*ปรัชญาหน้าตลาด*

เมฆน้ำแข็ง

คนขวักไขว่เดินไปในตลาด
ดูเกลื่อนกลาดผู้คนยลสิ่งของ
กลิ่นผักปลาคลุ้งคละปนกลิ่นสุกร
เห็นคนจรร่อนเห่เร่ขอทาน
ตะลอนเดินเผอิญพบร้านโรตี
เห็นป้ายมีเขียนขึ้นเพื่อไขขาน
ว่ามีโรตีใส่ใข่โรยน้ำตาล
กลิ่นหอมหวานน่ากินสักชิ้นลอง
ครากวาดตาเห็นอาบังทอดโรตี
ทั้งเห็นมีกะทะใหญ่ไว้ทอดของ
หยอดน้ำมันรอบขอบกะทะรอง
ในสมองลองคิดเล่นเช่นสังคม
กะทะก้นเว้ากลมเป็นวงใหญ่
เปรยเปรียบไปโลกสักใบเห็นเหมาะสม
น้ำมันหยอดทุกหยดหยาดมาดเป็นปม
ก็เช่นความคิดของคนปนรวมกัน
น้ำมันหยดหยาดปะกะทะร้อน
ต่างวิ่งจรลงกะทะผละถลัน
ไปรวมอยู่ศูนกลางไม่ห่างกัน
คิดได้พลันเปรยเห็นเห็นเล่ห์กล
ความคิดปนจิตใจไปสมอง
แสดงออกตามครรลองของเวหล
คิดเหมือนกันจึงประกอบเป็นกลุ่มชน
เช่นได้ยลบนกะทะทอดโรตี
หนึ่งความคิดหนึ่งน้ำมันที่พลันหยด
รวมจับจดกลางกะทะไม่ผละหนี
เป็นความคิดเห็นอ่านตามวลี
ว่าสิ่งนู้นสิ่งนี้ชี้ตามกัน
เห็นเหมือนกันมองเหมือนกันพลันรวมกลุ่ม
แล้วจึงมุ่งความคิดเห็นขมีขมัน
นี่ฉันบอกว่า"กลม"กลมตามกัน
หนึ่งเสียงพลันบอกว่า"เหลี่ยม"ไม่เจียมตัว
คิดเหมือนกันทางเดียวกันพลังมาก
คอยพิพากษ์คิดแปลกไปเรียกใจชั่ว
คิดไม่เหมือนโดนประณามให้หมองมัว
ว่าคิดชั่วผิดแผกแยกสังคม
กลิ่นน้ำมันลอยปะทะจมูก
ดั่งเหมือนถูกกลิ่นหืนให้ขืนข่ม
รีบป้องปิดแล้วก้าวห่างกะทะกลม
พอดอมดมแล้วมาดว่าคลาคิดไป
กลิ่นหืนเหม็นในน้ำมันที่ใช้ทอด
แล้วเมื่อหยอดลงกะทะคละไถล
เพียงหยดเดียวไม่ได้กลิ่นเหม็นอันใด
แต่พอไปรวมกันสุดกลั้นกลืน
ความคิดเน่าเคล้ากันเป็นสังคม
พวกเดียวกันดอมดมความเหม็นหืน
แล้วบอกว่าหอมเย็นเป็นชื่นมื่น
ผู้ใดฝืนคือคิดผิดจิตเสื่อมทราม
เฝ้าคิดเพลินจนลืมสั่งโรตี
อาบังรี่เอาอะไรตั้งคำถาม
สะดุ้งเฮือกรีบบอกไปตามใจความ
เอาโรตีใส่น้ำตาลไม่ใส่นม...