หน้าส่วนตัว
๛๚ ในห้วงความรำพึงถึงชีวิต
ข้าบรรจงจะผลิตลิขิตเจ้า
ร้อยเรียงกลอนสอนใจไว้กล่อมเกลา
เมื่อข้าเหงาเจ้าเสมือนเป็นเพื่อนตาย
ไม่ได้เป็นกวีที่เลอเลิศ
แต่เจ้าทำให้ข้าเกิดสำนึกได้
ในห้วงแห่งความฝันอันตราย
ข้าคงไม่เดียวดายใต้ชะตา
เจ้าคงไม่แหลมคมสมอาวุธ
พอยื้อยุดต่อสู้ศัตรูข้า
แต่เจ้าอาจบันดาลกาลเวลา
พอให้ข้าใช้สมองสนองมัน
ข้าเคยนั่งเดียวดายใต้เงามืด
มีบางครั้งที่จืดชืดกับความฝัน
หวังจะเห็นเรืองรองของแสงจันทร์
แต่ข้าก็พบมันอันตรธาน
มีเพียงแสงหิ่งห้อยคอยกระพริบ
แล้วเจ้าก็กระซิบให้ขับขาน
ถึงแสงน้อยด้อยค่ากาลนาน
อุทิศทานให้ข้าได้ฝ่าฟัน
ข้าจะทนฝ่าไปใต้เงามืด
ความจืดชืดก็พริ้งเพริศบรรเจิดฝัน
จะรับความขมขื่นของคืนวัน
มาเรียงร้อยสารพันปั้นแรงใจ ๚๛
เกียรติ กรัชกาย 1 ก.ค. 2548 02:41 น. - ID 77988 
2016
5
0
1 กรกฎาคม 2548 09:43 น. - comment id 484126
ทุกทุกคราวหนาวร้อนตอนมีสุข อีกทั้งทุกข์พร้อมบินสู่ความฝัน ห้วงอารมร์อาทรวอนใจปัน เลยขีดเขียนสิ่งนั้นแบ่งปันชม
1 กรกฎาคม 2548 02:59 น. - comment id 486330
มานั่งชื่นชมในแง่คิคของท่าน ..
1 กรกฎาคม 2548 06:34 น. - comment id 486759
.. เรนแวะมา..ทักทายอรุณสวัสดิ์..นะคะ..
1 กรกฎาคม 2548 07:51 น. - comment id 486783
ใช่แล้ว เคยคิดเช่นกัน ค่ะ :)
1 กรกฎาคม 2548 10:29 น. - comment id 486791
ไพเราะและสวยงามในความหมายมากเลยค่ะ แวะมาชื่นชมในผลงานนะค่ะ
1 กรกฎาคม 2548 10:52 น. - comment id 486809
มหัศจรรย์แห่งรัก! พุดพัดชา ขุมปัญญาในอณูของดอกไม้ เป็นมนต์ร่ายระบำรอผีเสื้อ ขุมปัญญาที่ธรรมชาติโอบเอื้อเฟื้อ คือเหลือเชื่อมหัศจรรย์รักผลักดันมา.. โลกหมุนไปมีธรรมชาติมีทุกสิ่ง จักรวาลมีสิ่งลี้ลับให้ค้นหา ไยดวงจันทร์ถึงโคจรรอบโลกทุกวันมา ไยมนุษย์ต้องเหว่ว้าอาวรณ์ออดอ้อนใจ เพราะคือมหัศจรรย์รักในโลกนี้ ให้มีดีมีร้ายหรือไฉน ให้เผ่าพันธุ์มนุษย์สืบทอดไป เป็นบ่วงใจบ่วงกรรมย้ำโลกเรา ตัดบ่วงใจตัดเยื่อใยสิ้นสวาท หมดสิ้นชาติหมดสิ้นกรรมใจเลิกเขลา ไม่หมุนวนหมุนเวียนใช้กรรมเก่า ให้ใจเราว่างว่างวางเฉย..เลิกรักใคร!
1 กรกฎาคม 2548 11:12 น. - comment id 486815
ฝากรักเข้าใจปรารถนาดี ในทุกบรรทัด งานรจนาบทนี้
7 กันยายน 2548 00:58 น. - comment id 512292
อยากเขียนเก่งแบบนี้ครับ ความรู้สึกด้านนี้ไม่ค่อยมีคับ ให้กำลังใจดีจริง ๆครับ
30 พฤษภาคม 2553 16:18 น. - comment id 1130649
ถึง คุณเกียรติ
คุณคงไม่มีเวลามาแต่งกลอนแล้วมั่งค่ะ เพราะคุณแต่งไว้เมื่อปี 48 แต่นี้ก็ 53 แล้วไม่เห็นมีเพิ่มอีกเลย คงลืมเวฟนี้ไปแล้วมั่ง ฮา ๆ
มัวแต่แต่งกลอน ไม่จบ ดร. แหง๋ม ๆ อิ อิ
(แซวเล่นอย่างอนนะคะ)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด