มีบ่อยครั้งพลั้งพลาดประมาทไป คนเราได้ตัดสินสิ้นถูกต้อง เพียงแค่เห็นเป็นภาพทราบแค่มอง ความถูกต้องหมดไปให้ผิดจริง เชื่อในภาพที่เห็นเป็นตัดสิน ทำให้สิ้นชื่อเสียงเกลี้ยงทุกสิ่ง เกียรติภูมิสร้างไว้ไม่อาจอิง เป็นต้องนิ่งเศร้าใจอาลัยตาม บางเชื่อในสายตาพารายงาน เมื่ออีกด้านสานปลูกถูกล้นหลาม เพียงแค่รูปผิดไปใจไหวตาม ไม่ทวนถามความแท้แลผิดไป ภาพที่เห็นเป็นดั่งสั่งมายา พาลวงตาผู้จ้องมองสดใส "วิจารณญาณ" พาลผิดคิดกันไป ตัดสินใจสิ่งเห็นเป็นความจริง ภาพที่เห็นมิใช่อย่างที่เห็น ภาพดั่งเช่นมายาพาเข้าสิง ลวงล่อใจให้ผิดจากความจริง ล้วนเป็นสิ่งลวงล่อให้พอใจ ผู้อ่อนซ้อมด้อมมองเพียงขณะ ก็คงจะหุนหันพลัน "วินิจฉัย" ด่วนตัดสินภาพเห็นเป็นแน่ใจ ผลสุดท้ายใช่จริงดั่งจริงกัน มองตานอกบอกรู้สู่ตาใน วินิจฉัยแยบคายมิหุนหัน คติภาพพลันแยกแตกจากกัน มายานั้นปัญญาพาแจ้งใจ อย่าได้เชื่อสิ่งเห็นเป็นตัดสิน ทำจนชิน "วิจารณ์" ขานแจ้งใส ภาพที่เห็นใช่จริงทุกสิ่งไป ปรัชญาได้อิงธรรมประจำตน. (^_^) *******~''''''~******(^_^) "อย่าเชื่อในสิ่งที่เห็น อย่าเห็นในสิ่งที่เชื่อ" "อย่าเชื่อในสิ่งที่เห็น อย่าเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน" อย่าปักใจในสิ่งที่ได้ยิน อย่าเชื่อใน..."สิ่งที่ตาเห็น" ภูวดินทร์ ๓๑ พฤษภาคม ๒๕๔๘
31 พฤษภาคม 2548 16:25 น. - comment id 473363
มันก้อจริงของพี่นะ...แต่ก้อยทำไม่ได้ ++ มาทักทายนะพี่ภู ++
31 พฤษภาคม 2548 16:32 น. - comment id 473364
มอง คิด วินิจฉัย เชื่อใน ใจ คิดดู อีกตรอง เห็นจริงอยู่ เชื่อไหม ใช้ใจถามตน คิดและพิจารณา...สิ่งรอบตัว...ไตร่ตรองด้วยสมองที่มี...และมองดูด้วยสายตาที่แหลมคม...แล้ววิเคราะ...ด้วยเหตุและผล...จึงจะเชื่อจ๊ะคุณภู....คิกๆๆๆ...... ไม่เชื่อ...แต่เชื่อ เชื่อ...แต่คือไม่เชือ เชื่อไม่เชื่อ...คือ... อาจจะเชื่อหรือไม่เชื่อ
31 พฤษภาคม 2548 16:34 น. - comment id 473366
จะเห็นจริงหรือไม่เห็นเป็นต้องเล่า เอามาเข้าในสภาช่างสุขสันต์ เอามาพูดสนุกปากอย่างเมามัน เห็นขำขันเมื่อใครนั้นผิดพลาดมา..
31 พฤษภาคม 2548 16:40 น. - comment id 473373
เห็นเป็นเห็น เช่นที่เห็น ดังที่เห็น คงเป็นอย่างนั้น เชื่อไปบางทีมันไม่ใช่อย่างเช่นที่เราเห็นไปงงหว๊ะภูอย่าเล่นของที่คิดอยากดิ
31 พฤษภาคม 2548 16:43 น. - comment id 473376
ปรัชญาท้าคนเมาให้สร่วง....เมานี่
31 พฤษภาคม 2548 16:53 น. - comment id 473384
เชื่อในสิ่งที่เฮ็ด เฮ็ดในสิ่งที่เชื่อ
31 พฤษภาคม 2548 16:57 น. - comment id 473390
สารพัดจัดหาเอามาเล่า สะกิดเข้าความคิดต้องติดเพ่ง สนุกรู้ดูดีไม่มีเกร็ง ล้วนแต่เจ๋งเจียวจ้านสำราญใจ เป็นนักคิดค้นเรื่องได้เฟื่องฟู มาบอกสู่เสวนาเห็นค่าใหญ่ ทั้งรูปเรื่องเล่นมุขทุกทีไป สำทับใส่เสาะหาบรรดามี
31 พฤษภาคม 2548 20:11 น. - comment id 473454
หากไม่เชื่อในสิ่งที่เห็น...ต้องหาทางพิสูจน์ซิคะ..ว่าสิ่งที่เห็น...เป็นความจริง..หรือหลอกลวง....ควรมีการค้นหาต่อไปค่ะ... หากทุกอย่าง..เริ่มจากความบริสุทธิ์ใจ..แล้ว..น่าจะเป็นสิ่งดีนะคะ....
31 พฤษภาคม 2548 21:31 น. - comment id 473475
จงมองสิ่งที่เห็นว่าเพียงแค่ได้เห็นเท่านั้น ส่วนการตัดสินใจในสิ่งที่เห็นแล้วว่าเป็นอะไรกันแน่.....ก็สุดแล้วแต่ปัญญาจักษุ...5555555ให้ความเห็นได้เท่านี้
1 มิถุนายน 2548 09:54 น. - comment id 473607
บางภาพอาบมายาลวงตาไว้ แล้วลวงใจให้รับกับแสงสี บางภาพไร้มายาลวงชีวี แต่ใจนี้ลวงตนบนภาพจริง เป็นบทกลอนที่ให้ข้อคิดดีมากๆเลยค่ะ
1 มิถุนายน 2548 12:04 น. - comment id 473680
บทกวีสื่อความงามในแง่ปรัชญางามมากครับ อายตนะที่สดใส มองลึกถึงข้างใน มองด้วยใจและปัญญา
1 มิถุนายน 2548 13:32 น. - comment id 473730
สิ่งที่เห็น ก็ได้รู้ แก่ใจอยู่ ดูให้ทั่ว ถ้วนทั่วก่อน หรือยังหนา คิดใส่ใจ ตรึกตรอง ในอุรา ถามเถิดนะ ผิดถูกจริง เป็นเช่นไร ถามไปแล้ว ตอบมิได้ ใคร่ต้องคิด เอ๋มันผิด หรือมันถูก แจ้งแถงไข เห็นอีกรอบ ฟังอีกนิด คิดเข้าใจ คำตอบได้ รู้ถูกผิด สนิทความ
1 มิถุนายน 2548 14:31 น. - comment id 473744
อย่าเชื่อใน \"สิ่งที่ตาเห็น. ... บทกลอนงดงามมากๆ
1 มิถุนายน 2548 18:19 น. - comment id 473822
ในสิ่งมีอาจไม่มีสิ่งที่มี ในสิ่งเห็นอาจไม่มีในสิ่งเห็น
1 มิถุนายน 2548 18:21 น. - comment id 473823
เป็นปรัชญาที่น่าคิดมาก
1 มิถุนายน 2548 20:29 น. - comment id 473854
อย่าเชื่อในสิ่งที่ตาเห็น เพราะอาจเป็นเพียงภาพหลอน อย่าเชื่อในคำวอน มันซับซ้อนเกินวางใจ