เงาปรากฏกำหนดเหตุดั่งเพทพิศ เหมือนนิมิตลิขิตวางทางเปลี่ยนผัน แม้แต่ปราชญ์มิอาจแสดงแจ้งเหตุนั้น ถึงความอันบอกเหตุรู้เภทภัย ÕÕÕÕ ความสังหรณ์ก่อนกาลเวียนเมื่อเปลี่ยนหมุน มิใช่ความหมกมุ่นหนุนนำได้ แต่บังเอิญเผชิญเห็นเป็นความนัย บอกเหตุให้รู้ล่วงหน้าว่าเป็นลาง ÕÕÕÕ เสมือนหนึ่งซึ่งส่วนลึกความนึกคิด อยู่ในจิตด้วยสัมผัสเสมือนสร้าง อยู่ในห้วงดวงฤทัยไม่วายวาง เหมือนนำทางร่างไว้ให้พบพาน ÕÕÕÕ ปรากฏลักษณ์มิเคยพบประสพเห็น ไม่เคยเป็นเช่นนี้ที่ผันผ่าน ตามครรลองต้องก่อนเหตุสังเกตการณ์ สุดแต่กาลประสานเหตุถึงเภทภัย ÕÕÕÕ ผลสุดท้ายจุดหมายวางลางสังหรณ์ ทุกบทตอนคือเปลี่ยนแปลงแฝงกฎไว้ คือพลัดพรากและจากจรรอนแรมไป ทิ้งรอยไว้ให้เจ็บปวดรวดร้าวใจ
29 กรกฎาคม 2548 11:24 น. - comment id 497238
นาน ๆ จะเข้ามาสักที หวังว่าคงยังไม่ลืมกันนะครับ
29 กรกฎาคม 2548 12:15 น. - comment id 497250
ไม่ลืมหรอก ..ค่ะ :)
29 กรกฎาคม 2548 12:49 น. - comment id 497263
เพิ่งเข้ามาและมายล........... ..........ชอบ.....และเป็นกำลังใจให้ขอรับ ^_^
29 กรกฎาคม 2548 13:22 น. - comment id 497277
สิ่งสัมผัสเกินยั้งลางสังหรณ์ เริ่มบั่นทอนหวาดผวาพาไหวหวั่น คนเคียงคู่ชื่นเชยเคยผูกพัน อาจผกผันเปลี่ยนแปลงแฝงความนัย คิดถึงนะ
29 กรกฎาคม 2548 13:35 น. - comment id 497302
ลางสังหรณ์บอกภัยใจรับรู้ เพราะเป็นอยู่เหมือนกันตัวฉันนี้ บอกเหตุการณ์ร้ายร้ายในชีวี เมื่อยามภัยนั้นมีใกล้ถึงตัว ใครจะลืมคุณลงหละค่ะ แต่งกลอนเก่งขนาดนี้ ชื่นชมในผลงานเสมอค่ะ
30 กรกฎาคม 2548 11:47 น. - comment id 497534
สังหรณ์เหตุอกหักรักจำพราก จะเกิดจากเพื่อนสนิทที่ชิดใกล้ เป็นเพื่อนกินเพื่อนกันนั้นแย่งไป ต้องแก้ไขป้องกันก่อนวันร้าง... ถ้าเชื่อลางสังหรณ์ ก็จะป้องกันสิ่งไม่ดีที่จะเกิดตามสังหรณ์ได้ ส่วนใหญ่จะมารู้ว่าเป็นลางสังหรณ์ก็ต่อเมื่อเกิดเหตุแล้ว คิดย้อนทบทวนดูจึงเห็น ช้าไปแล้วต๋อย อิอิ