ฉันหลับใหลอยู่ในความเงียบงัน อยู่กลางความโศกศัลย์ร่วมสมัย อยู่กับรสขื่นขมลมหายใจ อยู่กับความศิวิไลซ์อนัญสาธารณ์ ขอฉันเขียนเรื่องราวแห่งความรัก อันจำหลักปักใจแสนอ่อนหวาน เขียนถึงอารยธรรมและตำนาน อนันตกาลขอรำพึงถึงความรัก หาใช่รักอย่างมนุษยชาติ อันดื่นดาษแสวงหาค่าประจักษ์ รักของฉันละมุนกรุ่นความภักดิ์ สัญลักษณ์ความหมายอันนิรันดร์ ฉันรักวทัญญุตาแห่งป่าไม้ เอื้อน้ำใจสู่มนุษย์ทุกภพฝัน ปรุงอากาศธาตุชีวิตนิมิตชีวัน เพื่อกำนัลชาวโลกผู้โชคดี สุนทรียภาพรักใดในแคว้นหล้า มิอาจเทียบรักป่าอรัญวาสี ผู้รังสรรค์ทิพยธาตุหยาดชีวี ผู้นิมิตสุนทรีย์ศรีแผ่นดิน รักฉันอยู่ในอณูลมหายใจ บนเรียวหญ้าไม้ใบนกไพรผิน ในกระแสลมล่องธาราริน อยู่ในอกธรณินอันจาบัลย์ ธรณินเปล่งลมใจให้สรรพชีพ ให้ดอกไม้กลายกลีบสยายฝัน เก็บตำนานครรลองของคืนวัน เจียระไนเพชรสุวรรณประเพณี ฉันรักมหาสมุทรรัตนากร เกลียวคลื่นสีทันดรคีรีศรี ผู้การุณย์จุนเจือเอื้ออารีย์ หยาดปฐวีวารีวรุณ ฉันรักแสงตะวันเช้าวันใหม่ รักละมุนอุ่นไอเมื่อโลกหมุน รักแสงจันทร์ผันค่ำบอกวันบุญ รักธรรมคุณธรรมชาติวาดมรรคา ฉันขอมอบกลิ่นหอมแห่งรักนี้ พร้อมไมตรีอบอวลหวนลมป่า เป็นสื่อใจใยบางกาลเวลา ตราบฟากฟ้าอวสานนิพพานไป ความรักฉันรำฟ้อนอ้อนทุ่งข้าว ยามหน้าหนาวลมริ้วพลิวไสว ข้าวขุนโลกด้วยชีวินสิ้นวันวัย เกิดแล้วดับทับรอยไถทุกฤดู ฉันมิอาจรักมนุษยชาติ ผู้ผงาดเหนือกฎน่าอดสู หลงบทบาทขาดธาตุกตัญญู เติบตนอยู่หาเลี้ยงเพียงแค่กาย ฉันเฝ้ามองอยู่กลางความเงียบงัน เห็นมนุษย์เห็นฝันอันหลากหลาย เห็นผู้คนทดท้อรอความตาย เห็นจุดหมายวัฒนาป่าเทคโนฯ ฉันเดินมาบนทางสร้างขนาน กับผู้คนหลายล้านบ้านอักโข ความรักฉันงามอะคร้าวราวมโน จิตภิญโญระลึกรู้อยู่ภายใน ความฝันใดในแคว้นแดนมนุษย์ จักโชนจุดอารยธรรมนำสมัย ปราศจากธาตุบ่มลมหายใจ ความสำเร็จนั้นไซร้ได้เท่านั้น ดุษณีเถิดหนอต่อธรรมชาติ เพื่อดินน้ำอากาศธาตุรังสรรค์ เป็นรักแท้หมุนโลกอยู่นิรันดร์ เป็นอากาศไฟฝันก่อนอันตรธาน ----------------------------- ท่ามกลางความเป็นไปแห่งความวัฒนาของมนุษยชาติ เราอาจหลงลืมไปว่าวิกฤตการณ์ด้านสิ่งแวดล้อมนั้นกำลังรุนแรง ทั้งดิน น้ำ ลม ไฟ และอากาศธาตุกำลังป่วยหนัก เราอาจลืมไปว่าดิน น้ำ ลม ไฟ และธรรมชาติเหล่านี้ คือต้นธาตุแห่งการมีชีวิตอยู่ของโลกและมนุษย์ น้ำมัน ก๊าซธรรมชาติ เชื้อเพลิง น้ำบาดาล ออกซิเจน ที่ขับเคลื่อนโลกมนุษย์ก็ล้วนเกิดจากธรรมชาติ เพราะอัศจรรย์แห่งการสร้างของธรรมชาติมิใช่หรือที่เอื้ออำนวยในการพัฒนาทุกๆ ด้านของมนุษย์ จะมีประโยชน์อันใดหากปราศจากต้นไม้ผู้กลั่นอากาศให้ลมหายใจ ปราศจากสายน้ำไหลไร้สารเคมีให้ผลิตน้ำประปา ปราศจากฝนรินให้เกษตรธัญพืชงอกงามไสว และหากปราศจากสิ่งเหล่านี้ก็คงจะปราศจากชีวิตเมื่อวันดอกฝันผลิบาน ความรักในมิติของข้าพเจ้าจึงอยู่ที่การรักษาทรัพยากรธรรมชาติให้คงอยู่กับเรานานนิรันดร์ เป็นความรักที่ขับเคลื่อนชีวิตและพลโลกให้ผาสุก หาใช่รักในการที่พัฒนาแต่ด้านวัตถุแต่เพียงฝ่ายเดียว ลำน้ำน่าน บุรุษแห่งสายน้ำนิรันดร์ วันที่ ๗ เมษายน พ.ศ. ๒๕๔๘
ลำน้ำน่าน 7 เม.ย. 2548 02:41 น. - ID 74038 
1492
8
0
7 เมษายน 2548 05:36 น. - comment id 450260
.... ความรัก .... ที่บริสุทธิ์ .... .... นำมาซึ่งความสงบสุข .... . . . Love will never die . . .
7 เมษายน 2548 11:56 น. - comment id 450362
งดงามจริง ๆ ขอบคุณที่นำไปโพสต์แจมได้ไม่ต้องเก็บกลอนบทนี้
7 เมษายน 2548 12:06 น. - comment id 450370
แอบมาชมการงานเขียนที่ดี ของลำน้ำน่าน ค่ะ รักในธรรมชาติที่สะอาดใส รักต้นไม้ดอกใบที่เราเห็น รักพื้นป่าพสุธาที่ร่มเย็น รักของเราเช่นเม็ดฝนที่โปรยปราย รักท้องทุ่งที่มีสีเขียวใบ รักที่ยิ่งใหญ่ของคนไทย รักที่พวกเรามีน้ำใจ เอื้ออาธรแบ่งปันให้ด้วยน้ำใจจริง
7 เมษายน 2548 12:58 น. - comment id 450411
ละมุนอ่อนหวานอ่อนโยน โชกโชนงานคุณค่าตามสมัย ร้อยเรื่องราวเขียนมาป่าผืนใบ และอะไรในโลกอีกมากมาย มาชมงานงาม ๆ ครับ
7 เมษายน 2548 14:04 น. - comment id 450440
อยากตีจัง .. ใครหนอ ไปเขียนสารภาพรักกับต้นไม้
7 เมษายน 2548 14:27 น. - comment id 450458
สรรพสิ่งของวัตถุ..พัฒนาขึ้นมากหลาย สรรพสิ่งของการทำลาย..ยิ่งมากกว่า ธรรมชาติอันสวยงาม..ไม่นำพา วัตถุฆ่า..พืชพันธ์.. ฤ ฉันท์ใด.............. ........................................................... ฉัน.. เป็นคนหนึ่ง..ที่ชีวิตนี้ขาดธรรมชาติมิได้ ............................................................
7 เมษายน 2548 16:18 น. - comment id 450495
อยากเก็บรักที่หมุนโลกมาไว้ในใจ แต่คงทำไม่ได้เพราะโลกจะอยู่อย่างไรหากไร้รัก
7 เมษายน 2548 17:15 น. - comment id 450508
ชอบรูปค่ะ แต่ ใครช่างคิดไปสลัก ไอเลิฟยูไว้บนนั้นนะ สงสารต้นไม้จัง
7 เมษายน 2548 18:14 น. - comment id 450537
เพราะรักโยกโลกจึงหมุน
7 เมษายน 2548 18:59 น. - comment id 450560
รักของฉันนั้นดื่มด่ำดั่งสายฝน หลั่งชโลมพรมป่าไม้พฤกษ์ไพรเขียว เป็นสายลมลูบไล้ใบไม้เรียว ที่ท่องเที่ยวจ่ายความหวังยังพอมี
7 เมษายน 2548 21:06 น. - comment id 450597
มาอ่านบทกลอนเพราะ ๆ ค่ะ :) รักในมิติของคุณ...เป็นรักที่หวงธรรมชาติ แต่จริง ๆ แล้ว คิดว่าคุณก็คงรักในด้านอื่น ๆ อีก
7 เมษายน 2548 21:35 น. - comment id 450607
รักสายลมแสงแดดยามแผดเผ่า รักทุ่งข้าวรวงหญ้าคาพาสุขสันต์ รักสายน้ำเย็นใจรักตะวัน รักนิรันดร์คือทางธรรมนำสุขใจ *-*ชื่นชมในผลงานค่ะ กลอนไพเราะและความหมายดีมากเลยค่ะ*-*
8 เมษายน 2548 03:23 น. - comment id 450757
ความรักสิ่งแวดล้อมรอบข้างเป็นวิถีดำเนินของชีวิตที่ถูกลืมมานาน ทุกวันนี้มีคนตะโกนอยู่ก้องโลก ความรักในมนุษยภาพ ความรักในธรรมชาติเป็นชีวิตอันสุนทรีย์จริงเทียว ไม่เคยตาย......เขียนได้งดงาม ด้วยโวหารธรรม ปิติเมื่อได้ทัศนาครับ.......
8 เมษายน 2548 13:14 น. - comment id 450957
สัมผัสภาพแห่งความอ่อนโยน... เกิดขึ้นเสมอ...เมื่ออ่านงานคุณลำน้ำน่านนะคะ ชื่นชมเสมอค่ะ .
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
