช่วยทัน..........บากบั่นเอาเอง
    
    ...๏ หากจะไกลต้น.........ไปหล่นให้เก่ง
    สามารถบรรเลง.........บทเพลงชีวิน
    ตกไหนให้มั่น..........สำคัญถวิล
    คำสอนจงจินต์.........ยลยินใคร่ครวญ
    
    ...๏ อยู่ไหนให้จัด.........ฝึกหัดสอบสวน
    ร้ายดีทบทวน.........ทั่วถ้วนไตร่ตรอง
    ไปต่างถิ่นที่..........วจีครรลอง
    นอบน้อมประคอง.........ปกป้องตนเป็น
    
    ...๏ จะคิดพูดทำ.........จดจำประเด็น
    สิ่งใดควรเน้น..........สิ่งเว้นต้องวาง
    กายวาจาใจ.........ตรองไว้ไม่ห่าง
    กำหนดแนวทาง.........ก้าวย่างมั่นคง
    
    ------------------------
    บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
    ๒๒  มกราคม  ๒๕๔๙
  • อัลมิตรา

    23 มกราคม 2549 16:51 น. - comment id 554936

    คุณพัฐฐา .. ขอบคุณมากค่ะ
    
    คุณพุดพัดชา ..
    อัลมิตราอ้ำอึ้งกว่าจะบอกว่าคิดถึงใครสักคน
    แต่อัลมิตราก็อ่านถ้อยคำที่คุณฝากไว้ให้ว่ารักและคิดถึงบ่อยๆ
    ดูเหมือนอัลมิตราเอาเปรียบเนอะ ที่ปากหนัก
    อัลมิตราเคยเห็นลูกยางของจริงมาเพียงหนเดียว เคยเก็บใส่ย่ามไว้ 
    ตอนนี้ไม่อยู่แล้ว .. เสียดายจัง
    และทุกครั้งที่เห็นโฆษณา (อะไรหว่า) จำไม่ได้
    ที่หนุ่มสาวยืนเรียงกันและดีดหนังสะติ๊กส่งลูกยางลอยละลิ่ว
    ก็จะมีความรู้สึกดี เมล็ดที่มีปีก .. :) งอกแล้วกลายเป็นโซฟี
    เอ๊ย !! ไม่ใช่ ไม่ใช่ .. งอกแล้ว.. กลายเป็นต้นกล้าของต้นยาง ช่างวิเศษแท้
    
    คุณผู้หญิงไร้เงา .. ขอบคุณค่ะ
    
    คุณเล็บมังกร .. ขอบคุณค่ะ
    
    คุณก่อพงษ์ .. เหมือนว่าคุณจะฝันดีจัง :)
    เป็นความรู้สึกที่ดีนะคะ ที่มีใครสักคนติดตามอ่าน 
    ความรู้สึกผูกพันเริ่มมาเรื่อยๆ จนกลายเป็นคนคุ้นเคย
    เล่มที่ครูสอนภาษาอรับเก็บพิมพ์ผลงานของอัลมิตราเย็บเข้าเล่มนั้น
    ตอนนี้อยู่กับคุณธรรม ทัพบูรพา .. เขายืมไปอ่าน
    ส่วนอีกเล่ม ที่อัลมิตรายังไม่ได้รับ คืองานคัดลอกด้วยลายมือใส่สมุดเล่มสวย
    ซึ่งปิยะมิตรคนหนึ่งบอกกับอัลมิตราว่าจะคัดให้ 
    ลำพังอัลมิตราเอง จะว่าไปแล้ว อัลมิตราเหมือนลิงขี้เกียจอ่ะ
    ว่าแล้วบิดซ้ายสองที บิดขวาสามหน
    
    คุณแวะมาชม .. แพเมืองกาญจน์ .. :)
    รายละเอียดในส่วนที่เป็นปลีกย่อยนั้นยังไม่ได้คิดเลยค่ะ
    อัลมิตราเตรียมเฉพาะการจองแพ ซึ่งก็เรียบร้อยแล้ว
    และกำหนดวันเป็นวันที่ 12-13 กุมภา ที่จะถึงนี้เท่านั้น 
    ทุกอย่างยังเป็นภาพ เราจะเห็นภาพเป็นความจริง ก็ต่อเมื่อถึงวันนั้น
    เอาเป็นว่า ตอนนี้มีเพื่อนประมาณสิบคนที่แสดงจำนงว่าไปแน่นอน 
    กายพร้อม และหัวใจพร้อม ...
    คุณล่ะ กายและหัวใจพร้อมที่จะไปด้วยกันไหมคะ
    
    คุณเจ้าพานทอง .. ขอบคุณค่ะ
    
    คุณคนตัวเล็ก .. :) ขอบคุณมากค่ะ เป็นสีสันที่งดงาม ไว้เรามาต่อกลอนกันอีกนะคะ
    มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
  • ชัยชนะ

    23 มกราคม 2549 18:17 น. - comment id 554965

    ไม่ได้แวะเข้ามานาน แต่ได้อ่านแล้วยังลึกซึ้งเหมือนเดิม
    อัลมิตรา ชื่อนี้เห็นแล้วการันตีได้เลยครับ
    
    ลูกไม้ที่หล่นไกลต้นยังมี
    ลูกศิษย์ที่เก่งกว่าอาจารย์ก็ย่อมมีเช่นเดียวกัน
    แต่ทว่าลูกเขยคนนี้ยังหาที่หล่นไม่เจอคร๊าบ
    
    
    36.gif36.gif36.gif
  • อัลมิตรา

    23 มกราคม 2549 21:17 น. - comment id 554997

    คุณชัยชนะ .. :) 
    ที่ว่านาน ก็คงนานเพียงเวลา
    ทว่าความคนึงหา บ่เนิ่นเลย
    หนุ่มอุบล มัวแต่ลอยชายพลิ้วไปตามลม
    ลมพัดไปทางใด หัวใจก็หวาบไหวไปทางนั้น
    ดินด่ำชอุ่มใด ก็ยังไม่เป็นที่เหมาะเสียที
    
    อัลมิตราคิดว่า ตอนที่คุณเขียนในบรรทัดที่ ๕
    จมูกของคุณยื่นมาชนหน้ามอนิเตอร์ ค่ะ
    
    40.gif
  • น้ำ

    23 มกราคม 2549 22:22 น. - comment id 555010

    ๏ แม้นพบอุปสรรค..............จงพักสักครา
    คราวร้อนอ่อนล้า...................ขออย่าอ่อนใจ
    กล้าแกร่งแข็งขัน...................มุ่งมั่นทันใด
    กิจการงานใด................สมใจปรารถนา ๚ะ๛
    
    มวลคำฉ่ำใจ........ร้อยมาลัยมาลา
    คราวร้อนคลายล้า....คราวมาชื่นชม
    ได้ยินแลยล.....คำหาญความคม
    สุขมากนิยม.....สมใจใฝ่ปอง
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    24 มกราคม 2549 01:27 น. - comment id 555044

    คงเหมือนเรา ที่เป็นข้าวนอกนา....ไม่ได้ยืนต้นเหมือนยาง
  • อัลมิตรา

    24 มกราคม 2549 07:40 น. - comment id 555053

    คุณน้ำ .. ขอบคุณมากค่ะ ที่มาต่อลำนำ
    
    คุณฤกษ์ .. มีเรื่องเล่าที่ค่อนข้างยาว แต่เป็นชีวิตจริงของเด็กหญิงสองคนที่เป็นพี่น้องกัน อีกคนหน้าตาสะสวย อีกคนหน้าตาขี้เหร่ตัวดำปิ๊ด อัลมิตราเห็นเด็กที่น่ารัก คนนั้นคนนี้ก็รัก พาไปเที่ยว พาไปซื้อขนม ส่วนเด็กขี้เหร่ที่เป็นน้อง ไม่มีใครสนใจ
    
    เห็นแววตาของคนน้อง อัลมิตราก็นึกสงสาร เวลามีขนมก็มักจะแบ่งให้ก่อน และยินดีเสมอที่จะจูงมือคนน้องพาไปเที่ยว
    
    เป็นเรื่องจริงนะ .. เรื่องของหลานสาวสองคนของอัลมิตราเอง 
    
    ตกลงว่า คุณหายงอนแล้วใช่มั๊ย !!
  • กรกฎายน

    24 มกราคม 2549 12:27 น. - comment id 555129

    เคยเห็นลูกยางหล่นแล้วงับ
    ตอนเดินผ่านไปโรงเรียน
    ไม่รู้ป่านนี้ยังอยู่ป่าว
    แหม่คิดถึงจัง สงสัยต้องแวะไปเยี่ยมซะและ
    ถ้ายังอยู่ล่ะก็
    จะเก็บมาฝากคุณ อัล  สักอันดีป่าวน้า
    หรือจะปล่อยให้มันอยู่กะแม่มันอย่างนั้น
    
    แหะๆ
    
    ขอบคุณงับ สำหรับ รอยยิ้ม งาม ๆ1.gif
  • อัลมิตรา

    24 มกราคม 2549 14:15 น. - comment id 555167

    :)
    
    อย่าลืมเก็บมาฝากนะคะ เขาแค่ลูกยางก็พอ
    ต้นยางไม่ต้องแบกมาน๊า ..
    
    ขอบคุณมากค่ะ
  • หนึ่งร้อยปีแห่งความเหงา

    28 มกราคม 2549 09:37 น. - comment id 556187

    1.gif
  • อัลมิตรา

    29 มกราคม 2549 21:33 น. - comment id 556513

    สวัสดีค่ะ คุณหนึ่งร้อยปีแห่งความเหงา ..
    
    :)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน