เธอรู้ไหม? ละอองดาว พร่างพราวลง เป็นหยาดหลง "น้ำค้าง" ค้างยอดต้น สะท้อนแสงแดดเช้า ... เหมือนเงาวน ไว้อาลัยดาวบน ... ที่ห้วงฟ้า เธอรู้ไหม? อณูดาว ที่พราวพร่าง หล่นมาวาง เป็นเมล็ดพันธุ์ อันเลอค่า หนึ่งกลีบดอกบอกความหมาย ... คล้ายสมญา ดาวร่วงลง เพื่อบอกว่า ... "โลกยังงาม" เด็ดกลีบดาว เด็ดกลีบดอก เด็ดชีวิต หยาดหลง น้ำค้างประดิษฐ์ เคยคิดถาม ถ้าโลกนี้ ... เป็นหนึ่งดาว ที่พราววาม มวลดอกไม้ ... ทุกรูปนาม คงเป็นดาว เธอรู้ไหม? ฉัน-เธอ ใช่เลอเลิศ เป็นดาวเกิด อณูฝุ่น เล็กเกินกล่าว เล็กเพียงผง .. หลงวน เพียงหนคราว หลงเรื่องราว ตัวตน จนโตเกิน ละอองดาว .. เช้านี้ ที่ร่วงโรย ใจคนโหยแสวงหา ค่าสรรเสริญ ดาวที่ฝุ่นคลุ้งภาพ ... เพียงทาบเพลิน คนยังเดินแหงนหน้า ... อยากคว้าดาว. บทกวีบทนี้เคยตีพิมพ์ใน "เนชั่นสุดสัปดาห์" ฉบับเดือนมีนาคม 2545
27 สิงหาคม 2548 19:15 น. - comment id 509135
กะดุ๊กกะดิ๊กๆๆๆๆๆ อิอิอิอิ เพราะจังเลยค่ะ วันนี้เห็นกลอนพี่แดดเช้าแล้วรู้สึกกระชุ่มกระโชย ขึ้นโขเลย ชอบมากๆเลยคะ วันหลังต้องมาฝากตัวเป็นลูกศิษย์แล้วอะ
27 สิงหาคม 2548 21:38 น. - comment id 509162
เยี่ยมค่ะ
27 สิงหาคม 2548 22:18 น. - comment id 509191
ดาวดวงจริงทิ้งร่างจากกลางฟ้า ดาวศรัทธาคงเปล่งแสงแรงเฉิดฉาย ละอองดาวพราวฟ้าดาราราย บทสุดท้ายดาวจริงก่อนทิ้งดวง มาขอบคุณด้วยใจ..และบทสุดท้าย ชอบมากเลยค่ะ
28 สิงหาคม 2548 04:37 น. - comment id 509234
จะแหงนหน้าดูดาวให้คอหัก จะหลงรักดาวใดจนบ้าคลั่ง จะไขว่คว้าเก็บดาวแพ็คลงลัง ให้มีตังค์ทำอะไรก็ดูดี
28 สิงหาคม 2548 14:24 น. - comment id 509314
แวะมาทักทาย ดาวกับฝุ่นดิน เมื่อคืนฟ้าไร้ดาวเพราะฝนตก ตอนนีก็ตกอีกแระ กลัวน้ำท่วมจ้า
28 สิงหาคม 2548 20:22 น. - comment id 509373
สวัสดีค่ะ เพิ่งกลับมาจากทำบุญ เอาบุญมาแบ่งปันให้ค่ะ *** น้องชลกานต์ ขอสักจอกพอนะ ... จะรับศิษย์ เอาแค่โค้กขวดลิตรรินใส่แก้ว ไม่เอาดาว ไม่เอาดิน จินดาแพรว เอาแต่แววตาซึ้งของหนึ่งใจ *** คุณร้อยฝัน เข้ามาเยี่ยม มาเยือน เหมือนสิ่งฝัน ร้อยผูกพันความเป็นมิตรจิตฝันใฝ่ คุณร้อยฝันนั้นคงไม่ได้ร้อยใจ ร้อยคนรักคงไม่ช้ำทำร้ายทรวง *** พี่ดอกแก้ว ดวงดาวจริงจริงหรือคือเพียงฝัน ดาวดวงนั้นอยู่จุดไหน ในห้วงสรวง หรือดาวนั้นเพียงดาว พราวแสงลวง ทอแวบรุ่งแล้วร่วง ... ให้ห่วงใย *** คุณสายลมทะเล เห่กล่อมลมห่มฟ้าดาราโปรย สายลมโหยหาดาวคราวดาวใส คว้าดาวแจ่มแย้มแสงค่าแพงใด จึงเท่าใจมั่นคง ... เก็บลงลัง *** คุณไรไก่ ดินยามดาวพราวช่วงร่วงหายลับ ฝนตกหล่นฟ้าหลับ กลับเป็นหวัง หวังฝุ่นคลุ้งของไอดิน รินพลัง เก็บฝุ่นฝังให้สดชื่น ตื่นดวงใจ ขอบคุณทุกท่านค่ะ : )
29 สิงหาคม 2548 14:57 น. - comment id 509560
ฉันไม่รู้เดือนดาวที่พราวเพริศ แม้นงามเลิศอย่างไรฉันไม่เห็น ตาฉันบอดคงรู้ได้แค่เพียงเย็น ร้อนลำเค็ญด้วยสัมผัสกลัดฝุ่นดิน. แก้วประเสริฐ.