อยากหยุด กาย-ใจ ไว้นิ่ง-นิ่ง ลืมโลก ทุกสิ่ง ทั้งเก่าใหม่ สำรวจเรื่องราว ภายใน สำรวจ...เข้าใจ ในตัวตน ไม่ชอบ แก่งแย่ง แข่งขัน ไม่หิว รางวัล ไม่หวังผล ไม่อยาก ไขว่คว้า ดิ้นรน ไม่อยาก ยินยล สิ่งใด ชีวิต เล็กน้อย เท่านี้ พอเพียง พอดี พอได้ ธรรมดา สามัญ สบายใจ เติบโต ยิ่งใหญ่ ก็เท่านั้น! เป็นความ เรียบง่าย ไร้ปรุงแต่ง ไม่มีกำแพง มากีดกั้น มีความจริง เพื่อความหมาย ในทุกวัน มีความฝัน เพื่ออุ่นเอื้อ...เจือหัวใจ
12 ธันวาคม 2543 12:02 น. - comment id 110
ในหนึ่งวันมียี่สิบสี่ชั่วโมง ขอเพียงสักหนึ่งนาทีมีเวลาให้กับตัวเราเอง นึกถึงและรักตัวเราเองเท่านั้นก็เพียงพอ
20 ธันวาคม 2543 02:19 น. - comment id 141
ยังคงอยู่ในพันธนาการ
5 มกราคม 2544 21:12 น. - comment id 189
:)
9 มกราคม 2544 03:56 น. - comment id 200
ดีจังค่ะ อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆ ค่ะ
11 มกราคม 2544 09:04 น. - comment id 220
ปล่อยใจให้ผ่อนคลาย สบายจัง
28 มกราคม 2544 09:29 น. - comment id 264
ขอบพระคุณคุณน้องน้ำและคุณกระถินมากๆ ค่า
10 มีนาคม 2544 08:27 น. - comment id 505
จันทร์เพ็ญ เป็นอีกคนหนึ่งที่น่าติดตามอ่านบทกลอนของคุณ มีอีกไหมอย่าเก็บไว้คนเดียว
17 มีนาคม 2544 13:29 น. - comment id 643
ขอบพระคุณค่ะ คุณภีม ว่างๆ ก็แวะไปอ่านได้ค่ะที่ www.thaispot.com/junphe
6 พฤษภาคม 2544 06:10 น. - comment id 2112
I like this story very much na.
5 กันยายน 2544 07:23 น. - comment id 10683
ขอบคุณมาก และ มากค่ะ คุณ put :)