เรียนรู้..

ประภัสสุทธ

*เดินเล่นบนทางเส้นหนึ่ง          ก้อนหินอ่างอึ่งร้องทัก
                       
ไปหนแห่งใดรู้จัก                    จึ่งก้าวทึกทักทำเดิน
*เจ้าเห็นเพื่อนฉันบ้างไหม        เขาหลงทางไกลไร้แสง
มืดค่ำอ่อนล้าสิ้นแรง                 เซซวนแอบแฝงที่ใด
*เจ้าเอยจงโปรดระวัง                ข้าเตือนจักฟังจดไว้
เพียงเจ้าตัวเดียวเทียวไป        คงพลัดสนไพรไกลคอน
*จะคือเพื่อนพ้องของข้า              ลับหายจากลากล่าวก่อน
แค่หวังเรียนรู้พงศธร              บัดนี้เขารอนร่อนลา
*จงเดินตามรอยเท้าเก่า            สะท้อนสั่นเทาคงมั่น
เปี่ยมพร้อมสุขุมสรรพครัน       สู่ป่ากว้างกันก้าวเดิน				
comments powered by Disqus
  • ต้นเกดค่ะ

    14 มิถุนายน 2548 07:44 น. - comment id 479649

    แต่งได้เพราะมากค่ะ
  • ทิกิ

    14 มิถุนายน 2548 22:07 น. - comment id 479971

    สองมือจับมั่น
    ชวนกันเดิน
    
    น่ารักมากค่ะ
  • กรวรา

    16 มิถุนายน 2548 17:27 น. - comment id 480699

    48.gif41.gif69.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน