เมื่อถึงคราว ข้าวออกรวง เป็นพวงก้ม ถูกแรงลม ล้มลงลู่ คู่แผ่นหล้า จนสุกเหลือง เรืองรอง ดั่งทองทา แต่งท้องนา เป็นแผ่นทอง ผ่องอำไพ ถึงฤดู เก็บเกี่ยว เรียวรวงข้าว เมื่อลมหนาว พราวพร่างพัด สะบัดไสว คือสัญญาณ แห่งวิถี ที่เป็นไป หลอมรวมใจ ของชาวบ้าน ผ่านคมเคียว หมู่ชาวบ้าน ในชานทุ่ง จึงมุ่งหน้า สู่พื้นนา หนแห่งนี้ ที่แลเหลียว ร่วมลงแขก เกี่ยวข้าว ที่ยาวเรียว ให้คมเคียว เกี่ยวประสาน ปันน้ำใจ เพลงเกี่ยวข้าว ของสาวหนุ่ม จึงรุมเริ่ม มาต่อเติม ชนวิถี ที่มอดไหม้ ถึงแดดร้อน แม้เหนื่อยหนัก สักปานใด แต่น้ำใจ ไหลท่วมนา น่าร่มเย็น นาข่อยแล้ว ไปนาเจ้า เฮาซ่อยเกี่ยว นาเจ้าแล้ว ไปนาเซี่ยว เฮาเกี่ยวเห็น อาหารเลี้ยง เพียงส้มตำ ทำแจ่วเป็น ก็อิ่มเช่น ด้วยน้ำใจ ไทคนนา แต่วันนี้ ไร้บรรเลง เพลงเกี่ยวข้าว เมื่อถึงคราว เขาสรรเสริญ เงินมีค่า ไม่มีแล้ว การลงแขก เพราะแปลกตา ต้องตีค่า เป็นค่าจ้าง วางเดิมพัน จะเรียกใคร ไปเกี่ยวข้าว เอาเงินจ้าง เพราะหนทาง แห่งเงิน มันเกินกั้น วิถีแห่ง การพึ่งพา ต้องจาบัลย์ เงินสำคัญ กว่าน้ำใจ ใช่แล้ว ฤา
วิจิตรวาทะลักษณ์ 6 มิ.ย. 2548 19:17 น. - ID 76971 
8761
4
0
6 มิถุนายน 2548 20:30 น. - comment id 475984
แสนเสียดายเพลงเกี่ยวข้าวแต่เนานาน ในวันวานยังได้เห็นเน้นสหาย เคยเกี่ยวข้าวครั้งหนึ่งตรึงใจกาย มีมากมายเพื่อนพ้องร้องเพลงกันผู้หญิงไร้เงาเคยได้เกี่ยวข้าวครั้งหนึ่งค่ะ แต่ขอบอกเกี่ยวได้ครั้งเดียว พอทำแล้วไม่ไหว อิอิ แต่ก็สนุกดีนะค่ะ ชื่นชมในผลงานคุณจังเลยค่ะ
7 มิถุนายน 2548 10:13 น. - comment id 476221
บังเอิญพี่เป็นลูกชาวเล.. เวลาอ่านงานเกี่ยวกับท้องไร่ท้องนา ก็พยายามหลับตาคิด รู้แต่ว่าว่าชาวไร่ชาวนาจะได้เงินแต่ละบาท ช่างลำบากเหลือเกิน พี่ไม่ลืมบุญคุณชาวนาที่ปลูกข้าวให้กินหรอกจ้ะแป๋ม ขอบคุณงานงามนะ สวัสดีค่ะ
7 มิถุนายน 2548 11:35 น. - comment id 476268
อะไรๆ มันก็เป็นเงินเป็นทองไปหมดแหละทุกวันนี้ **แวะมาอ่าน ผ่านมาชื่นชมครับผม.......
9 กรกฎาคม 2548 15:06 น. - comment id 489827
โอย...ปวดหลัง
6 กุมภาพันธ์ 2549 13:56 น. - comment id 558628
เขียนดีจริง เห็นภาพ
13 กุมภาพันธ์ 2550 19:04 น. - comment id 656631
vary well แต่เนื้อหาน้อย
28 กุมภาพันธ์ 2550 11:07 น. - comment id 663824
นารานาราสาวางา
4 เมษายน 2550 13:27 น. - comment id 680009
คนโบราณเขากล่าวว่า มีปํญญาเริญรํ้ากว่าสิ่งใด แต่มิไช่นําปํญญามาค่มเหง ชาวนาด้วยกันเองมันบรรลัย สังคมของเมืองไทยจะเจริญก้าว ไป ถ้าคนไทยไม่ลืมทุ้งนาเรา กลอนขี้เดา พึ่งคิดเอากี้นี้ครับ อ่านแล้วอย่าขํานะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
