มหานที ศรีชลธาร อันกว้างใหญ่ เป็นมหา คงคาลัย ในแผ่นพื้น ไกลเกินกว่า ในหล้ารอบ ขอบโลกยืน เป็นแผ่นพื้น มหาสมุทร สุดโลกา พิรุณหล่น ร่วงลงหล้า หน้าวสันต์ ไหลรวมกัน เกิดสายธาร อันเลิศหล้า ไหลลงรวม ท่วมทะเล ดั่งเทมา มิเติมเต็ม ให้มหา ชลาชล ร่วมล้านวัน เป็นพันปี ที่นานเนิ่น สายน้ำเดิน จากเนินย่อม พร้อมสายฝน สู่เหวห้วง แห่งมหา ชลาชล มิเคยท้น ท่วมนที นี้สักวัน ทะเลหรือ ฤาอิ่มน้ำ ย้ำฉันใด มนุษย์หรือ ฤาอิ่มได้ ในฉันนั้น กองกิเลส ครอบงำคน พ้นทางธรรม์ จึงไขว่คว้า สารพัน นั้นสู่ตน จากเริ่มก่อ แต่พอกิน มิสิ้นศีล เป็นป่ายปีน กำพืดไพร่ ให้ผ่านพ้น ลืมคุณค่า แห่งความหมาย ในกายตน ตะเกียกตะกาย หมายให้พ้น จากโคลนตม เสียงสงคราม ตามแย่งชิง ความยิ่งใหญ่ จึงลุกไหม้ ให้มอดม้วย ด้วยขื่นขม มหานที แห่งความโลภ ละโมบตรม จึงทับถม ให้ล้มตาย ใต้ทะเล
25 เมษายน 2548 18:14 น. - comment id 460478
ท้องทะเลไม่อิ่มน้ำฉันใด มนุษย์ไซร้ก็ฉันนั้น ไม่มีวันอิ่ม ไม่มีวันพอในสิ่งที่ตนมี งดงามมากค่ะ ชื่นชมจากใจจริง
25 เมษายน 2548 18:27 น. - comment id 460489
ขอบคุณน่ะครับ ที่ให้เกียรติเข้ามาคอมเมนต์งานของผม ขอบคุณจากใจจริงครับ
25 เมษายน 2548 18:31 น. - comment id 460492
หูยย ลุงทะลัก เพราะอ้ะ อยากรู้ แต่ละคำลุงคิดได้ไง เป็นกลอนที่สวยม้ากก คำสูงๆ อ่านแล้วลื่นไหล แหะๆ วิจารณ์กลอนแบบวิชาการไม่เปนแฮะเรา ^^ หุหุ ไปละลุง
25 เมษายน 2548 18:41 น. - comment id 460497
ทะเลมิอาจอิ่มน้ำใดฉันใด ใจคนคงมิอาจอิ่มน้ำได้ฉันนั้น ทะเลมิเคยแห้งเหือดปานใด น้ำใจคน(อย่างโยเนี่ย)ก็ไม่อาจเหือดแห้งได้ฉันนั้น ****อิ อิ กลอนงามทางภาษามักๆ แต่คนน่าตาไม่งามเหมือนกลอนแฮะ ****
25 เมษายน 2548 18:54 น. - comment id 460508
น้องโยครับ กลอนพี่เป็นไง หน้าตาพี่ก็ประมาณนั้นอ่ะ น้องฝันครับ วันนี้น้องพูดถูกใจพี่มากครับ งี้ล่ะ คนน่ารักเค้าต้องพูดกันแบบนี้ มีไรให้ช่วย บอกพี่ได้น่ะครับ น้องฝัน
25 เมษายน 2548 19:07 น. - comment id 460525
แวะมาอ่านกลอนคนชื่อเพราะค่ะ
25 เมษายน 2548 19:18 น. - comment id 460551
ชื่นชมผลงานมากๆค่ะ แต่งแจมไม่ออกเลยค่ะ
25 เมษายน 2548 19:38 น. - comment id 460583
มาเยี่ยมชมผลงานอันหรูเลิศ ของเพื่อนครับ งดงามจริงๆ เพราะมากครับ สุดยอดๆๆๆๆๆ
25 เมษายน 2548 19:38 น. - comment id 460584
แวะเข้ามาชมกลอนค่ะ เพราะมากเลย
26 เมษายน 2548 11:41 น. - comment id 460953
เปรียบทะเลมากมายหลายความเห็น บ้างว่าเป็นเห็นคลื่นร้ายทลายโถม เข้ากระหน่ำซ้ำซัดพัดตระโบม เข้าหักโหมเกาะแก่งด้วยแรงลม บ้างก็ว่าเหมือนจิตใจไม่เคยหลับ คอยแต่จับคิดโน่นนี่มาผสม บ้างว่าเหมือนทะเลร้ายคล้ายอารมณ์ เมื่อไม่สมใจหมายทำลายกัน มาพิศดูทะเลงามยามสงบ เหมือนพานพบแดนดินถิ่นสวรรค์ ธรรมชาติงามล้ำค่ายามสายัณห์ ช่างเสกสรรปั้นแต่งแฝงความนัย เก็บมาคิดพินิจไปมองหลายด้าน ทั้งสำราญไร้มลพิษจิตสดใส ยามสงบใครจะคาดอาจมีภัย ย้อนดูใจอย่าวายวุ่นขุ่นดัง..เล