แสงเรืองราว สีขาวนวล ชวนคลั่งไคล้ ดูเรืองใส ดูเลิศหรู ดูนุ่มอ่อน นี่นะหรือ เขาเรียกสี แสงนีออน ที่คนดอน มานอนหลง ดงแสงไฟ เจอชายชาญ มาเชิญชวน ด้วยเชิงชู้ พาเที่ยวดู แหล่งแสงสี มีแสงใส่ เห็นราตรี หลากสีแสง ด้วยแรงไฟ จึงหลงใหล แสงนีออน อันอ่อนนวล ดั่งแมงเม่า ระเริงไฟ ที่ใสสาด ฤาขยาด เห็นแสงใส ให้หอมหวน เขาพาเที่ยว ดูแสงไฟ ที่ใสนวล สุดท้ายชวน ดูแสงไฟ ในโรงแรม ต้องกลายเป็น แมงเม่า เฝ้าหลงใหล เห็นแสงไฟ นึกว่าเย็น เป็นชื่นแช่ม แสงนีออน สะท้อนร่าง นางจ้าแจ่ม ไฟโรงแรม ทำความสาว เจ้ามลาย พอตื่นขึ้น มองหาชาย กลับหายหน้า รอเขามา ก็ไร้เงา เขาหนีหาย ไฟขาวนวล แสงนีออน สะท้อนกาย ให้นึกอาย แสงสีอ่อน นีออนดู แสงเรืองราว สีขาวนวล ชวนคลั่งไคล้ มาโลมไล้ ร่างขาวนวล ชวนอดสู ขอลาแล้ว แสงนีออน อันอ่อนชู ไม่กล้าอยู่ เพราะอายสี แสงนีออน
9 กรกฎาคม 2548 13:52 น. - comment id 489807
เป็นคนพาไปด้วยหรือเปล่านี่
9 กรกฎาคม 2548 15:18 น. - comment id 489834
เป็นเพลงเก่าของพุ่มพวงใช่หรือเปล่าคะ
27 กรกฎาคม 2548 11:35 น. - comment id 496272
แต่งกลอนเก่งนะจะติดตามผลงานคุณต่อไป
12 ธันวาคม 2549 12:10 น. - comment id 635294