.....ทิวานั้นแสนสั้น..... ...ราตรียิ่งสั้นกว่า.... แมลงหวี่ตอมตาข้าพเจ้า เวลาเดินผ่านอย่างรีบเร่ง เด็กเติบโตและล้มตาย ช่วงชีวิตที่แสนสั้นนี้ ทำไมคนเรามักใช้อย่างฟุ่มเฟือย ด้วยการหาเรื่องยุ่งยากใส่ตัว เปรียบเหมือนแมลงหวี่ แม้มีชีวิตเพียงสองวัน กลับยังมุ่งมั่นตอมดวงตา อย่างหาประโชน์ไม่ได้
17 มิถุนายน 2548 12:53 น. - comment id 480897
เพราะคนเรานั้นต่างกันไง เลยมีเรื่องอะไรนั้นหลากหลาย
17 มิถุนายน 2548 14:37 น. - comment id 480937
...ทะเล.ภูเขา. ...ดาว.ตะวัน. ...ชีวิตนี้ช่างแสนสั้น ...บอกรักกันทุกวัน ...เพื่อเธอ.เพื่อฉัน.เพื่อเรา ...ตราบชั่วฟ้า.ดินสลาย ...มีแต่เธอ....
17 มิถุนายน 2548 22:08 น. - comment id 481084
แมลงหวี่บินตอมตา แมลงเม่ามาพาตอมไฟ แมลงเอยแมลงอะไร อยู่ข้างในใต้ดวงตา *-*เห็นด้วยกับสิ่งที่คุณพูดค่ะ
27 มิถุนายน 2551 20:49 น. - comment id 866336
อันชีวิตคิดเป็นเล่นก็เห็นขัน คิดเป็นจริงก็เป็นจริงทุกสิ่งอัน สิ่งสำคัญชีวิตคิดให้ดี