บ า ป ค ร อ ง บุ ญ

เสือยิ้มมุมปาก

ณ ราตรีสีหม่น..พระจันทร์เศร้า
ณ ห้วงฝันคละเคล้า..น้ำตาโศก
ณ ถิ่นอื่นหมื่นใด - ที่ในโลก
ณ แผ่นผ้างอับซึ่งโชค - คอยวิญญาณ์
ครานี้ ..
อนิจจาตัวข้ากระทำบาป
ชดซึ่งลาภแห่งบุญ..ทุนศาสนา
แลเหมือนทำความดี..โดยเจตนา
แต่จริงแล้วตัวข้า .. บาปครองบุญ
ครานั้น ..
ตัวข้าอกสั่นสนขวัญแทบหาย
เพียงเพราะยายไร้เรื่องรับรู้สุญ
ข้าโมโหโกรธาด่าเป็นจุณ
เห่!ยายเหอ เติ้นอย่าฉุ้นนักแลงตา
คราหนึ่ง ..
ถึงความกดดันอันสิ้นสุด
ยายกล่าวความเกินหยุด - แสนปุจฉา
ฉันอ้ำอึ้งไร้ซึ่งวิสัชนา
แล้วการไรของมึงล่ะ!อย่าเสือกที
ครานั้น ..
ครานี้ - คราไหนๆ
ทนไม่ไหว แล้วนะ..จ๊ะ..ยายจ๋า
ที่หลานพร่ำพูดเพ้อพรรณนา
เพระารักยายสุดชีวา..จะขาดใจ				
comments powered by Disqus
  • g

    9 เมษายน 2548 17:08 น. - comment id 451396

    good good!!!
  • namsai

    9 เมษายน 2548 17:32 น. - comment id 451404

     
    
    มาชื่นชมผลงาน..
    
    ...แต่งได้ดีจัง...หลานคุณยาย..
    
    ^____^
    
    
  • อาภาภัส

    9 เมษายน 2548 18:45 น. - comment id 451416

    ยายเจ้าเขาคงทราบ
    แม้พะงาบให้อภํยหลาน
    เร็วรีบมาสงกรานต์
    เรื่องร้ายผ่านนานก็ลืม
  • แก้วนีดา

    11 เมษายน 2548 14:07 น. - comment id 452047

    อิอิอิ.............แอบมาดูอีกแหละ...ไม่มีอะไรนะ.........เดี๋ยวจะโดนข้อหา  ....(แล้วการไรของมึงล่ะ!อย่าเสือกที)....อิอิอิ.......ไม่นะเค้าเปล่านะ....ไปละจ๊ะ
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน