เมื่อครั้งฉันยังเยาว์ดูเขลาโง่ มองเพื่อนโอ่ของเล่นเป็นของใหม่ เฝ้ารบเร้าแม่พ่อขอเรื่อยไป ก็อยากได้อย่างเพื่อนเอาเหมือนมัน แม่บอกให้เก็บเงินค่าขนม ค่อยสะสมตั้งใจเอาไว้มั่น อดของหวานข้าวปลาสารพัน อยู่หลายวันจึงได้ไปซื้อมา คือรางวัลยิ่งใหญ่มื่อได้เห็น เป็นของเล่นที่ใจปรารถนา อาจจะดูเล็กน้อยด้อยราคา มากคุณค่ายามนั้นที่ฉันมี เล่นไปนานหลายวันมันชำรุด เดี๋ยวล้อหลุดเมื่อเข็นกระเด็นหนี คอยซ่อมแซมให้คืนกลับสภาพดี กลัวของที่แสนถวิลจะภินทร์พัง เพื่อนคนเก่าว่าหวงแหนของแสนรัก แต่ทำหักเสียหายก็หลายครั้ง มันว่ารักของเล่นเป็นจริงเป็นจัง เห็นมันตั้งทิ้งไว้ไม่เคยซ่อม นี่มันรักของมันยังไงหว่า ไม่รักษาแลดูทนุถนอม แม้หางตามองไปยังไม่ยอม คงมิพร้อมดูแลแม้หัวใจ ผ่านเวลาวัยเยาว์ที่เขลาโง่ ฉันเติบโตเข้าสู่วัยผู้ใหญ่ มีความรักอิ่มเอมเต็มฤทัย มิยอมให้ภัยพาลมาผลาญมัน นึกถึงเพื่อนร่วมวัยในวันเก่า จะเงียบเหงามีทุกข์หรือสุขสันต์ จักถนอมความรักปักชีวัน ได้ไหมนั่นหรือเหมือนก่อนตอนวัยเยาว์ @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@ ผมเห็นเด็กผู้หญิงคนนึง เธอมีตุ๊กตาตัวน้อย เคยแกล้งขอยืมเธอ เธอบอกว่าไม่ให้ยืม มันเป็นของรัก เป็นสิ่งที่เธอรัก แต่เมื่อใดที่เธอไม่พอใจ หรือโกรธ หลายต่อหลายครั้ง เห็นเธอ เอาตุ๊กตาตัวนั้น ฟาดนั่นฟาดนี่ จนแขน ขาขาด เสื้อผ้าเลอะเทอะ แต่เธอก็ยังคงอุ้มมันไปไหนมาไหนด้วยเสมอ ผมอดสงสัยไม่ได้ แปลกใจในสิ่งที่เธอทำ กับสิ่งที่เธอบอกว่ารักอย่างนั้นหรือ .เอ!!...หรือผมคิดมากเกินไปในในสิ่งที่ได้เห็น ที่ได้ยิน มากกว่าเชื่อในประสาทสัมผัสรับรู้ในตัวเอง @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
16 มิถุนายน 2548 09:36 น. - comment id 431822
ความรักก็มีพัฒนาการของมันน่ะ รักแบบเด็กๆ รักแบบวัยรุ่น...แบบหนุ่มสาว..ก็แตกต่างกันไป.. แต่สิ่งหนึ่งที่บางทีเราลืม ก็คือการหันกลับมาดูแลตัวเอง รักตัวเองค่ะ.. ..
15 มิถุนายน 2548 20:39 น. - comment id 480371
น้องเรไร ผู้หญิงยิ่งรักสิ่งไหนมาก ยามมีอารมณ์ก็จะลงกับสิ่งนั้นแหละ เพราะรู้ว่าสิ่งนั้นจะไม่ทำร้ายเธอกลับ แต่เมื่อสิ่งนั้นคือผู้ชายคนหนึ่ง ไม่ใช่แค่ตุ๊กตา ความอดทนของผู้ชายคนนั้นก็คงมีที่สิ้นสุด แล้วเมื่อมันมาถึงจุดหนึ่ง เขาก็คงจะจากไปเนาะ ผู้หญิงจ๋า อย่าคิดว่าผู้ชายที่เรารักเป็นตุ๊กตานะ ผู้ชายเป็นของดิ้นได้ คงไม่ยอมรองรับอารมณ์นานนัก รักใครก็ถนอมไว้หน่อยแล้วกัน และสำหรับน้องเรไร ก็ทน ๆ เอาหน่อยนะ เพราะผู้หญิงรักใครแล้ว รักเลย
15 มิถุนายน 2548 20:45 น. - comment id 480376
อืม... ในความรัก อาจมีบางครั้งที่พลั้งเผลอทำร้ายคนที่ตนเองรัก แต่คนที่เรารักคือคนที่เราต้องการเขาอยู่เสมอ บางครั้งการทำร้ายอาจเกิดขึ้นอยู่เสมอๆ ความเจ็บปวดเกิดขึ้นไม่รู้สักกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แต่หากความรักและความผูกพันธ์ยังคงอยู่เสมอ ตุ๊กตาเลยเป็นของรักที่เด็กน้อยต้องการอยู่เสมอ
15 มิถุนายน 2548 21:38 น. - comment id 480396
อย่าปักใจ จนกว่าจะรู้เอง ความสงสัยที่มีอยู่ บางครั้ง ก็มีบทพิสูจน์ ค่ะ ตอนเล็กอัลมิตรามีตุ๊กตาผ้า แรกเริ่มก็คงใหม่ ต่อมาลากกันไปไหนต่อไหน ก็เก่าตามสภาพ แต่อัลมิตราไม่เคยดึงทึ้งเลยสักที ตุ๊กตาตัวนั้นอาจจะเรียกได้ว่า เป็นปฐมบทแห่งมิตรก็ว่าได้ .. มีชื่อด้วยนะ อัลมิตราเรียกเป็นน้อง นานทีเดียว กว่าจะหายเสียใจ ตอนย้ายบ้าน อัลมิตราหาตุ๊กตาตัวนั้นไม่เจอ โกรธคนไปทั้งโลก .. ได้ตุ๊กตาตัวใหม่มาแล้ว ก็ยังไม่พอใจ ไม่เหมือนตุ๊กตาตัวเดิมที่มี ตอนนี้ อัลมิตรารู้สึกดีทุกครั้งที่เห็นเด็กน้อยไปไหนต่อไหน อีกมือก็อุ้มตุ๊กตาไปด้วย .. นึกถึงวัยเยาว์ของตัวเอง .. นี่ คุณ .. ยังมีเจ้าม้าไม้อีกตัวนะ ที่เป็นเกลอกับอัลมิตรา เวลาจะออกรบ ก็แต่งองค์ทรงเครื่องชุดใหญ่เชียว เอาผ้าขาวม้าของพ่อมาผูกเหมือนซุปเปอร์แมน แล้วก็ขี่ม้าโยกๆๆๆๆๆๆ ไปสู้กับผู้ร้ายน่ะ ไปล่ะ แมงโม้ บินว่อนแล้ว
15 มิถุนายน 2548 22:14 น. - comment id 480410
ตอนเล็ก ๆ ก็มีของเล่น โตขึ้นมายังเล่นของเล่นอยู่เลย ทะนุถนอมอย่างดีเลย
15 มิถุนายน 2548 23:09 น. - comment id 480422
16 มิถุนายน 2548 00:46 น. - comment id 480437
อืมม ... อุ๊ว่ามันเป็นเรื่องของเด็กๆนะคะ .. เอ....คนที่นั่งถึงเรื่องเก่าๆ เค้าว่าเริ่มอายุมากแล้วนะคะ เรียกอีกอย่างว่าแก่แล้ว . อิอิ แล้วพี่ต่อหล่ะคะ อก่หรือยังค่ะ
16 มิถุนายน 2548 06:50 น. - comment id 480454
..อืมม.. นั้นดิคะ.. เรนก็เคยถูกถาม..แบบนี้.. เช่นกัน .. ก็ตอนน้านน .. เรนกอดเจ้าวุ่นวายแรงๆ .. แล้วเอาปุยฝ้าย ..เดินสามขา.. เรนว่า.. เค้าดูตาหลก.. และเราก็เป็นเพื่อนกัน.. เค้าสนุกกับเรน.. ด้วยน๊า.... มอมแมม..(มามี้..เรียกแบบนั้น..อิอิอิ..) .. ก็เคย..คลุกฝุ่น.. ตรงมุมห้อง .. แต่.. เรนก็คลุกฝุ่น.. กับเค้าด้วยนะคะ ... ในห้องเก็บของ.. ห้องนั้นงัย .. อิอิอิ.. ..ก็เค้า.. เพื่อนเรน..เนี่ยน๊า.. และเค้าก็เป็น .. สิ่งที่เรน..รักด้วยดิคะ.. .. เฮ้อ.. อ..อ.. เป็นคำถามที่เรน.. ก็ตอบไม่ได้ด้วยดิคะ.. ว่า .. เพราะเหตุใด..ฤา.... ซาแว้ปป..
16 มิถุนายน 2548 07:20 น. - comment id 480460
หะ หะ หะ ได้เห็น... พี่ต่อโป๊วววววววววววววววววววววววส์ แย้วววววววววววววววว.....
16 มิถุนายน 2548 08:21 น. - comment id 480478
....@ คุณเรไร เรราย เราก้อมีของรักของหวง....นะ เก็บไว้...พอเหงา ๆ จะเอามาดูพอโมโหเราจะปาทิ้ง .... ความคิดของพี่จึ๊งดีมากเลย...เตือนใจเราได้ดีมาก..เราจะหยุดทำร้ายสิ่งที่เรารักแล้ว.....เพราะเข้ามาอ่านบทกลอน......แล้วยังได้ข้อคิดพี่จึ๊ง...... ....@......ก้อเป็นกำลังใจให้เหมือนเคยน่ะ...เพิ่มเป็น 3 กลมก้อแล้วกันเนอะ
16 มิถุนายน 2548 11:05 น. - comment id 480537
คนอื่นยังไง ผมไม่รู้ แต่ผมเป็นคนนึงที่โปรดปราน ฟุตบอล ไม่ว่าจะเตะบอล หรือแทงบอล ผมชอบทั้งนั้น ลูกฟุตบอลลูกไหนที่ผมชอบ ผมก็จะเอามันไปเตะบ่อยๆ ประเภท รักมาก เตะมาก ครับ
16 มิถุนายน 2548 12:41 น. - comment id 480602
พี่ จึ๋ง เรื่องแบบนี้บางทีรู้ทั้งรู้คัรบ แต่ยากที่จะทำ เมื่ออารมณ์นำหน้าหัวใจเสียแล้ว อะไรมันก็พินาศทั้งนั้นแหละครับ แม้แต่ความรัก บางคนเข้าใจ บางคนไม่เข้าใจ บางคนนิยามความรักไว้อย่างเลิศหรู แค่นิยามแค่นั้นเอง ขอบคุณครับ สำหรับข้อคิดดีๆ คุณ ใครหว่า เพราะเหตุที่คุณเชียนมานี่แหละ ผมจึงเขียนกลอนชุดนี้ คุณ อัลมิตรา มันอยู่ด้วยว่า ของที่เราบอกว่ารักมัน ขาดมันไม่ได้ เราถนอมมันหรือเปล่า หรือแค่ใช้มันไปวันๆ อย่างนั้น คุณ ดาวอังคาร เหมือนกันเดินผ่านร้านของเล่นที่ไร ไปเบียดเด็กทุกทีสิ คุณ ไอซ์ มีตุ๊กตาสี่ตัวเลยหรือ โห แบ่งมั่ง คุณ สาวดำ อ่านให้ดีสิครับ คุณ เรน หาคำตอบให้ได้นะ คุณ ทะเลใจ กรรม!! คุณ ทำ มะ ชาด นั่นแหละครับ รักควรถนอมรักษาไว้ให้อยู่กับเรานานๆ ว่าไหมครับ คุณ ป้ากุ้ง นั่นก็อีกมุมนึกนะป้า ที่บางคนมองตรงนั้นมากเกินไป คุณ รักฟุตบอล คุณคงรักแบบกระท้อนนะ ก่อนจะกินคงทุบซะน่วม
16 มิถุนายน 2548 12:41 น. - comment id 480603
พี่ จึ๋ง เรื่องแบบนี้บางทีรู้ทั้งรู้คัรบ แต่ยากที่จะทำ เมื่ออารมณ์นำหน้าหัวใจเสียแล้ว อะไรมันก็พินาศทั้งนั้นแหละครับ แม้แต่ความรัก บางคนเข้าใจ บางคนไม่เข้าใจ บางคนนิยามความรักไว้อย่างเลิศหรู แค่นิยามแค่นั้นเอง ขอบคุณครับ สำหรับข้อคิดดีๆ คุณ ใครหว่า เพราะเหตุที่คุณเชียนมานี่แหละ ผมจึงเขียนกลอนชุดนี้ คุณ อัลมิตรา มันอยู่ด้วยว่า ของที่เราบอกว่ารักมัน ขาดมันไม่ได้ เราถนอมมันหรือเปล่า หรือแค่ใช้มันไปวันๆ อย่างนั้น คุณ ดาวอังคาร เหมือนกันเดินผ่านร้านของเล่นที่ไร ไปเบียดเด็กทุกทีสิ คุณ ไอซ์ มีตุ๊กตาสี่ตัวเลยหรือ โห แบ่งมั่ง คุณ สาวดำ อ่านให้ดีสิครับ คุณ เรน หาคำตอบให้ได้นะ คุณ ทะเลใจ กรรม!! คุณ ทำ มะ ชาด นั่นแหละครับ รักควรถนอมรักษาไว้ให้อยู่กับเรานานๆ ว่าไหมครับ คุณ ป้ากุ้ง นั่นก็อีกมุมนึกนะป้า ที่บางคนมองตรงนั้นมากเกินไป คุณ รักฟุตบอล คุณคงรักแบบกระท้อนนะ ก่อนจะกินคงทุบซะน่วม
16 มิถุนายน 2548 13:02 น. - comment id 480617
เด็กคนนั้น...ทำอย่างนั้น เพราะเค้าได้ระบาย...กับสิ่งที่ตัวเองรักไงคะ เค้าจะมิกล้าแสดงอาการอย่างนั้น กับคนแปลกหน้า...ที่ไม่ไว้ใจ ตามความคิดของลี่นะคะ... ..................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
16 มิถุนายน 2548 21:50 น. - comment id 480754
เหมือนเจาะเวลาหาอดีดเลยครับ....กลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง... กับของเล่นชิ้นนั้นตอนฉันเด็ก เครื่องบินเล็กลำน้อยแสนสุขสันต์ แม่ยืมเขาให้เราเล่นตั้งหลายวัน ครอบครัวฉันมันจนต้องทนยืม... ผมไม่ใคร่มีของเล่นกับเขาหรอกครับสมัยเด็ก เด็ก แต่ลูกข้างบ้านเขามีเยอะมากฐานะเขาดี แม่ผมต้องไปยืมไปขอเขามาให้เราเล่น ได้ วันสองวันก็ต้องเอาไปคืน...แต่แค่นี้ก็มีค่า แล้วสำหรับผมกับชีวิตในวัยเด็กครับ...