มันไม่ยากหากจะให้ปิดใจปิดตาเขียน ให้บิดเบือนในสิ่งที่ไม่ใช่ตนเอง ให้เสเสร้งแกล้งเป็นคนที่อยากจะให้เป็น เมื่อมีกรอบที่ปิดไม่ให้คิดนอกกรอบ หากใครนอกกรอบคือการแหกคอก ประเทศนี้เป็นประเทศประชาธิปไตย??? ถ้าสิทธิแห่งการแสดงความคิดเห็นโดยไม่ได้ ทำให้ใครเดือดร้อนไม่ได้ลบหลู่ดูหมิ่นใคร ไม่ได้เสื่อม 3 สถาบันอันอยู่เหนือเกล้า แค่นี้....ยังไม่สามารถแสดงความคิดเห็นได้ งั้นก็เอาประชาธิปไตยมาย่ำไว้ใต้เท้าซะ คงจะไม่มีใครกล้าไปยุ่ง หรือแตะต้องกับสิ่งที่ไม่ถูก เห็นอะไรไม่ถูกไม่ควร ก็ให้ปิดใจ ห้ามพูดห้ามแสดง ความคิดเห็นใด ๆ เพราะมีกรอบอันสวยหรูวางไว้ หากนอกกรอบไปมันจะไม่งาม โลกคงจะสวยงามอย่างที่พยายามอยากให้มันสวย ทั้งที่จริง ๆ แล้วมีสิ่ง เน่าฟอนเฟะเต็มไปหมด เริ่มต้นง่ายๆ จากการปิดกรอบกวี.. คงเป็นจุดง่ายที่สุด และเหลือไว้เพียงอัตตา และความสมเพช
25 มิถุนายน 2548 15:26 น. - comment id 484224
รักน้องค่ะล้นใจ ไม่ว่าจะเป็นเช่นไร และนี่คือใจดวงใสใสที่จริงใจกับน้องเสมอมาเสมอไปค่ะ รักล้นใจคิดถึงน้องมาก รักษาตัวรักษาใจนะคะคนดี
25 มิถุนายน 2548 16:08 น. - comment id 484265
การกระทำบางอย่างก็ห้ามกันด้วยกรอบได้ แต่ความคิดเอาอะไรมาห้ามไม่ได้ค่ะ สิ่งที่คนส่วนใหญ่เห็นว่าดี เพราะเสียงส่วนใหญ่ ก็ใช่ว่าจะดีต่อส่วนน้อย (เพราะไม่รู้ว่ามันดีต่อไหนส่วนของญาติใคร) และสิ่งที่คนส่วนน้อยคิดก็ใช่จะไม่ดีเสมอไป ถ้าไม่มีใครคิดทางกลับกันบ้างก็คงไม่ต่างจากคนตาบอกหูหนวกที่ไม่รู้ไม่ได้ยินอะไร ...นอกกรอบ... ใช่ว่าจะไม่ดี จริงไหมคะ
25 มิถุนายน 2548 17:53 น. - comment id 484290
เห็นด้วยค่ะ คิดนอกกรอบได้ แต่ไม่รู้จะเหมาะสมรึเปล่า ทุกวันนี้ก็แอบคิดอยู่เงียบ ๆ ในสมองเท่านั้น สู้ ๆ ค่ะ
25 มิถุนายน 2548 17:55 น. - comment id 484292
จินตนาการไม่มีขอบเขตใช่หรือเปล่าคะ ความคิดคนก็ไม่มีขีดจำกัด แต่ให้อยู่ในกรอบที่คิดดีๆก้อพอเพียงแล้ว แล้วใครเป็นคนกำหนดตีกรอบล่ะ โอย ปวดเฮดค่ะ ไปหายาพารามากินดีกว่า
25 มิถุนายน 2548 18:46 น. - comment id 484305
โดนเวปมาสเตอร์ลบกลอนทิ้ง เพราะกลอนที่แต่งแรงเกินไปเหรอครับ มันเป็นเรื่องธรรมดาครับ เวปนี้เหมาะสำหรับกลอนรัก หวาน ๆ กลอนที่มีฉันทลักษณ์สวยงาม ชมธรรมชาติ ชมน้ำฟ้าดาวเดือน กับอารมณ์ละเมียด ถ้าอะไรแรง ๆ ตรง ๆ คงรับกันไม่ได้ แต่ไม่เป็นไรครับคุณซอนย่า เพราะผมเซฟกลอนคุณไว้ครับ ชื่นชม ที่กล้าคิด กล้าเขียน อย่างที่น้อยคนจะกล้า
25 มิถุนายน 2548 20:20 น. - comment id 484318
สำหรับผม ......มาคุยกันสองคนนะข้าว หลายคนก็ได้ เดี๋ยวเป็นข่าว อิอิ
25 มิถุนายน 2548 21:54 น. - comment id 484328
แน่นอนว่า ความต้องการ... เกิดขึ้นภายในจิตใจของเรา บางครั้งเราจำต้องข่มกดมันไว้ เนื่องด้วยขอบเขตทางศีลธรรม ขนบธรรมเนียมประเพณี คุณธรรมความดี และเปลือกทางสังคม แต่บางครั้งเราก็จำเป็นต้องให้อิสระแก่มัน... เพื่อการปลดปล่อยตัวตน... ซึ่งสามารถนำความสุข การใช้ชีวิต การดำรงชีวิตที่แท้จริงมาสู่โลกของตัวเรา แต่... การปลดปล่อยส่วนลึกความต้องการภายในจิตใจนั้น ต้องไม่เป็นกรรมชั่ว หรือทำให้ผู้ใดต้องได้รับความเดือดเนื้อร้อนใจ เพราะถ้าเป็นเช่นนั้น มันคงไม่ต่างอะไรจากการทำบาป และการปลดปล่อยที่ว่า... คงเป็นแค่การลุ่มหลงอยู่ในทะเลกิเลสตัณหา ที่ยากแก่การเยียวยาให้อภัยจากบาปบุญคุณโทษ กงกรรมกงเกวียน บัณฑิต พิศาลจำเริญ bandidp@dailynews.co.th
25 มิถุนายน 2548 22:21 น. - comment id 484332
เห็นด้วยกับความเห็น ที่ 7 ค่ะ การเป็น ตัวของตัวเองอย่างละเมียด หรืออย่างหยาบ มีให้เรียนรู้ ศึกษา และ น้อมนำมาใส่ใจ ได้ สุดแต่ ปัญญาของผู้นั้น
25 มิถุนายน 2548 22:58 น. - comment id 484338
เอาใจช่วย
25 มิถุนายน 2548 23:23 น. - comment id 484348
ผมอยู่ข้างนะซอนย่า ผู้เสพพอมีปัญญาที่เลือกได้ เพราะเป็นเรื่องศิลปะแลอารมณ์^_^ หาใช่มีกรอบดีหรือกรอบเลวไม่ เหตุเพียงแต่จินตนาการเท่านั้น กระผมถึงสมองจะน้อยแต่โชคดีที่อัตตาน้อยเช่นกัน เกรงว่าต้องเพิ่มEQเสียแล้วนา
26 มิถุนายน 2548 12:02 น. - comment id 484439
ผมเป็นคนตามอ่านงานคุณซอนย่าอีกคน งานจะหยาบหรือไม่หยาบ ขึ้นกับปัญญา ของคนตีความด้วย สำหรับผมผมคิดว่า งานของเธอไม่ได้ทำให้ใครเดือดเนื้อร้อนใจ คนที่เดือดเนื้อร้อนใจน่าจะเป็นคนที่ยอม รับว่าตัวเองโดนพาดพิง ผมคิดว่างานประพันธ์ที่ปลดปล่อยออกมา ด้วยความรู้สึกและความต้องการภายในจิตใจ เป็นสิ่งที่ไม่แสเสร้ง และมีคุณค่าในตัวมันเสมอ... มันจะดีหรือไม่ดี แล้วแต่ปัญญา ผู้เสพงานจะตัดสิน.... แต่เราก็ควรเคารพ ผู้สร้างงานไม่ใช่หรือ บังเอิญได้เก็บงานคุณซอนย่าไว้ก่อนโดนลบ อ่านเสร็จแล้วขอก๊อปปี้เลย... หยาบหรือไม่ เจตนาคนเขียนเป็นอย่างไร ขอให้สรุปเอา เองโดยปัญญาผู้เสพเถอด สงสัยว่าเธอลงด้วยอักษรสีแดงตัวใหญ่เลย น่ากลัวหรือไรไม่ทราบ ผมจะทำใหม่ก็ทำไม่เป็น ชื่อกลอน แด่คนพาล....สันดานหยาบ อย่าคิดว่าจะรอดตัว ระวังเลือดหัวมึงเอาไว้!! ชาติสถุล!!...สกุลใด มึงก็แค่ไพร่จัญไรอัปปรีย์!! ระวังจะไม่มีแผ่นดินอยู่ เพราะกูจะฆ่ามึงให้เป็นผี นรกขุมสุดท้ายอเวจี ยังเป็นที่สูงเกินไปสำหรับมึง จิตต่ำปากหมาจนน่าถีบ สัตว์เท้ากีบ สัญชาติมึงยังไม่ถึง ต่ำกว่าสัตว์!! คือนิยามแห่งตัวมึง เงาหัวจะขาดผึง ไม่รู้ตัว สันดานพาลชาติไพร่ใจหยาบ นรกสาป เลยเที่ยวเสือก เค้าไปทั่ว จะขอบอกดังๆ กูไม่กลัว กูจะเอาเลือดชั่ว มึงล้างตีน ปล. ไม่ทราบว่าผมเอามาลง จะทำให้กระทู้นี้โดนลบอีกรอบหรือไม่? หากโดนลบ ต้องขออภัยคุณซอนย่าด้วย ไม่ได้มีเจตนาอะไรทั้งสิ้น นอกจากชื่นชอบ และนิยมงานของคุณ ในแบบของผมเอง
26 มิถุนายน 2548 14:49 น. - comment id 484518
มาเป็นกำลังใจให้อีกรอบค่ะ
26 มิถุนายน 2548 16:44 น. - comment id 484560
พึ่งได้มีโอกาสแวะมา ตอนแรกว่าจะพักยาว ๆ แต่พอได้อ่านความคิดเห็น มันทำให้รู้สึกดีขึ้นอย่างบอกไม่ถูก ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ขอบคุณมากมาย สำหรับกำลังใจทั้งหมด สำหรับความรู้สึกดี ๆ ที่ยังมีอยู่มากมาย ก่ายกองเหลือเกิน ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ พี่พุด ยังเยาว์ ภาวิดา คนเมืองลิง idaho แม่จิตร และคุณผู้หวังดีและให้กำลังใจ ขอบคุณล้านครั้งค่ะ
26 มิถุนายน 2548 17:05 น. - comment id 484577
เพิ่งมีโอกาสเข้ามาอ่าน.. กลอนเรื่องนี้ ถึงแม้จะใช้ถ้อยคำรุนแรงไปบ้าง..แต่ยังถือว่า อยู่ในจินตนาการของอารมณ์โกรธ... การเขียนกลอนที่ถ่ายทอดอารมณ์ตามความรู้สึก ถือว่าทำได้.เพราะนอกจากอารมณ์โกรธ ยังมีอีกหลายอารมณ์ที่ จะว่าไปก็ไม่เหมาะสำหรับเยาวชนผู้อ่าน...ก็เขียนกันมากมาย เช่นบทอัศจรรย์..ซึ่งบางครั้งเราก็เขียน... มันอยู่ที่ผู้รับ.เท่านั้น.ว่าอ่านแล้วได้อะไร.. รู้จักหยิบอะไร ดีไม่ดี..มาใช้หรือไม่.. คำหยาบต้องมากกว่านี้.. และเป็นกำลังใจให้คุณชื่อ.ฝรั่ง.เขียนต่อไป.. สวัสดีครับ...
26 มิถุนายน 2548 21:18 น. - comment id 484714
เรียนคุณซอนย่า ทางทีมงานดูแลระบบ เคารพในสิทธิ์และจินตนาการของผู้ประพันธ์ทุกท่านเสมอมา แต่การนำเสนอ ควรพิจารณาถึงความเหมาะสมด้วย เวปนี้อาจไม่ใช่เวปที่มีมาตรการเข้มงวดมาก แต่ก็ไม่สามารถให้กระทู้กลอนของคุณซอนย่าที่มีปัญหานั้น ผ่านสายตาของเยาวชนหลาย ๆ คน ที่อาศัยสื่อทางอินเตอร์เน็ตเรียนรู้และเลียนแบบ หวังว่าคุณซอนย่าที่เป็นสมาชิกจะเข้าใจถึงระบบการกรอง และสำหรับสมาชิกท่านอื่น (ขอย้ำ เฉพาะสมาชิก) ให้ช่วยทำความเข้าใจถึงความจำเป็นดังกล่าว วรรณศิลป์ คือ ศิลปะทางวรรณกรรม การที่เข้ามาอธิบายตรงนี้ คงเป็นจุดเริ่มต้นง่าย ๆ ที่ไม่พยายามให้บานปลาย
28 มิถุนายน 2548 19:29 น. - comment id 485620
เรียน คุณผู้ดูแลระบบ ดิฉันเข้าใจดีว่าทางทีมงานดูแลระบบ เคารพในสิทธิ์และจินตนาการของผู้ประพันธ์ทุกท่านเสมอมา และเป็นการสมควร ถูกต้องแล้ว ที่จะต้องเป็นหน้าที่ผู้ดูแลพิจารณาถึงความเหมาะสม เข้าใจค่ะว่าเวปนี้อาจไม่ใช่เวปที่มีมาตรการเข้มงวดมาก แต่ก็ไม่สามารถให้กระทู้กลอนของดิฉันที่มีปัญหานั้น ผ่านสายตาของเยาวชนหลาย ๆ คน ที่อาศัยสื่อทางอินเตอร์เน็ตเรียนรู้และเลียนแบบได้ อาจเป็นไปได้มากทีเดียวที่เยาวชนจะเลียนแบบคำพูดรุนแรงที่ดิฉันใช้ เอาไปใช้ที่บ้าน โรงเรียน และครอบครัว หรืออาจเอาไปเขียนกลอนแสดงความคิดรุนแรงซึ่งเป็นสิ่งไม่ดีไม่ถูกต้อง ดิฉันที่เป็นสมาชิกได้เข้าใจถึงระบบการกรองและการลบงานที่ไม่เหมาะสมแล้วค่ะ และอยากให้สมาชิกท่านอื่น (ขอย้ำ เฉพาะสมาชิก) ให้ช่วยทำความเข้าใจถึงความจำเป็นดังกล่าวด้วย นอกจากนั้นดิฉันยังอยากให้ผู้ดูแลระบบสละเวลาอันมีค่า แจ้งการลบพร้อมเหตุผลในการลบงานที่มาลงทางเมล์เพื่อเป็นการให้เกียรติสมาชิกท่านอื่น ในกรณีที่อาจยังมีสมาชิกอื่น ๆ ยังไม่ทราบกฏ กติกา แล้วนำบทประพันธ์ หรืองานกวี ที่ผู้ดูแลเห็นว่าไม่เหมาะสมมาลง วรรณศิลป์ คือ ศิลปะทางวรรณกรรม ขอชี้แจงอีกนิดว่าอยู่ที่เจตทัศนคติ ของผู้เสพและตีความในงานนั้น ๆ มุมมองแต่ละคนอาจแตกต่าง หรือคล้ายกันตามวาระ การที่ดิฉันเข้ามาตอบรับตรงนี้ คงเป็นจุดเริ่มต้นง่าย ๆ ที่ไม่พยายามให้บานปลาย ขอย้ำว่า เข้าใจ เห็นใจ และชื่นชมผู้ดูแลระบบด้วยค่ะ ที่ให้ความสนใจ ขอบพระคุณค่ะ