ใครว่าช้ำซ้ำซากพรากจากรัก เป็นทุกข์หนักห่อโหมจนโทรมเศร้า ใครว่าจนตรอกระกำจากลำเนา เป็นความเหงาโศกสุดเกินพรรณนา ใครว่าทุกข์จากทรมานกร้านกรำหนัก ข่มเหงหักโหมจิต ความผิดพร่า จะเป็นทุกข์เหนือล้ำจำนรรจา มีทุกข์กว่ายิ่งนี้ ที่ไม่รู้ ทุกข์จากเวียน เปลี่ยนปรวน หวนแปรเบี่ยง สิ่งไม่เที่ยงเยี่ยงนี้ ทุกข์สุดกู่ เดี๋ยวดีเด่น เป็นดาวดัง เดี๋ยวหวังฟู เดี๋ยวหดหู่เหี่ยวแฟบแทบล้มพัง ทุกข์ปกปิด ไม่ปกปิด จิตยังร่ำ หลงตรากตรำ เป็นทุกข์หนัก รักผิดหวัง หลงสุขเปี่ยมเยี่ยมเยียนยามหวานบัง หลงเด่นดัง เป็นสุขนัก .... ไม่หนักใจ ในโลกนี้มีอะไรได้สุขแท้ จึ่งดูแล กายจิต อย่าคิดใฝ่ สติปัฏฐานสี่ ที่พระองค์ ทรงตรัสไว้ เจริญภาวนา อย่าหวั่นไหว ให้ถูกทาง ทะเลทุกข์จ่อมจมถมชีวิต ล้อมทั้งจิตด้วยอวิชชา ... แท้สิ่งว่าง มั่นทุกสิ่งเป็นตัวตน ดลอำพราง จะก้าวย่างทางไหน .... ล้วนกองทุกข์ ใครว่ามีทุกข์อื่นสักหมื่นแสน ไม่สู้แม้นทุกข์จากจิตที่ปิดสุข สุขที่แท้อยู่ที่จิต ไม่ล้มลุก ไม่เฟื่องแฟบ ตามแรงปลุกสุขมายา
22 สิงหาคม 2548 19:41 น. - comment id 507288
ความสุขทุกข์อยู่ที่ใจใช่ไหนอื่น แม้บางคืนมีปัญหาไม่ล้าถอย ความทุกข์ห่างทางชีวิตลิขิตรอย แต่ความสุขกลับคอยตามถามทาง เหมือนตรงข้ามตามจิตไม่คิดหลง เฝ้าพะวงหาแต่สุขทุกฟ้าสาง เจอแต่ความมืดมิดชิดอำพราง กลายเป็นทางมืดมัวทั้งตัวตน แต่งได้ดีค่ะ ชอบจัง
22 สิงหาคม 2548 21:49 น. - comment id 507358
ความทุกข์-สุข เป็นสิ่งไม่แน่นอน ถ้าสติตามทันทุกข์-สุข ก็ไม่มีความหมาย
22 สิงหาคม 2548 22:28 น. - comment id 507369
ห้วงทุกข์... ช่างหอมหวานนัก เฮ้อ..
23 สิงหาคม 2548 21:16 น. - comment id 507840
ทุกข์ใดใดในหล้าที่ว่าทุกข์..... หรือจะทุกข์แรงเท่าเราปวดขี้.... สุขแบบไหนทั่วหล้าว่าสุขขี... จะสุขดีกับเท่าเราขี้สุด....
23 สิงหาคม 2548 23:20 น. - comment id 507868
c0mmon middle goof.