กังวล สับสน วุ่นวาย เหนื่อยหน่าย หายใจ ไร้ค่า ทุกข์ทน ปนเป ทะเลบ้า ท้องฟ้า หม่นเศร้า เหงาจริง มีมา มีไป ไกลใกล้ มีใหม่ มีเก่า เอาทุกสิ่ง มีรัก มีเกลียด เบียดพิง มาสิง มาอยู่ คู่กัน โลกกว้าง ทางแคบ แนบติด โลกบิด โลกเบี้ยว เกลียวฝัน โลกแย่ แม้โรค ยังกะโลก!มัน หนีไปจันทร์ มันก็โบก โศกชีวิน มนุษย์โลก โรคมนุษย์ จุดดับ ระงับโรค โยกมนุษย์ หยุดดิ้น ค้นคว้า ไขว่คว้า หาแต่กิน เมื่อโลกสิ้น สิ้นโรค สมใจ
นิติ 23 ธ.ค. 2544 16:48 น. - ID 7830 
713
3
0
23 ธันวาคม 2544 19:47 น. - comment id 26859
แหมก็ไม่ขนาดนั้นหรอกถ้าดูแลสุขภาพให้ดีหน่อยก็แล้วกัน
24 ธันวาคม 2544 01:00 น. - comment id 26909
ใช้ความรักเป็นภูมิต้านทานโรคซิจ๊ะ....
24 ธันวาคม 2544 08:12 น. - comment id 26938
การอยากมีชีวิตอยู่เพื่อวันใหม่ก็เท่ากับตัวคุณมีวัคซีนป้องกันแล้วนะคะ...
24 ธันวาคม 2544 10:37 น. - comment id 26954
อย่างนี้ต้องลี้ข้ามมิติ...(ขอถามหน่อยครับ มี web ไหนที่มีเกี่ยวกับการเขียนประเภทร้อยแก้วมั่งอยากเขียนอะ)
25 ธันวาคม 2544 01:29 น. - comment id 27048
น่ากลัวจังเลยนิ โลกเราทำไมมีแต่โรคร้าย ๆ ขึ้นทุกวัน ๆ เฮ้อ คิดแล้วก็กลุ้ม แต่งกลอนดีก่า
27 ธันวาคม 2544 18:27 น. - comment id 27533
โรคไหนไหนก็ไม่น่ากลัวเท่ามนุษย์โลกหรอกนะคะว่าไหม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
