โจร ...........จน

ร้อยฝัน

โจร ..... จน 
 
###      ในคืนมืด  เดือนแรม  เงียบสงัด
ย่องไปงัด  เข้าบ้าน  อย่างหาญกล้า
เก็บสิ่งของ  เครื่องประดับ  มีราคา
แลกเงินตรา  เปลี่ยนค่า   เพื่อเลี้ยงตน
###      แล้วคืนนี้  ลำพอง  ย่องเข้าบ้าน
เมื่อถึงชาน  เสี่ยงแว่ว   แววฉงน
เสียงสั่นเครือ  ไม่ใช่  เสียงนอนกรน
พวักพวน  คิดหนี  ลี้หลบไป
###      แว่วได้ยิน  เสียงถาม ลอดจากห้อง
ลูกทั้งสอง  หนาวสั่น   หรือไฉน
ได้ถุนเหลือ  กระสอบ  อยู่สองใบ
รีบเอาไป  ห่มให้  ได้อุ่นกัน
###     มีเสียงตอบ  กลับมา  ว่าหมดแล้ว
คงไม่แคล้ว  นอนหนาว  ราวจับสั่น
ด้วยไม่มี  ผ้าห่ม  มานานวัน
นอนกอดฉัน  แทนผ้าผวย  ด้วยต้องทน
###     ด้วยที่มี  ห่มให้  ปู่ย่าแล้ว
คงไม่แคล้ว  นอนหนาว  อีกสักหน
จักอย่างไร  เราต้อง  ยอมจำนน
เกิดมาจน  ยากแค้น  แสนจำใจ
###     ฝ่ายเจ้าผัว  ปรารถ  สบถด่า
คงถึงครา   ขายเลือด  อีกไฉน
คงต้องทำ  เพื่ออยู่รอด  แลปลอดภัย
พี่จะไป  ขายวันพรุ่ง ตอนรุ่งราง
###     เจ้าดูแล  พ่อแม่  ที่แก่เฒ่า
ทั้งลูกเต้า  งานมี  รีบสะสาง
แล้วไปรับ  ผ้าห่ม  ที่กลางทาง
ด้วยนายจ้าง  เค้าให้  ไปทำงาน
###    ครั้นฝ่ายเมีย  ใจเสีย  สะอื้นไห้
พี่จะไหว  หรือนั่น  มันหักหาญ
สะท้อนอก  ทุกข์แทรก  ใจแหลกราญ
จะคิดการ  อย่างไร  ไม่เห็นมี
###    ฝ่ายเจ้าโจร  ได้ยิน  แทบสิ้นคิด
เข้าบ้านผิด  หันกลับ   อยากลับหนี
วางผ้าห่ม  ที่ได้มา  ไม่รอรี
แม้เป็นโจร  ยังมี  หัวใจคน
###    ระลึกไว้  เก็บใน  ใจดวงกล้า
จะไม่มา  ขโมยอะไร  ใครอีกหน
ทุกข์ในอก  นรกซ่อน  ในใจตน
แม้เขาจน  แต่มีค่า  มากกว่าโจร