หลงฟ้ามืดยืดยาวคราวราตรี หลงแสงสีจันทร์ทอที่สาดส่อง หลงแสงดาวพราวฟ้าจะจับจอง หลงสลัวมัวหมองของคืนแรม หลงเงาคลุ้มตะคุ่มพุ่มไม้ไหว หลงเตลิดฝันเปิงไปใจชื่นแช่ม หลงชื่นสุขทุกค่ำคืนยืนยิ้มแย้ม หลงเปรอะแต้มน้ำตาช้ำพร่ำรำพัน ค่ำคืนหม่นวนเวียนเปลี่ยนผันเดือน เหมือนย้ำเตือนความไม่แท้ที่แปรผัน อารมณ์หวนโหยเปลี่ยวเพียงเสี้ยวจันทร์ เคลิบเคลิ้มฝันมากมายในคืนเพ็ญ เราต่างหลงกับค่ำคืนยืนพะวัง เราต่างหวังหวั่นเหงาจนเศร้าเข็ญ เราอิ่มสุขเพียงช่วงจิบหยิบรสเย็น เราต่างเห็นงามจันทร์ ... เป็นวันจริง แสงจันทร์พราวราวสร้างอย่างนิมิต ปลอบให้จิตอบอุ่นกรุ่นอาบผิง เพียงชั่วคราวราวคืนผ่านวันแอบอิง แล้วบางสิ่งจะเผยแจ้ง เมื่อแสงมา เราต่างหลงกับค่ำคืนยืนเดียวดาย และอิ่มคล้ายจันทร์เติมฝันอันล้ำค่า เราต่างหวั่นพรั่นพรึงซึ้งมายา หลงเห็นว่าความเคลิบเคลิ้มเติมความจริง หลงโหยหาจันทร์เจ้าคราวจันทร์แรม หลงยิ้มแย้มยามเสี้ยวจันทร์หลั่นแสงผิง หลงอิ่มฝันจันทร์เพ็ญเร้นอาบอิง หลงถวิลสรรพสิ่งราตรีกาล. [แด่ .... ใจหลงทุกดวงในช่วงค่ำ แด่ .... ฝันคล้ำครองชีวิตติดซาบซ่าน แด่ .... โลกวนหนทางอันเนิ่นนาน แด่ .... ทางผ่านมายาที่ผ่าใจ]
แดดเช้า 23 ก.ย. 2548 20:11 น. - ID 81474 
1233
5
0
24 กันยายน 2548 02:05 น. - comment id 517928
รัก..เดือนดาวพราวแสงใต้แหล่งหล้า โลภ..อยากมาเป็นของเราเฝ้าโศกศัลย์ โกรธ..เพราะไม่ได้ครอบครองต้องจาบัลย์ หลง..แสงจันทร์อันนุ่มนวลรัญจวนใจ เฝ้า..วนเวียนเพียรรอขอให้ได้..เฝ้า เพ้อ..เพียงเจ้าพี่คร่ำครวญชวนให้..เพ้อ ละเมอ....หาแสงจันทร์ใจ....ใฝ่ละเมอ หา..ไม่เจอ เพราะมัวหลง พะวง..หา คืนวันผ่านผันไปใจประจักษ์ ว่าทึกทักรักเพียงเขาเฝ้าห่วงหา ที่หลงนั้นแค่จันทร์ทอละออตา สุขอุรา..ก็แค่หลง..พะวงจันทร์
24 กันยายน 2548 08:14 น. - comment id 517942
นึกว่าหลงเรา ชอบทึกทักน่ะค่ะ ชอบอ่านงานเกี่ยวกับพระจันทร์ เพราะเขียนเอง ไม่เคยได้เรื่องเลยค่ะ แวะมาชื่นชมงานพระจันทร์อีกงานหนึ่งค่ะ
23 กันยายน 2548 20:22 น. - comment id 518405
บอกได้ว่าเยี่ยมมาก
23 กันยายน 2548 20:24 น. - comment id 518407
ค่ำวันนี้ฝนตกอ๊ะ พระจันทร์มืดเสียแล้ว ไม่มีพระจันทร์ให้หลงซะแล้ว หลงเงาจันทร์ที่พร่างพราวสะกาวฟ้า หลงจันทรายามสาดแสงซาบซ่าน หลงรักนวลจันทร์อันอำไพมาเนิ่นนาน หลงรักนงคราญสราญร่าเริงใจ อิอิ ไม่ค่อยสวยเท่าใดเนาะ
24 กันยายน 2548 09:51 น. - comment id 518479
กระต่ายหมายจันทร์...ว่าสักวันจะร่วงลงมา...นึกถึงเพลงนี้จัง...
24 กันยายน 2548 13:33 น. - comment id 518545
น้องก็เป็นผู้หนึ่งซึ่งหลงในความงามของดวงจันทร์ ดวงดาว และราตรี อิอิอิเมื่อคืนยังคิดว่าจะแต่งกลอนชมราตรีอยู่เลย ไม่น่าเชื่อว่าจะมีพี่สาวชิ่งแต่งไปก่อน
24 กันยายน 2548 13:40 น. - comment id 518548
คุณฟ้าลิขิต ขอบคุณค่ะ ... เพราะบางทีคนไหวในความหลง และงุนงงกับความฝัน หลงตนยังเท่านั้น แต่ถ้าหลงในความหลงฝันของคนอื่นด้วย ... นั่นคือ หลงจริง ค่ะ : ) พี่ไรไก่ จันทร์ยามฝนหล่น แต่คนยังหลงค่ำคืน หลงความมืด สลัว มัวลาง และก็หลงฝันค้าง กับความเงียบงันยามราตรี คุณหมอท่องเมฆา อิอิ ... แดดเช้าไม่ชอบแสงจันทร์เท่าไหร่หรอกค่ะ แต่พักหลังนี้เขียนเรื่องจันทร์ๆ บ่อยๆ ไม่รู้ทำไม มันได้พล็อตขึ้นมาเฉยๆ แสงจันทร์สู้แสงตะวันไม่ได้ มันชอบพาใจหวั่นไหวซะเรื่อย เกลียดมันนักเชียว : ) คุณพระจันทร์เศร้า คงหลงใหลยามราตรีมากๆ สิคะ ... แดดเช้าเองก็เคยหลงใหลยามราตรี แต่เดี๋ยวนี้ มันทำให้แดดเช้ารู้สึกเจ็บปวดลึกๆ อย่างบอกไม่ถูก กิเลส ความอยาก อะไรต่อมิอะไรมันปรากฏชัดในยามเงียบงัน มันทุกข์แสนสาหัส เหมือนกับว่า เราอยู่ในห้วงแห่งความทุกข์ และทุกๆ คืน แดดเช้าก็จะยังไม่นอน จะอยู่กลางค่ำกลางคืนเพื่อยินเสียงของความเงียบค่ะ อาจจะได้เข้าถึงความจริงแจ้งอะไรสักอย่างในสักคืนหนึ่ง : ) คุณบินเดี่ยวฯ ถ้าคว้าจันทร์มาฝันได้ ฉันอยากให้เป็นตะเกียงฉาย ส่องทางสว่างราย คล้ายคล้ายชัดแจ้ง ไม่มืดมน ยังไงก็ตาม จันทร์ก็ยังฉายความจริงไม่ได้ทุกอย่าง .... ฟ้าก็ยังมืดดำอยู่เช่นนั้น อาจจะกระจ่างบ้าง แต่ก็ยังไม่แจ้งชัดถึงที่สุดค่ะ ขอบคุณทุกท่านค่ะ ปรารถนาให้พ้นจากห้วงหลงในเร็ววัน : )
24 กันยายน 2548 13:44 น. - comment id 518550
น้องโซดาซ่า คนหวั่นไหวในอารมณ์ผสมรัก มักจมปลักกับราตรีที่สลัว ราตรีร้าวหนาวเหน็บเจ็บจนกลัว ฉันไม่อยากเกลือกกลั้ว ... แต่ขอเรียนรู้มัน : ) พี่ไม่ชอบยามราตรีเลยจ้ะ แต่พี่ก็ต้องเรียนรู้ความเงียบในยามค่ำคืน เพื่อที่จะได้สดับกับความเป็นจริงบางสิ่งที่ชีวิตเป็นไป ขอบคุณที่เข้ามาเป็นกองเชียร์และเป็นหน้าม้าหน้าเวทีกลอนในทุกกระทู้นะคะ :P
24 กันยายน 2548 14:55 น. - comment id 518579
อิอิ เขียนให้นู๋แบบนี้มั่งนะ เอาอย่างงี้เลยนะเจ๊
24 กันยายน 2548 15:49 น. - comment id 518603
หลงเงาจันทร์... เขียนได้เยี่ยมค่ะ... เริ่มจะรักจันทราขึ้นมาบ้างแล้วสิ... มาทักทายยามบ่าย... สวัสดีค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
