หนีนรก

เชษฐภัทร วิสัยจร

เพราะโลดตามตัณหาไฟราคะ
ใต้ภาวะต่ำทรามรุกลามจิต
จึงขุ่นข้องเคืองเคียดเกลียดชีวิต
โลกมืดมิดหม่นไหม้ใจระทึก
เพราะอารมณ์โกรธบ้าจึงด่ากราด
เปรตตวาดหวีดร้องดังก้องกึก
เลวระยำยั่วยวนชวนบาปคึก
เหยียบสำนึกบุญกรรมธรรมวัตร
เกิดปะทุระอุลามด้วยความโกรธ
ไฟชั่วโฉดร้อมรุ่มพากลุ้มกลัด
กลิ่นศพสัตว์บัดสีซึ่งชี้ชัด
ทางกำหนัดกำหนดบทบาทรับ
เพราะไม่ได้ดังใจใจจึงบาป
เนิ่นนานตราบมีนิยามความเกิดดับ
กิเลสถองกระแทกใจให้เคืองคับ
ขาดการแปรเปลี่ยนปรับยอมรับทุกข์
จึงต้องร้อนรุ่มใจในนรก
จิตวิตกติดตามสิ้นความสุข
ไฟโลกันตร์โหมระห่ำกระหน่ำรุก
จึงจมทุกข์เพราะยึดติดในจิตใจ
เพราะอัตตาตัวตนบนทางโลก
คือทางโศกทางทุกข์ซึ่งรุกไล่
หวังดับร้ายคลายร้อนผ่อนแรงไฟ
ทำเรื่องใหญ่เป็นเรื่องย่อยแค่ปล่อยวาง				
comments powered by Disqus
  • ลอยไปในสายลม

    4 พฤษภาคม 2548 12:05 น. - comment id 461843

    ร้อนในนรก
    เพราะหมกมุ่นอยู่กับ
    ตัณหา
    
    ยากนัก
    จักขึ้นมาได้...
  • มดส้มจ่อย

    5 พฤษภาคม 2548 23:21 น. - comment id 462586

    =^________________^=

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน