ณ ห้วงทะเลเวิ้งว้างห่างฟากฝั่ง ฝังความหวังเงาราตรีที่กลางค่ำ โลกรอบด้านเทาหม่นบนวนกรรม ลึกถลำดวงจิตกับผิดพลั้ง อาจมีแสงแรงตะวันยามวันสวย ที่อาจช่วยให้กระจ่างแม้ห่างหวัง หรือบางค่ำแปรปรวนตรวนโซ่ยัง เหนี่ยวชอบชัง เกลียดโกรธ ผูกโทษภัย ห้วงทะเลเห่วนบนวัฏฏะ เวียนอยู่บนสิ่งปะทะกระเทือนไหว แกว่งเวลาโลกหมุนวุ่นดวงใจ ฤๅคว้าไขว่แสงสีที่สาดทอ เถิด .. หลุดจากความเวิ้งว้างห่างสิ่งหวัง สติตั้งมั่นคงอย่า งง หงอ ทุกทางว่ายหมายมั่นอย่าผันรอ เพียรใฝ่ต่อฝั่งฝันนิรันดร์งาม ณ ห้วงทะเลเวิ้งว้างอย่างที่เห็น ใจร่มเย็นเพียงพอจะขอข้าม สู่จุดหมายคล้ายฝั่งฟ้าสีคราม อรุณถามความจริง .. จงดิ่งตรอง ดิ่ง .. ความจริงนิ่งสู่การรู้คิด ลักษณ์สามติดเป็นเงาหม่นเศร้าหมอง ด้วยไม่รู้ ด้วยชังชอบ เป็นกรอบกรอง ล้อมครรลองกักว้างกลางทะเล.
10 ธันวาคม 2548 06:56 น. - comment id 545236
10 ธันวาคม 2548 09:34 น. - comment id 545252
ดี ยามเช้าจ้า ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย ต้องวนว่ายไปตามวัฎสงสาร เกิด-ดับล้วนเป็นไปตามกาล เพียรใฝ่สานทางธรรมนำชีวิต
10 ธันวาคม 2548 13:13 น. - comment id 545306
เหมือนเล่นบันจี้จั๊มภ์ไม๊นะ ดิ่งนี่