เพลิงทุกข์แห่งชีวิต
เจ้าพานทอง
เพลิงโหมแรงแสงสว่างกลางใจป่า
เหมือนคนบ้าคลั่งแค้นแสนโหดหิน
เพลิงทำลายสายสภาพแห่งชีวิน
ป่าหมดสิ้นสินทรัพย์ไร้ให้ป่าโทรม
เพลิงโพลงพุ่งถึงเมื่องเรื่องถึงชาติ
เพลิงอำนาจเศรษฐกิจฤทธิ์ลุกโหม
เพลิงทำลายทุกชีวิตจิตเสื่อมโทรม
เจ้าจู่โจมชีวภาพให้ราบเตียน
เพลิงกิเลสเศษมนุษย์ไม่หยุดยั้ง
สร้างพลังทลายหนักชักแปรเปลี่ยน
เพลิงรุกไล่ไร้ถิ่นอยู่ดูหมุนเวียน
เพลิงไล่เฆี่ยนเปลี่ยนชีวาให้วายลง
เพลิงจะหยุดก็ต่อเมื่อคนเราหยุด
เพลิงสิ้นสุดความเหี้ยมโหดลดพิษสง
เพลิง"ไม่"ลามทุกชีวีหนีดับปลง
โลกจะ"คง"หากไม่เหลิงปลุกเพลิงโพลง