สุขอย่างนั้นให้ตายก็ไม่เอา

แดนไกล ไลบีเรีย

มีทรัพย์นับกว่าล้าน...................มากอยู่
สุข ฤ จะหลั่งพรู..............................ตามนั้น
มีทรัพย์ร่อยอดสู............................น้อยแต่  ทรัพย์เฮย
สุขยิ่งสุขบ่กลั้น...............................หาได้น้อยตาม
...........................................................................................
      แม้นมีทรัพย์มากมายก่ายเทล้น
แม้มีพ้นสุดทะเลขอบเวหา
แม้นมีเงิน เพชร ไพลิน นิลจินดา
แต่สุขหรือจะไหลมากับทรัพย์ธาร
      จะมีเงินสักสิบล้านประมาณอยู่
มีความรู้ท่วมหัวมันสืบสาน
อำนาจศักดิ์ยศพร้อมพรั่งกังสดาล
แต่จิตใจฟุ้งซ่านไปวันวัน
      อย่างนี้หรือ? ที่เขาเรียกว่าความสุข
ชีวิตขลุกอยู่เพียง เสียง สีสัน
หลงงมงายวัตถุนิยมก้มรับมัน
สุขอย่างนั้นให้ตายก็ไม่เอา
      ถ้าจะเลือกมีเงินล้นพ้นเป็นโกฏิ
ต้องแลกกับชีวิตโหดโคตรเงียบเหงา
หรือมีทรัพย์อยู่ไม่มาก...หากแต่เรา!
มีสุขล้นไร้โศกเศร้า......"เอาอะไร?"
      เก็บคำตอบที่ชอบไว้ในสมอง
ลองไตร่ตรองตัวคุณเป็นเช่นไหน
ต้องการสุขหรือทรัพย์...ช่วยดับไฟ
ที่สุมอยู่กลางใจ......(ลองใคร่ครววญ)
      
ของขวัญจาก...แดนไกล  ไลบีเรีย...
     (เด็กชายเกริกสิน  แสงเจริญกุล
     ม.3/3  เลขที่ 14
     โรงเรียนบูรณะรำลึก  อ.เมือง  จ.ตรัง)
             วันที่  21  มกราคม 2549      เวลา 20.50 น.