นอนเสียเถิดน้องจงนอน นอนอยู่คู่สิงขรพักผ่อนเสีย คลายความร้อนที่รุมเร้าให้เจ้าเพลีย ไฟราคะร้อนลามเลียละเหี่ยใจ พ่อเคยสั่งแม่เคยสอนแต่อ้อนออก คนบางกอกหลอกขย้ำยังจำได้ หลงคารมคมคำจักช้ำใจ จักเป็นภัยแก่ตัวน่ากลัวนัก ยังเรื่องเล่าเรื่องราวสาวเครือฟ้า หลงบูชาชายรูปงามตรงตามหลัก หลงมอบกายมอบใจให้ด้วยรัก ท้ายสุดแทบกระอักรักเป็นพิษ นอนเสียเถิดน้องจงนอน หลับตาลงพักผ่อนให้สนิท เรื่องที่ผ่านพ้นไปอย่าได้คิด กำหนดจิตทำใจให้สบาย ยามรักอยู่ชูชื่นระรื่นหวาน ยามรักไกลให้สงสารสาวแม่สาย ปล่อยไปเถิดความทุกข์ไปกับชาย ชายที่หมายชื่นชมดมแล้วทิ้ง สิ่งที่คงตรงมั่นนั่นคือจิต จิตที่คิดบัลดลให้ได้ทุกสิ่ง จะสุขทุกข์ประการใดใจให้จริง หลับให้นิ่งแล้วนอนคู่ดอนดอย ฯลฯ --------------------------- ดอยนางนอน : แม่สาย/เชียงราย (๑๘/๐๓/๔๘)
10 พฤษภาคม 2548 21:31 น. - comment id 464801
ไพเราะมากคะ
11 พฤษภาคม 2548 09:25 น. - comment id 465006
ถ่ายทอดได้ดีนะครับชอบดี
11 พฤษภาคม 2548 10:49 น. - comment id 465046
ตรอมตรมใจจนกลายเป็นขุนเขา นอนรอเฝ้าคำสัญญาคนเหหัน จะกลับมาคืนสู่เหย้าเราเคียงกัน แต่นานวันกลับหายลับไปกับกาล จึงขอสาปความรักที่ได้พบ ให้เลือนลบจบไปไม่ประสาน ขอร่างนี้อยู่คู่ดินไปชั่วนาน ตั้งตระหง่านเตือนสาวเหนืออย่าเชื่อใคร..