ขอวิงวอนองค์พระปฏิมา น้อมวันทานำหนุนบุญกุศล สิ้นอาฆาตมาดร้ายในใจคน ดั่งน้ำมนต์ไหลอาบชะบาปกรรม บริภาษไว้ว่าทุรยศ จงสลดวอดวายฉิบหายซ้ำ แม้ผลบุญความดีที่เคยทำ อย่าได้นำให้วิมุตหลุดห้วงเวร จะสาปแช่งอย่างไรฉันไม่ว่า แม้นกายายากแค้นช่างแสนเข็ญ ถึงให้ฉันพิไรไปทั้งเป็น ให้ลำเค็ญหม่นหมองต้องราคะ เพราะความรักบดบังมิชั่งจิต ลืมถูกผิดลืมตัวชั่วขณะ คำอาฆาตวางลงใต้องค์พระ มิอาจละความแค้นแน่นอุรา ฉันวิงวอนตั้งจิตอธิฐาน นมัสการพระธรรมคำศาสนา ขอพรอันประเสริฐบังเกิดมา จงช่วยพาทุกข์ทนเธอพ้นไป ขอเธอมีชีวันอันพิสุทธิ์ เปรียบประดุจดวงแก้วที่แววใส สิ้นราคีมัวหมอง ณ ห้องใจ จงก้าวไปประสบพบสิ่งดี เราทำบุญร่วมกันนั้นมาน้อย รักจึงค่อยสลายมลายหนี ขาดเยื่อใยตัดรักลงสักที สุดท้ายนี้ขออโหสิกรรม
3 กรกฎาคม 2548 09:21 น. - comment id 487653
..
3 กรกฎาคม 2548 14:45 น. - comment id 487754
สาธุ... ขอร่วมสาธุ... ด้วยสักคน สวัสดีค่ะ
4 กรกฎาคม 2548 08:01 น. - comment id 487974
คุณทำในสิ่งที่ถูกต้องแล้วครับ...ขอพระคุ้มครองและประสบกับความเจริญยิ่ง....
4 กรกฎาคม 2548 09:16 น. - comment id 488008
อย่าแสวงหาความรักโดยการยื่นมือคว้า จงแสวงหาความรักด้วยการยื่นมือให้ เพราะการยื่นมือคว้า ยากที่จะมีคนให้ แต่การยื่นมือให้ง่ายที่จะมีคนรับ !!!!
5 กรกฎาคม 2548 21:10 น. - comment id 488594
เมื่อตั้งจิตตั้งใจอโหสิกรรม ให้เลิกจำสิ่งผิด..อันติดมา ขอให้เจริญในธรรมไปชั่วกาลนานค่ะ ทิกิ