ทุกชีวิตย่อมล้วน...................ต่างวิถี มีสิ่งใดคงที่...........................อาจิณ การเวลาวัดชี้........................ตัดสิน ต่างผันแปรหมดสิ้น..............ควบคุม ตัวตน ชีวิตแรกเริ่มต้น ..................อ่อนใบ เจริญงอกงามเติบใหญ่.........ให้คุณค่า นานวันค่อยพลิกไหว............โรยรา ท้ายสุดเจ้าร้างลา...................ซบลง ทบดิน
ไรไก่ 6 ต.ค. 2548 09:35 น. - ID 81995 
992
7
0
6 ตุลาคม 2548 12:49 น. - comment id 523701
มันเป็นสัจธรรมของชีวิตจริงๆค่ะ เห็นด้วยเจ้าค่ะ คิดถึงจังพี่ไรขา
6 ตุลาคม 2548 10:02 น. - comment id 523874
แสนสบายเป็นเด็กน้อย เล่นเพลิน เติบใหญ่เวลาเมิน ว่างน้อย ทำงานยิ่งยากเกิน แสนยุ่ง รอแค่เวลาคล้อย ว่างแล้วในโลง แจมด้วยนะคะขออภัยมือใหม่หัดเขียนโคลงค่ะ
6 ตุลาคม 2548 10:43 น. - comment id 523895
มาสวัสดีพี่ไรไก่ค่า นานๆเห็นพี่เขียนโคลงที เพราะและสื่อความดีค่ะ
6 ตุลาคม 2548 11:48 น. - comment id 523938
ชีวิตเกิดมามีอะไร ตายไปก็หมดไปเท่านั้น แต่สิ่งหนึ่งคงที่ทุกวัน ความดีที่ทำไว้นั้นก่อนตายแต่งได้ดีค่ะ
6 ตุลาคม 2548 14:49 น. - comment id 524022
ว่างเปล่า... ชีวิตนี้คือความว่างเปล่า แต่เราพยายามทำให้เต็ม จริงไหมคะ
6 ตุลาคม 2548 15:43 น. - comment id 524057
แวะมาแอ่วและอ่านงาน เป่งลึ้ง..เน้อ...
6 ตุลาคม 2548 20:29 น. - comment id 524205
เปล่าว่างนะตอนนี้ แต่พอมีเวลา อิอิ แวะมากวนค่ะ
6 ตุลาคม 2548 22:49 น. - comment id 524310
๏ กลบดินบนร่างนั้น..............หลับนอน ปาดเหงื่อพลางทอดถอน.........ชีพนี้ อนิจจังสั่งสั่นคลอน.................บ่อาจ หนีนอ บุญบาปเหลืออยู่ชี้...................บอกไว้เบื้องหลัง ฯ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
