กรอบเหลืองไล่ลามตามลำต้น หลุดใบคว้างหล่นจนแลลิ่ว พายุมีนาฯคร่าฉุดปลิว โหยหิวเร่งร่ายหนอสายลม ฟ้าครึ้มคนหวังชิงชังฟ้า ลมบ้าโกรธกริ้วพัดปลิวข่ม ร้อนผากแห้งรุมสุมอกตรม ฟ้าล่มเลยหลงคงเพียงพัด เลือดเนื้อใต้ฟ้ารออ้าปาก เหงื่อผุดอดอยากยางสาหัส เหลือบเร้นลุกลามหยามอัตคัด หลุดพลัดเล่ห์ลวงร่วงกิ่งใบ ฝาไม้เปรอะฝุ่นกระจกเลือน มุมปากภาพเปื้อนไม่เคลื่อนไหว ปลายธูปสั่นเทาน่าเศร้าใจ หมดไร้ผืนนาลูกล้าแรง เฆมเคลื่อนเลื่อนใกล้ครืนไกลบ้าน สิ้นหวังลนลานเดือดดาลแข่ง ลมร้อนมีนาฯ ล่าสำแดง มือแห้งกำทราย - หายนะ ............................................. ปัจุบัน : ผืนดินคือสิ่งเดียวที่อุ้มซับวิถีชีวิตและทำให้เราพอจะมีค่าเมื่อตื่น . แด่ นโยบายส่งเสริม SME แต่ลดการมีที่ดิน 17/03/47 ธรรม ทัพบูรพา
ธรรม ทัพบูรพา 4 ก.ย. 2548 12:05 น. - ID 80614 
956
2
0
4 กันยายน 2548 18:43 น. - comment id 511475
มาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
5 กันยายน 2548 08:36 น. - comment id 511624
เรื่องของอนาคต.. อาจมีการเบี่ยงเบนได้นะคะ ใครจะไปรู้ว่า เดือนมีนาคมปีหน้า อาจจะมีฝนตก ลูกเห็บร่วงก็ได้
10 กันยายน 2548 13:48 น. - comment id 513975
ผมฟันธงครับ..ฮา คือสัมผัสกับความจริงของคนต่างจังหวัดมาพอควรครับ บางทีเราอยู่ในเมืองจะไม่รู้เบื้องลึกของความเป็นไป ยังยืนยันครับ ว่านี่คือสภาพชนบทอีสานในปี 49-50 หากนโยบายรัฐ ยังมุ่งสร้างเส้นทางแห่งทุนเช่นนี้โดยไม่สนใจรากฐานของการมีชีวิตของเกษตรกรไทย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
