เปรียบใจคน ยโส และโอหัง เปรียบได้ดั่ง เสือน้อย คอยพยอง ว้าข้าเก่ง ใจนึก คึกลำพอง คอยกัดกิน เพื่อนผอง ไม่มองใคร ใครจะว่า เสือใหญ่ แต่ใจนึก บ้างก็คึก นึกคง ยังสงสัย ใหญ่ตัว ไม่ออก นอกพงไพร ถ้าออกไป คงไม่ต่าง จากสัตว์คน อยู่ในกรง กล่องแกลน แสนอึดอัด อัตคัด ยิ่งยวดยัด ยิ่งขัดสน เป็นสัตว์เลี้ยง แย่งยื้อ ในมือคน เจ็บใจทน ร่ำร้อง ในห้องกรง เป็นสัตว์เลี้ยง อยู่ใน เงื้อมมนุษย์ พยัคฆ์เสือ แสนสุดใจ ไร้พิษสง เป็นเหมือนดั่ง แมวน้อย คอยข้างกรง ไร้พิษสง จนหนทาง จากจรไกล
8 กรกฎาคม 2548 21:07 น. - comment id 489677
จะบอกว่าเป็นหมาดีกว่าใช่ป่ะคะ เป็นอิสระ ใครๆ ก็รัก
9 กรกฎาคม 2548 07:23 น. - comment id 489746
เอ๊ะ ... เป็นญาติกะเสื่อใหญ่เปล่าคะเนี่ย ... หุ หุ หุ แวะมาแซวอ่ะ
9 กรกฎาคม 2548 22:18 น. - comment id 489928
เป็นเสือก้ออย่างนี้แหละ มีทั้งความดุและความน่ากลัว แต่เสือที่ร้องไห้น่าสงสารนะ
10 กรกฎาคม 2548 09:12 น. - comment id 489989
สวัสดีครับคุณจีด้า ก้อคงทำนองนั้นแหละครับ ขอบคุณที่แวะมาอ่านครับ
10 กรกฎาคม 2548 09:14 น. - comment id 489990
สวัสดีครับ ทะเลใจ ป่าวคับ แอะ...หรือว่าจิง ขอบคุณที่แวะมาอ่านครับ
10 กรกฎาคม 2548 09:15 น. - comment id 489991
สวัสดีจ่ะตาหวาน ขขอบคุณที่แวะมาอ่านน๊า