จากท้องทุ่ง สู่สถาน การศึกษา จากบ้านป่า มาสู่เมือง อันเรืองใส จากตะเกียง สู่ไฟฟ้า พาล่อใจ จากเมืองไกล สู่เมืองกรุง สูงเงินตรา มาพักหอ กับเพื่อนก่อน ตอนเรียนเริ่ม เมื่อรักเสริม เพิ่มความใคร่ เริ่มใฝ่หา ย้ายมาอยู่ กับแฟนใหม่ ไกลหูตา แชร์ค่าห้อง น้ำไฟฟ้า มาด้วยกัน ขอเงินพ่อ ขอตังค์แม่ ร่วมแชร์รัก ด้วยไร้หลัก รักเดียงสา ตรึงตราฝัน เมื่อพลั้งพลาด ขาดสิ่งของ ใช้ป้องกัน ก็ตั้งครรภ์ มารหัวขน คนในตัว โทรขอเงิน พ่อแม่บ้าง อ้างเรียนเพิ่ม เมื่อปิดเทอม เอาออกเซ่น ไม่เห็นหัว ให้หมอเอา ลูกนอกคอก ออกจากตัว เอาลูกชั่ว ออกมาผ่าน ประจานตน เมื่อท้องอีก เอาออกอีก หลีกไม่ได้ ช่างปะไร อยากเกิดมา ข้าไม่สน เมื่อข้ายัง ไม่พร้อมถือ หรือจะทน มารหัวขน ไม่เหลือไว้ ให้ประจาน ควรแล้วหรือ เอาเด็กน้อย ด้อยเดียงสา มาเดิมพัน อย่างไร้ค่า น่าสงสาร เมื่อพ่อแม่ อ้างไม่ผิด คิดเดิมพัน แล้วเด็กมัน ผิดอะไร ถึงตายฟรี วิจิตรวาทะลักษณ์(นฤมิตรเทวากร) วันอาทิตย์ที่ 20 พฤศจิกายน 2548 เวลา 14.16 น.
20 พฤศจิกายน 2548 15:13 น. - comment id 539252
โอ้ยยยยยยยยยย ดีใจจังได้โพสเป็นคนแรกเลย-------------------------------------------นี่นี่ เราก็อยากมีแฟนกะเค้าบ้างเหมือนกันนะตัวเอง.. เหอๆ
20 พฤศจิกายน 2548 16:54 น. - comment id 539304
เป็นพ่อแม่สมัครเล่นเรื่องเช่นนี้ เกิดทุกที่ในสังคมจมอาถรรพ์ ไม่อาจหายได้หรือไงในชีวัน อย่าให้ลืมสิ่งเรานั้นพอกันที ไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเลย แต่ก็ยอมรับว่าปัจจุบันสิ่งเหล่านี้ดูเหมือนจะกลายเป็นเรื่องธรรมดาของสังคม (เศร้าใจจัง) ชื่นชมในผลงานคุณนะคะ
20 พฤศจิกายน 2548 22:31 น. - comment id 539392
ทุกครั้งที่ได้รับข่าวเช่นนี้ ก็รู้สึกสลดใจ หากพวกเขาไม่ต้องการ .. อัลมิตราก็อยากจะรับอุปการะเอง.. ทว่า อัลมิตราไม่มีองค์ประกอบพร้อม เท่าที่เป็นไปในสังคม .. ก็ได้แต่สังเวช
21 พฤศจิกายน 2548 17:40 น. - comment id 539627
ขนาดเป็นหญิง เห็นภาพที่คุณ คร็อป มาโดยเฉพาะ ยัง อื้อหือ แล้วสาอะไรกับเด็กหนุ่มๆกำลังคึก จะไม่อยากลองของ สังคมมันก้าวไกล เกินหยุดยั้ง วิถีไทย..หายไป นับแต่สงครามโลกครั้งที่สองมังคะ แวะมาอ่านค่ะ
13 ธันวาคม 2549 09:15 น. - comment id 635628