๏ตะวันคล้อยคอยแยงแสงแทงเนตร เป็นสาเหตุให้ร่างร้างหลับใหล ง่วงงัวเงียเพลียเหนื่อยเมื่อยเพียงใด ต้องจำใจจำตื่นฟื้นบรรทม เสียงไก่ขันลั่นบ้านรำคาญยิ่ง คนวุ่นวิ่งส่งสำเนียงเสียงดังขรม หมาเห่าปลุกลุกฟื้นตื่นบรรทม ตัวตื่นชมชื่นฟ้าอาทิตย์งาม จึงระลึกนึกถึงคำนึงค่า คนเกิดมามีสุขทุกข์ไต่ถาม วนเวียนว่ายตายเกิดกำเนิดตาม ทุกทุกยามเปลี่ยนแปรไม่แน่นอน แสงแดดทอล้อใจให้หวนหา ถึงคุณค่าชีวิตคิดเฝ้าสอน เป็นสักขีสุรียันตะวันรอน ที่ไชชอนวันใหม่ให้เห็นเอย
Numeo 21 ม.ค. 2549 22:25 น. - ID 85480 
1317
1
0
22 มกราคม 2549 11:58 น. - comment id 554654
ชอบกลอนบทสุดท้ายมากเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
