ผืนผ้าขาวพราวพิลาศสะอาดใส คือดวงใจหอมละมุนกรุ่นกลิ่นฝัน เจ้าแก้มอิ่มยิ้มละไมไร้จาบัลย์ เป็นตัวแทนแห่งวารวันอันงดงาม ดุจไม้ดอกงอกงามตามวิถี รอเบ่งบานในทุกที่ไม่มีขาม จากดอกน้อยละลานตาใต้ฟ้าคราม เติบโตขึ้นท่ามกลางหว่างมายา มือต่อมือคอยโอบอุ้มเพื่อคุ้มเจ้า ทะนุถนอมกล่อมเกลาเฝ้ารักษา ด้วยอาทรห่วงหวงปานดวงตา หวังเจ้ากล้าฝ่าผองภัยในคืนวัน หนึ่งแบบฝึกเรียนรู้สู้ชีวิต ปูเส้นทางการลิขิตอย่างสร้างสรรค์ ดุจลายสีเส้นสายปลายพู่กัน แต้มแต่งฝันสู่วันหน้าอย่างท้าทาย จากผ้าขาวสู่ผ้าลายหลากหลายสี เป็นแพรดีเนื้อเยี่ยมเปี่ยมความหมาย ถักน้ำตาทอยิ้มพาดวาดลวดลาย เรื่อระบายลูกไม้ฝันอันเรืองรอง หากเส้นสายแห่งรักถักแน่นหนา ผ้าคงค่าสวยใสไร้รอยหมอง ด้วยใยรักที่ทอถักจักคุ้มครอง ผ้าชีวิตไม่เป็นสองรองผืนใด
2 พฤศจิกายน 2548 17:47 น. - comment id 528193
เริ่มต้นด้วยความว่างเปล่าเพื่อรอรับการเติมเต็มในรูปแบบต่าง ๆ ขึ้นอยู่กับผู้แต่งแต้ม เห็นด้วยกับสาวข้างบน
3 พฤศจิกายน 2548 00:14 น. - comment id 531865
สวยงามและไพเราะ ด้วยความชื่นชมในผลงานครับ
3 พฤศจิกายน 2548 00:32 น. - comment id 531868
.....ขอเพียงได้คิดถึง แค่นี้ก็สุขใจ แม้เธออยู่ไกลแสนไกล แม้ใครอยู่ข้างเธอ...ฯ ..... เพลงเพราะบทกวีงดงาม
3 พฤศจิกายน 2548 12:25 น. - comment id 532204
ผ้าชีวิตทอถักด้วยรักแท้ เกิดเป็นแพรผืนกว้างอย่างที่ฝัน วาดลวดลายระบายสีเติมชีวัน บทเรียนนั้นย่อมสวยใสด้วยใจงาม...
3 พฤศจิกายน 2548 12:31 น. - comment id 532205
.......ตอบ... sodasasa.... ---------- ผู้แต่ง...ตอบช้าไปนิ้ด เพราะกำลังจับปูใส่กระด้งค่ะ ถามว่าสุขมั๊ย.... ก็สุขค่ะ...แบบมึนๆ เพิ่งจะเปิดเทอม ก็วุ่นวายนิดหน่อย แต่....ก็อบอุ่นค่ะ ขอบคุณนะคะ -------------
3 พฤศจิกายน 2548 12:44 น. - comment id 532211
.......ตอบ...จิตรนัย.... ---------- ผ้าชีวิต...ทุกผืนต้องการมือที่คอยโอบอุ้ม ด้วยความรักและความห่วงใย เพื่อเติบโตเป็นผืนผ้าที่สมบูรณ์และงดงาม -------------
3 พฤศจิกายน 2548 13:17 น. - comment id 532228
.......ตอบ.... ฟา ........ ---------- จากเด็กน้อยไร้เดียงสา... กลางมายาของคืนวันอันสับสน ค่อยลำดับประคับประคองตน สู่วังวนโลกใบใหม่ในความจริง -------------
3 พฤศจิกายน 2548 13:20 น. - comment id 532230
.......ตอบ.... แทนคุณแทนไท ........ ---------- ค่อยก้าวย่างสู่เส้นทางวางชีวิต เพื่อเรียนรู้ถูกผิดในทุกสิ่ง แม้มีใครเพียงหนึ่งให้พึ่งพิง ช่วยติติงเตือนตนบนหนทาง -------------
3 พฤศจิกายน 2548 13:30 น. - comment id 532233
.......ตอบ.... แมงกุ๊ดจี่ ........ น้องมะกรูดคะ ---------- เด็กตัวน้อยค่อยจดจำคำที่สอน ทุกบทตอนเป็นดังครูผู้คอยสร้าง ทุกเส้นสีที่ระบัดค่อยจัดวาง ผ้าผืนกว้างเป็นสีสันอย่างตั้งใจ -------------
3 พฤศจิกายน 2548 13:35 น. - comment id 532235
.......ตอบ.... ลอยไปในสายลม ........ ---------- ค่อยบันทึกทุกก้าวย่างที่ผ่านพ้น อาจมีหม่นมีหมองต้องร้องไห้ อาจสักครั้งเสียน้ำตาไปมากมาย แต่สุดท้ายสิ่งที่ได้..คือบทเรียน -------------
3 พฤศจิกายน 2548 13:46 น. - comment id 532238
.......ตอบ.... คุณชัยชนะ ........ ---------- แม้บางครั้งอาจเปื้อนเปรอะเลอะผืนผ้า จากสีขาวพราวตาค่อยแปรเปลี่ยน เพราะคืนวันเวลาพาหมุนเวียน ต้องรอยเขียนหลากสีต่างที่มา -------------
3 พฤศจิกายน 2548 13:50 น. - comment id 532239
.......ตอบ.... พี่พุด ........ ---------- ต้องสีทองหลังฝนคลายหม่นเศร้า ต้องสีเทายามชอกช้ำพร่ำเรียกหา ต้องสีดำยามทุกข์ซ้ำกระหน่ำมา ต้องสีฟ้ายามท้อแท้แปรเปลี่ยนไป ------------- ขอบคุณนะคะพี่พุด
3 พฤศจิกายน 2548 14:03 น. - comment id 532241
.......ตอบ....พนาพร....... ---------- จึงเป็นผ้าผืนลายหลากหลายสี ทั้งร้ายดีทั้งเชื่อมั่นทั้งหวั่นไหว หากแท้จริงคุณค่าหาแปรไป ใช่ขึ้นอยู่ที่สีใดระบายลง ------------- ...ขอบคุณนะคะ...
3 พฤศจิกายน 2548 14:04 น. - comment id 532242
.......ตอบ.....nava...... ---------- หากอยู่ที่เส้นใยที่ทอถัก ใช่สีสันรักโลภหรือโกรธหลง หากเส้นใยแห่งรักนั้นยังมั่นคง ผ้ายังคงสวยสดงดงามดี ------------- ...ขอบคุณนะคะ...
3 พฤศจิกายน 2548 14:05 น. - comment id 532244
.......ตอบ.....ท่องเมฆา...... ---------- จึงเปรียบดรุณเป็นผ้าขาวพราวพิลาศ รอมือแต่งเติมวาดลงเส้นสี หวังเพียงมือที่ยื่นมาด้วยอารี ระบายสีสดสวยด้วยอาทร ------------- ...ขอบคุณ...ที่ร่วมแจมนะคะ
3 พฤศจิกายน 2548 14:57 น. - comment id 532281
จากผ้าขาว กลายเป็นผ้าเตี่ยว.. เห็นกันทั่วบ้านครับ
3 พฤศจิกายน 2548 15:36 น. - comment id 532296
.......ตอบ.....ยอดชายนายดอกข้าว..... ---------- ผ้าผืนน้อย... ...คงเอาดอกข้าว...ไม่อยู่ ไม่เป็นไร...จ้ะ.. ให้อภัย -------------
3 พฤศจิกายน 2548 15:48 น. - comment id 532299
ผ้าผืนขางพาดยาวบนราวฝัน ผู้เจ้าของสร้างสรรค์อย่างสวยสี ถักชายริมปริ่มงามด้วยความดี ผ้าผืนนี้จึงควรค่าและน่ามอง มาทักทายด้วยความชื่นชม...
3 พฤศจิกายน 2548 15:53 น. - comment id 532303
อิอิ ความรักมันดีและโหดร้ายถ้าเรารักไม่เป็น อิอิ ปรัญญาเอิ๊กๆๆ
3 พฤศจิกายน 2548 15:58 น. - comment id 532306
.......ตอบ....พี่ดอกแก้ว...... ---------- ระบัดปลายพู่กันอันไหวอ่อน เป็นรูปเงาซับซ้อนซ่อนรอยฝัน เกิดลวดลายงามงดหมดจดครัน ผ้าผืนนั้นจึงสวยใจดังใจปอง ------------- ขอบคุณพี่ดอกแก้วนะคะ ดีใจจังที่...พี่ให้เกียรติแวะมา ด้วยรักค่ะ
3 พฤศจิกายน 2548 16:09 น. - comment id 532318
.......ตอบ...[ไร้ตัวตน] ... ---------- ถ้าเลือกที่จะรัก ก็จะทำแต่สิ่งดีๆ ....ให้คนที่เรารัก... ปรัชญาน่าดู..เลยนะแร็ค.. ขอให้คันปากทีเถิ้ดดด เพี้ยงงงง!!!! -----------
3 พฤศจิกายน 2548 16:15 น. - comment id 532325
ข้า............ขอผ้าผืนใหญ่ ข้า............ขอผ้าสีสดใส ข้า............ขี้เหนียวกว่าใคร ข้า............ตัวใหญ่มโหฬาร ต้อง.............ถักอย่างตั้งใจ ต้อง.............ถักไม่ย่อท้อ ต้อง............ถักอย่างไม่รีรอ ต้อง............ถักพอตัว...............ข้าเอย
3 พฤศจิกายน 2548 16:33 น. - comment id 532328
เฮ้อ...อออออออออออออ คิดถึงแม่จัง +-*-+ +-* ปู๊ชายอารมดี๊ดี *-+ +-*-+
2 พฤศจิกายน 2548 12:47 น. - comment id 534354
แววตาของผู้แต่งต้องเปี่ยมไปด้วยความสุขมากๆเลยนะคะเนี่ย กลอนนี้ถึงออกมาอบอุ่นขนาดนี้ ไพเราะมากๆเลยค่ะ
2 พฤศจิกายน 2548 13:22 น. - comment id 534360
ผ้าชีวิตผืนน้อยคอยเรียนรู้ เธอพร้อมสู้ผจญอดทนฝ่า ช่วยชี้แนะอบรมบ่มปัญญา ด้วยศรัทธาจากครูผู้หวังดี
2 พฤศจิกายน 2548 15:59 น. - comment id 534385
เริ่มต้นด้วยความว่างเปล่าเพื่อรอรับการเติมเต็มในรูปแบบต่าง ๆ ขึ้นอยู่กับผู้แต่งแต้ม
4 พฤศจิกายน 2548 07:34 น. - comment id 534863
.......ตอบ...โลกุตรวลี ... ---------- ถ้าตัวโตขนาดนั้น...จะใช้ผ้าขนาดไหนหนอ ขอให้ตั้งใจถักก็แล้วกันนะคะ ----------- .......ตอบ... ปรี๊เมก... ---------- อยากเห็นพี่ชายคนนี้ อารมณ์ดี...ดี๊...ดี... ตลอดปี....ตลอดชาติ เอิ๊ก...ก..ก....ก อย่าแกล้งเศร้าไปหน่อยเล้ย ----------- .......ตอบ...ครูใหญ่ ... ---------- คงเป็นเพราะถัก...และทอ พอดี...ตัวมังคะ เก๊าะเลย....ลงตัว แหะๆๆๆๆ ----------- ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมนะคะ ...^______________________^...
2 พฤศจิกายน 2548 18:59 น. - comment id 535461
หากเปรื้อนรอยหลากสีแล้ว แม้...ซักก็ยังหมอง...ไม่สดใสอย่างเคย
2 พฤศจิกายน 2548 19:12 น. - comment id 535472
เพียงชีวิตก้าวไป สีใหมาๆย่อมเข้ามา ^_^
2 พฤศจิกายน 2548 19:22 น. - comment id 535486
เป็นผ้าขาวพราวสวยใช่สุขี มือมือดีมาป้ายสีให้สับสน เมื่อเปรอะเปื้อนลบเลือนยากจากกมล ด้วยหนทางผ้าขาวยังยาวไกล
2 พฤศจิกายน 2548 21:04 น. - comment id 535519
ยอดเยี่ยมค่ะ ทั้งงาน ทั้งภาพที่พี่พุดรักจัง ชื่นชมมากกกกกกก
3 พฤศจิกายน 2548 19:09 น. - comment id 536545
ลงตัวทุกอย่างเลย