เขาว่าฉันมากมายในเรื่องผิด ฉันเลยเก็บไปคิดจนหนักหัว ยิ่งทบทวนกระบวนความยิ่งตามัว ความโกรธรัวประทับกับหัวใจ ทำไมหนอมาต่อว่าอย่างนี้ ทำไมจึงย่ำยีไม่ปราศรัย ทำไมคิดเข้าใจผิดอยู่ร่ำไป ทำไมและทำไม ทำไมกัน ความฟุ้งซ่านดาลเดือดเผาเลือดดี ผงโทสะคละคลีให้หุนหัน น้ำหนักของตัวตนพุ่งฉับพลัน ทำไมทำกับฉันไม่เหลือดี ยอมไม่ได้ ใจไม่ยอมไม่พร้อมจบ เพราะทำนบอัตตาหนาศักดิ์ศรี ไหลบ่าล้นความคิดปิดไมตรี อย่ามาทำเช่นนี้ฉันไม่ยอม ยิ่งครุ่นคิดยิ่งติดในตัวตน ทิ้งเหตุผลอุปาทานซ่านหล่อหลอม แบ่งเธอฉันเราเขาไม่ประนอม อดีตล้อมปัจจุบันไร้ปัญญา เพราะถือตนจึงถือสาว่าผิดถูก เพราะถือตนจึงปลูกต้นปัญหา เพราะถือตนจึงเหนื่อยเหลือคณา เพราะถือตนจึงบ้ากับเรื่องราว ในชีวิตคิดไปไม่มีตน มีเพียงเหตุกับผลให้สืบสาว มีเกิดขึ้นดับไปเป็นครั้งคราว ที่ทอดยาวคือความคิดฤทธิ์อัตตา
7 มิถุนายน 2548 18:41 น. - comment id 476410
มากมายหลายเรื่องแปดพันเก้า หากเก็บคิดยิ่งสุมเร้าอยู่ในหัว ยิ่งคิดแล้วยิ่งฟุ้งซ่านสะท้านตัว ยิ่งมืดมัวหากไม่พิจารณา ใดใดในโลกล้วนแล้วแต่ จะมีอะไรที่จริงแท้ให้ปรารถนา หอบเอา \"ถือตน\" ไว้บนสองบ่า กลับแหวกว่ายในธาราของความทุกข์ สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว หนูพยายามจะเขียนให้เป็นกลอน แต่ไม่ค่อยได้ความเท่าไหร่เลย ...^________________^... ขอบคุณสำหรับบทกลอนวันนี้นะคะ
7 มิถุนายน 2548 16:31 น. - comment id 476511
มาอ่านงานงามค่ะ สอนใจให้ไม่ถือตนและถือสา และก็ใช่เลยค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ
7 มิถุนายน 2548 16:44 น. - comment id 476524
บินมาอ่านงานครับพี่ดอกแก้ว..รักษาสุขภาพนะครับ..ไปหละบินต่อเพราะยังไม่ถึงจุดหมาย
7 มิถุนายน 2548 19:12 น. - comment id 476600
ช่างเหมือนภาพที่นำมาลงไว้เชียวครับ ตัณหาครอบคลุมอัตตา พามืดมัว แก้วประเสริฐ.
7 มิถุนายน 2548 19:45 น. - comment id 476634
บุคคลใดไม่เกียจคร้านทำการกิจ ไม่มีจิตโหดเหี้ยมเทียมยักขี ไม่โอ้อวดว่าตนเป็นคนดี สะอาดกายพร้อมวจีมีจิตงาม บุคคลใดใจซื่อถือความสัตย์ ชอบประหยัด ไม่มักได้ จิตไม่พร่าม ทำประโยชน์สาธารณ์เป็นประจำ บุคคลนั้น สูงล้ำ งามหทัย แวะมาเยี่ยมครับพี่ ฮิๆๆๆ คิดถึงเพื่อน ๆ ที่นี้อ่ะครับ ขอโทษนะครับที่หายไปเสียนาน จิ๊จิ๊ ตอนนี้เมกมาแล้วนะครับ ลืมเมกยังเอ่ย ฮิๆๆๆๆๆ โชคดีมีความสุขครับพี่ บายยยยยยยยย +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
7 มิถุนายน 2548 19:59 น. - comment id 476643
..เรนคิดถึง.. พี่ดอกแก้ว.. นะคะ..
7 มิถุนายน 2548 20:50 น. - comment id 476680
กานต์ถือดี ด้วยค่ะพี่ดอกแก้วขา เดี๋ยวกานต์จะไม่ถืออะไรสักอย่างเลยค่ะ เริ่มหนักแล้วค่ะ คิดถึงพี่ดอกแก้วค่ะ
7 มิถุนายน 2548 23:46 น. - comment id 476775
เพราะมัวแต่งมงายในความคิด หลงยึดติดว่าเขาไซร้ใส่ใคร้หนา จึงเฝ้าเพียรทำตนให้พ้นพา ทั้งที่จริงแล้วหนาหาใช่ใคร ที่ทำตนมัวเมาเฝ้าปัญหา จนอุราเกินรับกับทนไหว สุดท้ายคือความหม่นหมองที่ครองใจ หากไม่ลดละเลิกในซึ่งอัตตา
7 มิถุนายน 2548 23:47 น. - comment id 476776
เพราะมัวแต่งมงายในความคิด หลงยึดติดว่าเขาไซร้ใส่ใคร้หนา จึงเฝ้าเพียรทำตนให้พ้นพา ทั้งที่จริงแล้วหนาหาใช่ใคร ที่ทำตนมัวเมาเฝ้าปัญหา จนอุราเกินรับกับทนไหว สุดท้ายคือความหม่นหมองที่ครองใจ หากไม่ลดละเลิกในซึ่งอัตตา เป็นกลอนที่ให้ความหมายดีมากเลยค่ะ เพราะในความรู้สึกของผู้หญิงไร้เงาแล้ว ไม่มีใครใส่ร้ายป้ายสีเราได้ หากเราไม่ใช่หรือไม่ได้เป็น สีขาวไม่ว่าจะโดนสีอะไรมาทา สักวันหนึ่งความขาวก็กลับมาเหมือนเดิมในความคิดของหนูนะค่ะ อิอิ
8 มิถุนายน 2548 10:48 น. - comment id 476868
แทรกตัวหนาเพื่อเน้นคำ... เหมือนได้นำสิ่งมาค่ามาให้ได้เรียนรู้ ขอบคุณงานงามที่มีคุณค่ามากนะคะ ระลึกถึงคุณพี่ดอกแก้วนะคะ สวัสดีค่ะ
8 มิถุนายน 2548 15:55 น. - comment id 477043
พี่ดอกแก้วคะ ณ เวลานี้ เมื่อได้อ่านความที่กล่าว รู้สึกถึงความคับแค้นที่อยู่ในใจได้ทุเลาลง แต่เหมือนความเดือดดาลนั้นยังกรุ่นอยู่ในก้นบึ้งของใจ อย่างไรก็ต้องหาทางดับเสียให้ได้ค่ะ ไปถือสาคนไม่รู้ ก็เหมือนทำร้ายจิตใจตัวเอง เพราะอย่างไรเสีย เขาก็คงไม่รู้อยู่ดี
8 มิถุนายน 2548 16:22 น. - comment id 477054
@...น้องพุดที่น่ารัก... เรื่องราวในบทกลอนเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นได้กับชีวิตของทุกคนค่ะ จึงเขียนเพื่อสอนใจตน และบอกให้น้องๆทราบเพื่อจะได้ระมัดระวังความคิด ที่จะตอบโต้สถานการณ์ที่ไม่น่าพอใจทั้งหลาย ทั้งจากคนที่เรารัก และไม่ได้รัก ซึ่งก็เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนธรรมดานะคะกับความถือตัว เพราะความถือตัวนี้จะไม่มีก็ต่อเมื่อเป็นพระอริยบุคคลเบื้องสูงแล้วเท่านั้น ขอบคุณมากนะคะที่นำกำลังใจแสนงามมาฝากไว้
8 มิถุนายน 2548 16:23 น. - comment id 477055
@...บินเดี่ยวหมื่นลี้... สวัสดีค่ะ ..ขอให้ปลอดภัยในทุกเส้นทางการบินนะคะ และถึงจุดหมายโดยสวัสดิภาพด้วย
8 มิถุนายน 2548 16:23 น. - comment id 477056
@...หนูนิ วาพราว... เรื่องที่ตนคนเราผู้เมามาย ยากจะหายเพียงคิดเพราะจิตหนา ด้วยหมักหมมมานานกาลเวลา ต้องใช้ยาพระธรรมมานำทาง เริ่มด้วยเรียนให้รู้ดูภาพรวม ชีวิตสวมด้วยรูปนามตามสะสาง ใช้สติปลดแอกที่แบกวาง ใช้ปัญญาทิ้งขว้างอัตตาตน ไม่เป็นกลอนก็ไม่เป็นไรค่ะหนูนิ เพียงแค่แวะมาอ่านมาคุยกันก็ขอบคุณมากแล้วค่ะ
8 มิถุนายน 2548 16:24 น. - comment id 477057
@...คุณแก้วประเสริฐ... เรื่องของความไม่พอใจนี่ มักจะมีมูลเหตุมาจากตัณหา เมื่อได้ในสิ่งที่ไม่สอดคล้องกับตัณหาแล้ว โทสะก็เลยเกิดตามมา เรื่องเหล่านี้เราจะเห็นเสมอเลยนะคะ แม้จะเป็นเรื่องเล็กๆในชีวิตประจำวันก็เถอะ ขอบคุณมากค่ะที่มาทักทาย
8 มิถุนายน 2548 16:24 น. - comment id 477058
@...น้องเมก ผู้ชายอารมณ์ดี... บุคคลใดใส่ใจในเพื่อนพ้อง ส่งน้ำใจตอบสนองอย่างสดใส มอบไมตรีสร้างความหวังพลังใจ คนนั้นไซร้คือมิตรจิตงดงาม ยังไม่ลืมผู้ชายอารมณ์ดีคนนี้หรอกค่ะ ยังสดใสเปี่ยมไมตรีและสีสันเหมือนเดิมเลยนะคะ ขอให้มีความสุขมากๆเช่นกันค่ะ
8 มิถุนายน 2548 16:25 น. - comment id 477059
@...เรนน้อย... ชื่นใจในความคิดถึงค่ะ ดูแลความรู้สึก นึกคิดของตนเองให้ดีๆนะเรนน้อย อย่าตกเป็นเหยื่อของอารมณ์เสียๆนะจ๊ะ
8 มิถุนายน 2548 16:26 น. - comment id 477060
@...น้องกานต์ หมูตัวน้อยๆ... ไปเที่ยวมาสนุกมากมั๊ย... ยินดีด้วยนะคะที่ได้พบกับมิตรที่น่ารักหลายๆคน และในการคบหาสมาคมกับใคร....ทุกระดับ เรื่องความถือตนเป็นเรื่องที่ต้องระมัดระวัง เพราะจะกระทบกระทั่งกันได้ง่าย เขาก็มีมาตรฐาน มีความคิด มีความสามารถของเขา เราก็มีมาตรฐาน มีความคิด มีความสามารถของเรา อย่าถือสา ถ้าหากมีใครมาแตะต้องโลกส่วนตัวใบนั้น ผู้ที่ยึดถือไว้มากก็จะไม่สบายใจได้ง่ายมาก ขอบคุณมากนะคะที่คิดถึงพี่ดอกแก้ว
8 มิถุนายน 2548 16:27 น. - comment id 477061
@...ผู้หญิงไร้เงา... การถือตนโทษคนอื่นว่าผิด เลยเป็นพิษฟุ้งกระจายหลายปัญหา การทุกคนรู้จักลดอัตตา ในอุราคงสบายคลายเครียดเอย สวัสดีค่ะน้องตูนคนงาม..เจ้าของกิจการลดแลกแจกแถม เรื่องของความถือตนนี่เป็นกันมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยเลยค่ะ ใครบังอาจมาล้อชื่อพ่อแม่ของเรา ...มีหรือที่เราจะไม่ตอบโต้ เด็กบางคนยอมไม่ได้ถึงขนาดชกต่อยกันเลย การทะเลาะเบาะแว้งเหล่านี้ก็มาจากการถือตน และของของตนนั่นเอง สำหรับเรื่องการใส่ร้ายป้ายสีนั้น ..ใช่เลยค่ะ ถ้าไม่ใช่เรื่องจริงแล้ว ก็ไม่ควรที่จะเดือดร้อนไปให้เหน็ดเหนื่อยใจ ขอบคุณที่แวะมานะคะน้องสาวคนงาม
8 มิถุนายน 2548 16:29 น. - comment id 477062
@...น้องปราย... กลอนธรรมะ ..คงไม่มีภาษาที่ไพเราะนัก อีกทั้งคนแต่งก็ไม่ค่อยเชี่ยวชาญ จึงต้องอาศัยการใช้สีและตัวหนา มาเน้นให้เห็นสิ่งที่จะสื่อน่ะค่ะ ... ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาให้กำลังใจ
8 มิถุนายน 2548 16:29 น. - comment id 477065
@...เดือนไร้เงา... ความยึดถือ..จะมากหรือน้อยก็ก่อความรู้สึกทุกข์ใจให้เราได้เสมอ และความยึดถือนี้ก็มีอยู่คู่กับชีวิตของคนธรรมดาอย่างเราๆ เพียงแต่ใครรู้ทันได้ก่อน ระดับของความทุกข์ก็จะลดลงได้เร็วกว่าคนที่รู้ช้า สิ่งที่ทำได้ง่ายในคราวที่ครุ่นคิดตัดไม่ขาดก็คือ บอกกับตนเองว่า ไม่มีอะไรที่เกิดขึ้นแล้วจะไม่ดับลงไป เพียงแต่เราอย่าไปผูกติดคิดทบทวนย้ำไปมา ใจก็จะสบายขึ้นได้มาก ขอให้ประสบความสุขใจและตัดปัญหาทิ้งไปได้โดยเร็วนะคะน้องเดือนไร้เงา ขอบคุณที่แวะมาคุยกันนะคะ
8 มิถุนายน 2548 18:57 น. - comment id 477136
สนุกค่ะพี่ดอกแก้ว เล่นน้ำเผื่อพี่ดอกแก้วด้วยค่ะ ถือตน ถือสา ทำง่ายๆๆๆๆๆๆๆ เติมไม่ข้างหน้า ทำไม่ได้เลยคะพี่ดอกแก้วขา รักษาสุขภาพนะคะ รักและคิดถึงพี่ดอกแก้วเสมอค่ะ
10 มิถุนายน 2548 08:55 น. - comment id 477801
@...น้องกานต์ตัวอ้วนๆ... ขอบคุณที่เล่นน้ำเผื่อนะคะ ถึงว่าสิ ช่วงนั้นไม่ค่อยรู้สึกร้อนเลย...
11 มิถุนายน 2548 21:18 น. - comment id 478599
แวะมาทักทายอีกคน ครับ
12 มิถุนายน 2548 11:17 น. - comment id 478713
@...ลักษมณ์... ขอบคุณมากค่ะ ..