คนไร้รักอยากมีรักสลักจิต คนไร้มิตรอยากมีมิตรสนิทหา คนมีคู่อยากไร้คู่อยู่เอกา คนเฮฮาอยากลี้หน้าไม่พาที ก็น่าแปลกคนเรานี้ชีวิตหนึ่ง กลับไม่ซึ้งในชีวิตคิดหลีกหนี อยากไร้บ้าง อยากมีบ้าง ไม่พอดี ทั้งชีวีมีบ้างไหมที่ชอบพอ อยู่กับตัวอยู่กับตนอยู่ให้ติด อยู่แล้วคิดเราเป็นเช่นไรหนอ อยู่แล้วตริตรองให้ดีอย่ารีรอ จะมัวพ้อขอนู่นนี่ดีปะไร เราเกิดมามีเท่าไรไปเท่านั้น มีเท่ากันแต่เกิดมาอย่าสงสัย มีเพียงกายกับจิตยังมีใจ ทำดีได้ อยู่ดีได้ พึงปล่อยวาง
27 กันยายน 2548 19:33 น. - comment id 520043
ผมชอบดนตรีนี้จัง (ชอบบทกลอนนี้ด้วย..^^) 555
27 กันยายน 2548 19:58 น. - comment id 520065
เป็นสัจจธรรมของชีวิตค่ะ..ชื่นชมนะคะ..มาทักทายกันค่ะ...
28 กันยายน 2548 10:10 น. - comment id 520243
ขอบคุณค่ะ ^^ ร็อค... เราก็ชอบเพลงนี้เหมือนกัน อิอิ ราชิกา... แหะๆ ยินดีต้อนรับด้วยใจค่ะ ^^
28 กันยายน 2548 13:00 น. - comment id 520395
^J^ .......... ......อืมม์.....คิดได้ เข้าใจได้...จะสบายจริง ๆ เห็นด้วยครับ
28 กันยายน 2548 13:18 น. - comment id 520425
~(\'-\'~) = (~\'-\')~ คุณ ***กฤษณะ*** หลายคนที่คิดได้ เข้าใจได้ แต่ทำไม่ได้ค่ะ ^^ นี่แหละคือปัญหา บางครั้งเราเป็นก็เป็นหนึ่งในนี้ด้วยเช่นกัน แหะๆ