ธรรมชาติคงงามอยู่เสมอ เถอะเธอ...จงปลื้มจงดื่มด่ำ ปล่อยทิ้งเถอะความชอกช้ำ ปล่อยวางลำนำที่จำเจ เปิดตาเปิดใจให้ตื่น มาฟังเสียงคลื่นที่กล่อมเห่ มีน้ำมีฟ้ามีทะเล ตรงนี้ไร้เล่ห์ไร้มารยา ทะเลยังเคลื่อนระลอกคลื่น ต่อวันต่อคืนอย่างเริงร่า เนิบนาบเนิบนาบช้าช้า ไม่รู้อ่อนล้าเลยสักนิด เธอถาม น้ำ-ฟ้า สำคัญไฉน? รู้ไหม น้ำ-ฟ้า นี้ศักดิ์สิทธิ์ ให้ชื่นให้ชมให้ชีวิต ให้ความจริงให้ความคิดไม่ยอกย้อน เธอเห็นเส้นฟ้าที่นั่นไหม? เห็นความเป็นไปที่โอนอ่อน ดูนั่น น้ำ-ฟ้า เอื้ออาทร บอกให้รู้โลกร้อนหรือโลกเย็น!! ๒๒ พ.ค. ๔๘ ยามเช้าที่วังแก้วรีสอร์ท จ.ระยอง ขอบคุณ ภาพจากกล้อง idaho จ้า
23 พฤษภาคม 2548 22:10 น. - comment id 470271
ง่า... ส่งข่าวเร็วจังค่ะ สวยจังน้า อดไปเยย
23 พฤษภาคม 2548 22:55 น. - comment id 470278
ท่านพี่จอมยุทธ... แอบ..มาดูงานสวย ๆ... เดาเอาไว้ว่า.... คงเป็นความทรงจำ..ที่ระยอง... ชอบจัง...มาดนุ่มลึก... ของท่านจอมยุทธ...
23 พฤษภาคม 2548 23:31 น. - comment id 470286
เยี่ยมยุทธครับ ตีความธรรมชาติมาดลุ่มลึก ผู้ฝนฝึกสายตาแลสมอง คือปู่ลิงทิ้งไว้ในครรลอง ณ ระยองกรองกลั่นวันริมเล สวัสดีครับ
24 พฤษภาคม 2548 00:55 น. - comment id 470296
เขียนได้งามมากค่ะ
24 พฤษภาคม 2548 07:40 น. - comment id 470322
บทนี้หรือเปล่าคะ ที่เห็นเหม่อมองทะเลตอนบ่ายวันนั้น พร้อมกับสมุดสีฟ้าเล่มเล็ก ๆ กับปากกาหนึ่งด้าม งดงามมากค่ะ หนังสือที่ได้มา เชื่อไม๊ว่าอ่านไปเกือบครึ่งเล่มแล้ว หามานานแล้วเรื่องวรรคทองของกวียุคบรรณพิภพ ขอบคุณมาก ๆ ถ้ามีอีก ขออีกได้ไม๊คะ
24 พฤษภาคม 2548 08:23 น. - comment id 470334
อื้อ .. !! ปู่ .. น่ารักจัง
24 พฤษภาคม 2548 08:52 น. - comment id 470336
บอกให้รู้ความจริงสิ่งยิ่งใหญ่ ท้งร้อนเย็นเป็นไปในโลกนี้ สรรพสิ่งสร้างสมดุลย์ประดามี ให้น้องพี่รับรู้ดูด้วยใจ เป็นความรู้สึกที่ได้รับรู้ ถึงความอบอุ่นมาเลยครับ
24 พฤษภาคม 2548 09:21 น. - comment id 470341
มาดนิ่งสุขุมนุ่มลึก เก็บความรู้สึกมาขีดเขียน จะศึกษาเป็นบทเรียน จะพากเพียรตามแนวทาง..... นับถือครับ นับถือ................. ปล. กะว่าคนแรกที่โพสต์น่าจะเป็นคุณภูตะวันเสียอีก ขอคารวะท่านจอมยุทธเพลงกระบี่ของพี่ท่านช่างพริ้วไหวและรวดเร็วยิ่งนัก....
24 พฤษภาคม 2548 10:31 น. - comment id 470348
เข้ามาเยี่ยมชมค่ะ ...ขอเป็นกำลังใจดีกว่านะค่ะ
24 พฤษภาคม 2548 11:01 น. - comment id 470353
น่ารักจริงค่ะ ข้าน้อยขอคารวะ
24 พฤษภาคม 2548 11:29 น. - comment id 470358
งานงามตามอักษรกลอนเขียน ดังทะเลสวยตามรูปฝันเห็น คลื่นลมสงบราบเรียบชวนลงเล่น ยามเช้าเย็นเห็นน้ำกับฟ้า ณ ระยอง บรรยายได้เห็นภาพสวยๆของชาดหาดที่สวนวังแก้วระยองเลยค่ะ....ท่านจอมยุทธเมรัย... ยังนึกหน้าของ ท่านออกอยู่....ใจดีน่ารักมากค่ะ.
24 พฤษภาคม 2548 12:26 น. - comment id 470376
บอกเธอ.. มิตรภาพ..รับทราบถึงความสวยงาม ผูกสัมพันธ์..สายใยในนิยาม ร้อยเรียงความ..รู้สึก..สำนึกเรา ....................................................... เป็นสิ่งที่น่าบอก..จริง ๆ จ๊ะ .......................................................
24 พฤษภาคม 2548 12:57 น. - comment id 470388
บอกเธอ คิดถึงเสมอแม้จากกัน ระยะทางแม้ขวางกัน แต่ความผูกพันธ์เราใกล้กว่า เพียงพบเพียงเท่านี้ แต่ความรู้สึกที่มีมันล้ำค่า ร้อยรัก ร้อยดวงใจตลอดเวลา แม้ไม่เจอหน้าก็ยังคงรักและผูกพันธ์ คุ้มค่าค่ะ ... กับการได้ไปทริปครั้งนี้ กลับมาแม้งานจะเหนื่อยแค่ไหน แต่พอได้คิดถึง ความเหนื่อยก็หายเป็นไปหมดค่ะ
24 พฤษภาคม 2548 13:14 น. - comment id 470394
คิดถึงคุณจอมยุทธเมรัยจังเลยครับ กลอนเพราะมาก กี้ได้ฟังคุณปู่จอมยุทธอ่านให้ฟังก่อนเพื่อนเลย อิอิ
24 พฤษภาคม 2548 18:47 น. - comment id 470474
เข้ามาอ่านกลอนเพราะๆค่ะ หวังว่า คงจำกันได้นะคะ
24 พฤษภาคม 2548 19:59 น. - comment id 470501
หมูกานต์อ่านหนังสืออยู่นะคะคุณปู่ ยังจำเสียงคุณปู่ร้องเพลงได้เลยค่ะ
24 พฤษภาคม 2548 21:53 น. - comment id 470541
ทุกสิ่งล้วนพึ่งพา..ปู่ว่าไม๊ค่ะ.. ..
24 พฤษภาคม 2548 22:05 น. - comment id 470546
ครับงดงามจริงๆงานคราวนี้ ที่สำคัญดวงใจทุกดวงช่างงดงามเสียนี่กระไรยากจะลืมเลือน โดยเฉพาะจอมยุทธฯผมต้องขอบคุณที่กรุณาเอื้อเฟื้อแก่ผมในการเดินทางกลับโดยสวัสดิภาพด้วยครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
25 พฤษภาคม 2548 01:27 น. - comment id 470596
งดงามทั้งทะเล งดงามทั้งกลอนเลย คารวะท่านจอมยุทธ์ ครับ
25 พฤษภาคม 2548 01:28 น. - comment id 470597
...บอกเธอไว้ ให้รู้ จะอยู่ไหน มิเกินใจ เพรียกหา แก้วตาเอ๋ย ธรรมชาติ อาจเลือน ไม่เหมือนเคย หาคำเอ่ย คำใด ไม่เปรียบปาน... ...................สวัสดีครับ................
25 พฤษภาคม 2548 09:14 น. - comment id 470655
โหหหหหหหหหห กลับมาจากเที่ยวทริปนี้ เยี่ยมยุทธไปเลยอะ ทริปหน้าอย่าลืมชวนนะคะ
25 พฤษภาคม 2548 12:14 น. - comment id 470723
ยังคิดถึงเสียงอ่านกลอนทายปัญหาอยู่เลยค่ะ โดยเฉพาะเพลง ปู่ลิงร้องได้ไพเราะมากๆค่ะ
25 พฤษภาคม 2548 16:46 น. - comment id 470853
บอกแล้ว บอกอีกได้ไหมค่ะ
25 พฤษภาคม 2548 21:17 น. - comment id 470919
ได้อ่านกลอนนี้แล้วครั้งนึงค่ะ .. ตอนยังเป็นลายมือ .. ดีใจที่ได้อ่านอีกครั้ง .. และจะได้อ่านอีกเรื่อย ๆ .. เรื่องฝีมือไม่ต้องพูดถึงนะคะ .. เรียกว่าของแท้ค่ะ .. ............................ ปล. หนังสือเล่มนั้น .. มีประโยชน์นะคะ .. เรื่องตับ ๆ เยอะเลย .. ปล.2 ขอบคุณสำหรับการเดินทางทั้งไปและกลับนะคะ .. เชื่อแล้วว่าปู่ชอบขับรถกินลม .. อิอิ ( มีคนกระซิบบอกอ่ะค่ะ )
25 พฤษภาคม 2548 23:05 น. - comment id 470961
คิดถึงอาจารย์ปู่จัง ช้าไปนิดนะ เพิ่งได้อยู่หน้าจอเจ้าค่ะ อ่านแล้ว มองเห็นวังแก้ว อีกครั้ง
27 พฤษภาคม 2548 15:31 น. - comment id 471598
มาทักทายช้าไปหน่อย แหะ แหะ ขอบคุณทุกๆความเห็นขอรับ
29 พฤษภาคม 2548 19:20 น. - comment id 472490
..เรน.. มากราบสวัสดี..คุณปู่ลิง..ของพี่อัลมินะคะ.. เรนถามนิ๊ดดนึง .. ได้เปล่าคะ .. คุณลุง..ของเรน.. ดุเปล่าคะ .. แบบเรน ..อยากรู้..จริงๆนะคะ ..
30 พฤษภาคม 2548 16:55 น. - comment id 472888
เป็นบทกวีที่เชื่อมโยงธรรมชาติกับมนุษย์ อ่านได้ไม่เบื่อ แฝงปรัชญา
4 มิถุนายน 2548 18:21 น. - comment id 475118
ธรรมชาติสวยงามอยู่ยิ่งนัก ทำให้ลืมเรื่องอกหักรักดื่มดำ ปล่อยวางความเศร้าเฝ้ารำนำ ที่แสนจะเย็นช่ำยามค่ำคืน สดสวยยิ่งนักปักใจนี้ ให้มากมีความสุขขีที่สดชื่น พอแล้วความเศร้าเฝ้ากล่ำกลืน เราขอคืนสู่ทะเลถ่ายเทไป *-*ขอบคุณคำบอกกล่าวค่ะ กลอนไพเราะมาก ดีใจจังเลยค่ะที่คุณปู่เขียนบทกลอนบทนี้ด้วยลายมือไว้ในหนังสือของผู้หญิงไร้เงาด้วย ปลื้มจัง*-*