เป็นดอกไม้ ในค่ำคืน อันขื่นขม ให้ชายชม ดมดอม ยอมไร้ค่า เอาความสาว เข้าสังเวย เผยกามา แลกเศษเงิน มาตีตรา ค่าทำกิน ยอมเป็นฝ่าย ให้ชายเขา เข้ามาเลือก จนหมดเปลือก เขาแทะโลม จนโซมสิ้น นั่งติดเบอร์ อยู่หน้าตู้ สู้ทำกิน จนชาชิน กลกาม ตามลำพัง วันนี้เถอะ ขอเป็นวัน ของฉันบ้าง ขอปล่อยวาง เจ้าดอกไม้ ไว้เบื้องหลัง มุ่งหน้าสู่ บาร์ผู้ชาย ภายลำพัง เข้าไปนั่ง ไกว่ห้าง อย่างชำนาญ แล้วเรียกหนุ่ม หน้าใส ไม่ใส่เสื้อ ไม่หลงเหลือ ยางอาย เอาไว้ต้าน เคล้าคลอหนุ่ม จิบเหล้าเบียร์ เคลียร์คลอนาน ส่งตาหวาน ผ่านเล่ห์ร้อย รอยมารยา พอตีสอง หิ้วหนุ่มน้อย ดั่งร้อยเล่ห์ มาโอ้ละเห่ พาน้อง ไปห้องว่า แล้วเริงรัก หลากรอย ร้องลีลา เพลิงกามา จึงเผาพลาญ ให้ร่านรุม ค่ำคืนนี้ คือคืนของ ดอกราตรี จะปลดปล่อย เพลิงโลกีย์ ที่ร้อนรุ่ม บำเรอชาย มาหลายวัน มันร่านรุม ขอเอาหนุ่ม มาบำเรอ เถอะสักวัน
20 มิถุนายน 2548 12:29 น. - comment id 481777
แล้วอย่างนี้.. จะโทษใคร...หรืออะไรดีคะคุณ... ชอบงานนี้จังค่ะ....
20 มิถุนายน 2548 14:54 น. - comment id 481872
คืนนี้มันทีฉัน เพราะคืนนั้นสวรรค์เธอ อิอิ น่าเห็นใจเค้านะ ตอนอยู่กรุงเทพ กี้เคยเห็นสาวสวยทั้งชาวเหนือชาวอีสาน แต่งตัวสวยๆ ทำผมสีๆ เค้าเป้นนางฟ้าในตอนราตรี แต่ตอนเช้าเขาก็นั่งกินส้มตำปูปลาร้าคุยกันกับเรา ก็เป้นมนุษย์คนหนึ่งนี่แหละ ถ้าเราเป็นเขา เราก็คงจะอย่างนั้นแหละ เงินที่ได้มาจากความสุข มักถูกใช้ซื้อความสุข งานกลอนสะท้อนดีแป๋ม วิสกี้ เทวดาองค์น้อยๆ
20 มิถุนายน 2548 16:20 น. - comment id 481925
ราตรี มีเพียงสิ่งชโลมใจ ที่เปรียบดั่งดอกไม้ ราตรี
20 มิถุนายน 2548 18:22 น. - comment id 482010
ชีวิตนี้ที่บัดซบ ฝังกลบใต้ใบหน้าใส ชั่วช้าบ้าง.จะทำไม อย่าใส่ใจคนด้านชา.*** เป็นอย่างนี้แหละแป๋ม บางอย่างต้องได้มาด้วยจิตและวิญญาน เฮ๊อ..เขาเรียกว่า ชีวิตบัดซบจ้ะ สวัสดีค่ะ
25 มิถุนายน 2548 10:56 น. - comment id 484145
ซึ้งจริง ๆ เรยครับ แต่ว่ามานก็เป็นจริงแร้วอ่า ในสังคมไทย
12 ธันวาคม 2549 11:57 น. - comment id 635284