ทุยเจ้าเอ๋ยโอ้หนอทุยเพื่อนข้า เจ้าต้องพรากจากนาข้าไปไหน เจ้ายืนบนสิบล้อห้อบึ่งไป แต่ไฉนน้ำตาเจ้าจึงไหลนอง โอ้ทุยเอ๋ยเจ้าไม่อยากจากไปหรือ ข้าเห็นเจ้ายืนทื่อแล้วหม่นหมอง ข้าไม่อาจช่วยไว้ได้แต่มอง เห็นเจ้าร้องหมองเศร้าข้าเหงาใจ โอ้ทุยเอ๋ยก่อนนี้เจ้ามีค่า เจ้าช่วยเหลือชาวนาค่ายิ่งใหญ่ มาบัดนี้เขาไล่เจ้าหนีไกล เขาได้ใหม่คือรถไถ...ไม่การุณ ควายเจ้าเอ๋ยเคยร้องไห้เสียใจไหม เขาต้อนเจ้าไปไว้ที่ใต้ถุน เขาเฆี่ยนตีไม่เมตตาแสนทารุน เรื่องบุญคุณเขาไม่คิดแม้นิดเดียว ควายเจ้าเอ๋ยเคยได้รับทรัพย์บ้างไหม คนเขาใช้แรงเจ้าจนข้าวเขียว เขาเคยแบ่งให้ไหมสักใบเดียว เขาให้เคี้ยวฟางแห้งค่าแรงงาน คนเอาข้าวเจ้าเอาฟางเป็นรางวัล เขาทำกันเช่นนี้มีทั่วบ้าน เขาเลี้ยงเจ้าเอาไว้เพื่อใช้งาน หากเกียจคร้านงานช้าเขาด่าตี บุญคุณเจ้าช่วยชาวนามหาศาล ได้ไถหว่านมีข้าวกินทั่วถิ่นที่ จะมีใครมองควายในแง่ดี ใจคนนี้ยากรู้สึกระลึกคุณ
หิ่งห้อย 12 ธ.ค. 2544 17:31 น. - ID 7207 
916
2
0
12 ธันวาคม 2544 20:56 น. - comment id 24679
ระลึกถึงบุญคุณเจ้าทุยแล้วนะครับ
13 ธันวาคม 2544 19:49 น. - comment id 24851
ชอบจังเลยค่ะ....หิ่งห้อย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
