ฟิสิกส์&ความรัก

จตุรัตน์ พิมล

vเท่ากับค่าu+gt              ไม่รอรีเมื่อไม่รู้เห็นค่าsหมอง
u+หนึ่งส่วนสองgtสอง ใช้ช่ำชองสมองแล่นหายสงสัย
ส่วนYouนั้นคือสิ่งเหนืออื่นใด เพราะYouไม่มีใครหาเทียบได้
sเท่ากับu+vหาร2tไซร้            ใช้เมื่อไม่สนใจค่าaหนอ
ส่วนตัวฉันเฝ้าคืนวันใจนั่งรอ  หวังเธอก็คิดถึงฉันเช่นกันไป
ค่าซิกม่าFนั้นคือma                 อย่ามาใช้ปนเปเทกับของไหล
พลังเสียงเหนือคือสิ่งอื่นใด   อาจเปลี่ยนไปเป็นกำทอนสอนต่อมา
แต่ความรักที่ฉันนั้นมอบให้   เธอจะไม่รับสิ่งดีปรารถนา
พลันดุจเหมือนของไหลน่าโศกา มีแต่ค่าความหนืดฝืดไมตรี
ค่าน้ำหนักwคือmg                   อันตัวน้องสตรีหนักเท่าไหร่หนอ
ฉันนั้นหนักใจแล้วนวลละออ    อยากจะขอคนดีศรีมิ่งเมือง
เสียงนั้นมีสมบัติการแทรกสอด อันผ่านลอดคือเลี้ยวเบนเห็นสงสัย
แล้วฉันนั้นจะไปแทรกที่ตรงไหน  คงต้องได้เลี้ยวเบนออกห่างเธอ
คลื่นเสียงนั้นมีสมบัติการสะท้อน  คงต้องอ้อนเธอแล้วแม่คนสวย
แพ้ทั้งเรื่องมารยาเสน่ห์รวย           คงต้องม้วยเหมือนเรือพังคลื่นทะเล
คลื่นยังมีสมบัติการหักเห              ดุจเหมือนใจฉันลวนเลรักเธออยู่
เห็นเธอนั้นเดินควงมีคนคู่            คงได้ดูเธอนั่งควงคนที่รัก
คานนั้นคือMทวนคือMตาม          อยากจะถามคนดีที่ใจปัก
อยากจะขอเธอเป็นสุดที่รัก          ดั่งคานหนักปักลงตรงกลางใจ
ค่าEpคือนั้นคือพลังงานศักย์      สูตรนั้นหลักคือน้ำหนักคูณความสูง
แต่Ekพลังงานจลวิ่งชักจูง           คือค่ามุ่ง1/2 mvกำลังสอง
ความหนาแน่นแปรผันตรงกับค่ามวล เศร้ารันจวลครวญใคร่ใจสับสน
โรว์เท่ากับmส่วนvรู้ทุกตน               แต่ใจคนแปรผกผันพลันโศกา