คัมภีร์ไร้อักษร..

เพชรพรรณราย

บทท่องยุทธจักร
อักขระเปล่าร้าง.รูปลักษณ์
จารึกผนึกหลัก...ศาสตร์ไว้
เพียงหนึ่งน้อยประจักษ์....แท้ถ่อง เข้าใจ
สุดแต่วาสนาได้ผ่านพบ ซึ้งความ
คัมภีร์นามว่าไร้.อักษร
ลือทั่วทิศกระฉ่อน.ทั่วแคว้น
ใครครองครอบรู้ซ่อน..........ค่าล่วง วิทยา
มิเทียบทานมาตรแม้น..........เลิศล้ำ ใครทาน
ยุทธภพจบพื้น..แผ่นดิน
ปราบศัตรูหมู่สิ้น..........ชั่วร้าย
เพียงหนึ่งผู้ยลยิน.....รู้ชัด ความนัย
ผนึกตรึกอักษรคล้าย....ร่ายลึก ไร้นาม
แม้ครอบครองหากไร้......วาสนา
ก็มิอาจพบพาซึ้งจิต
หนึ่งผู้คู่ควรค่า. .. .ตามแต่ง บุญกรรม
ดีชั่วตัวอุทิศ.....ใฝ่ซ้อง ความดี
เพียงคัมภีร์หนึ่งนี้..จารึก ฤาเล่า
ไร้พู่กันลงหมึก.ร่างข้อ
ควรหรือยุดแย่งฝึก.เข่นฆ่า แย่งชิง
สิ้นชีพเพราะต่างฉ้อ..ลุ่มลึก หลงทาง
ตำราคงบอกกล่าวให้.ผู้คน
ที่คว้าไขว่ฝึกฝน.ค้นค่า
ลืมรูปร่างท่าตน.ฝนฝึก ตรึงตรอง
ปลดปล่อยกำหนดท่า.ลบสิ้น กระบวน
วาดท่วงท่าดั่งนึก.ในใจ
ลืมกฎกำหนดไว้......ว่างคิด
รุกรับแก้ดั่งใจ..มิหวั่น พรั่นกลัว
คือหนึ่งร่างลิขิต...ซึ่งปราชญ์  คัมภีร์ฯ
                            บทสุนทรสอนใจ
จารึกอักขระละอักษร
ไร้สุนทรสอนถ้อยร้อยภาษา
แค่เพียงหนึ่งซึ่งว่างเปล่าเล่าตำรา
ใยค้นหามาครอบครองหมายปองกัน
สำคัญหรือถือคัมภีร์ที่ยิ่งใหญ่
จารึกให้ไร้ความข้อต่อหมายมั่น
ยื้อแย่งยุดฉุดคร่าหาสิ่งอัน
เพียงค่านั้นมันว่างเปล่าเฝ้าแย่งชิง
ควรแล้วหรือมาทิ้งชื่อระบือนาม
ค้นหาความตามคัมภีร์ไร้สรรสิ่ง
เข่นฆ่าเพื่อนพี่น้องมิตรจิตประวิง
โมหะสิงทิ้งค่าคนจนสิ้นดี
ท่านผู้เขียนเพียรผนึกจารึกข้อ
คงตัดพ้อต่อผู้คนค้นวิถี
ตีความผิดคิดพลั้งยังชีวี
ด้วยคัมภีร์นี้จารึกให้ตรึกตรอง
สัจธรรมนำอยู่รู้ความได้
หลักธรรมไซร้ให้ข้อคิดจิตไม่หมอง
อันคัมภีร์ไร้อักษรย้อนคิดครอง
ให้เห็นพ้องต้องสัจแท้แก่ความจริง
ท่านคงให้เราทิ้งทุกสิ่งสรร
ความยึดมั่นอันตัวตนค้นทุกสิ่ง
ความเปล่าว่างต่างหากที่แน่นิ่ง
คือหลักจริงสิ่งที่มีคัมภีร์มา
เป็นเส้นทางวางไว้ให้ไปสู่
ทางแห่งผู้แสวงธรรมนำค้นหา
เพื่อให้ถึงซึ่งนิพพานอนัตตา
ปรารถนาค่าลิขิตคิดคัมภีร์